هولوكاست یا اسطوره كشتار یهودیان

ماجرای هولوكاست امروزه بصورت یك صنعت درآمدزا برای صهیونیست‌ها درآمده است و این در حالی است كه برخلاف ادعای صهیونیست‌ها مبنی بر كشته شدن 6 میلیون یهودی توسط هیتلر در جنگ دوم جهانی، تعداد یهودیان اروپا در آن زمان، حداكثر 4 میلیون نفر بوده است.

مفهوم هولوكاست چیست؟ داستان هولوكاست از چه قرار می‌باشد؟ اسناد تاریخی در این رابطه چه می‌گویند؟ تجدیدنظر طلبان چه كسانی هستند؟ در این مطلب بنا داریم تا بدور از هیاهوی رسانه‌ای و در چند پاراگراف، به تشریح و تحلیل این مسأله بپردازیم.

«هولوكاست» از دو واژه یونانی (holos) به معنای «تمام یا همه» و (kalein) به‌ معنای «سوزاندن» تركیب شده است. در كتاب فرهنگ یهود، هولوكاست به معنای «سوزاندن با آتش كه بطور كامل از بین برود» آمده و در زبان عبری مدرن «شوآ» (Shoah) گفته می‌شود. واژه انگلیسی Holocaust دو مفهوم عام و خاص دارد. مفهوم عام آن نابودی گسترده و جان باختن انسانهای بسیار است مانند هولوكاست هسته ای (Nuclear Holocaust). اما مفهوم خاص این واژه در زبان انگلیسی كه بیشتر بصورت (The Holocaust) مشخص می‌شود، كشتار جمعی یهودیان توسط حزب نازی آلمان هیتلری، در دورة جنگ جهانی دوم است. معادل فارسی كه برای رساندن این مفهوم بكار می‌رود، معمولاً «یهودی سوزی» است.

داستان هولوكاست

به زعم صهیونیست‌ها، طی سالهای 1939 تا 1945، 6 میلیون یهودی از سراسر اروپا به اردوگاههای مرگ در آلمان و لهستان -مانند اردوگاه آشوویتز در لهستان – منتقل شده و در كوره‌های آدم سوزی سوزانده شدند. بر این اساس، نازی‌ها، یهودیان را وارد اتاقهای بزرگ می‌كردند كه دوشهایی در سقف داشتند و پس از بستن درها، از دوش‌ها گازی به نام «زیكلون‌بی» خارج و موجب خفگی همه می‌شد.

به ادعای صهیونیست‌ها «6 میلیون یهودی» بصورت «سیستماتیك» به عنوان «راه‌حل نهایی» و در «اتاقهای گاز» در «اردوگاههای كار اجباری» در محدوده سالهای «1939 تا 1945» به قتل رسیده‌اند. در این تعریف 6 مؤلفه وجود دارد كه اولین آن، بسیار مورد تأكید صهیونیست‌ها می‌باشد. نوشته ها، كتب و دایره المعارفهایی كه یهودیان تألیف كرده‌اند بر این آمار استناد و تأكید می‌كنند. «مارتین گیلبرگ» مورخ یهودی انگلیسی تبار در كتاب خود با عنوان «هولوكاست»، این واژه را چنین تعریف می‌كند: كشتار سازمان یافته 6 میلیون یهودی.

ماجرای هولوكاست یا اسطوره كشتار یهودیان، بویژه اتاقهای گاز، اولین بار در سال 1942 در برخی محافل صهیونیستی آمریكا توسط فردی بنام «الی ویزل» مطرح شد. طی جنگ كسی به آن توجه نكرد اما با مشاهده صحنه‌هایی دلخراش از اجساد روی هم انباشته شده توسط متفقین در اواخر جنگ كه به علت تیفوس جان داده بودند مجدداً زمزمه‌های اتاقهای گاز توسط برخی صهیونیست از سرگرفته شد. در عین حال طی سالهای پس از جنگ، این امر به فراموشی سپرده شده بود تا اینكه شكست اولیه اسراییلی‌ها در جنگ سال 1973 با مصر و سوریه و مشاهده شماری از كشته‌ها و زخمی‌های اسراییلی‌، هراس یهودیان آمریكایی از آسیب‌پذیری اسراییل دامن زده شد. در نتیجه خاطره یهودی سوزی در كانون توجه قرار گرفت.(1)

پس از این واقعه صدها كتاب به رشته تحریر درآمد و صدها فیلم و تئاتر ساخته شد تا موضوع هولوكاست به عنوان یك رویداد تاریخی به افكار عمومی القاء شد. یكی از فیلمهای مرتبط كه در آن رقم 6 میلیون كشته یهودی ذكر شد فیلم «شب و مه» است كه بصورت سیاه و سفید در سال 1955 برای 32 دقیقه تولید شد. تأثیر روانی این فیلم و فیلم‌های دیگری چون «فهرست شیندلر» ساخته اسپیلبرگ و نیز فیلم «پیانیست»، در سالهای گذشته چنان بوده كه در مخیله عموم مردم، جنگ جهانی مساوی است با «هیتلر، آلمان نازی و كشتار یهودی‌ها».

در هر صورت، پس از این زمینه‌سازی، صنعت هولوكاست ایجاد شد و از قِبَلِ آن سازمانهای یهودی پیوسته‌ اتهاماتی را نه تنها علیه «آلمانی‌ها» بلكه علیه «چرچیل، روزولت، دوگل، استالین، پاپ پیوس دوازدهم، كمیته بین‌المللی صلیب سرخ، كشورهای بیطرف و سایر كشورها»، تكرار و طلب غرامت می‌كنند.

بر اساس اسناد و مدارك تاریخی، در اواسط سال 1942، بیماری تیفوس در بعضی از اردوگاههای متعلق به آلمان، از جمله اردوگاه «آشویتز» در لهستان و حتی شهرك آشوویتز شیوع یافته بود. خاطرات روزانة دكتر «یوهان پل كرمر» پزشك وقت اردوگاه در همان سال، به صراحت گویای این واقعیت است. در نتیجه آلمانی‌ها برای مهار این بیماری از بعضی امكانات از جمله گاز زیكلون بی استفاده كردند كه برای از بین بردن حشرات ناقل بیماری مفید بود. بنابراین اماكنی كه بعدها، از سوی محافل صهیونیستی به «كوره‌های آدم سوزی» معروف شده در واقع همان مكانها یا مرده سوزخانه‌هایی بودند كه آلمانی‌ها برای پیشگیری از سرایت بیماری تیفوس تدارك دیده بودند و از طریق آنها اجساد مردگان و البسه مبتلایان به بیماری تیفوس را می‌سوزاندند و خاكستر می‌كردند.

علاوه بر این، بر اساس آمار مندرج در سالنامه‌ها و كتاب سال آمریكا تعداد یهودیان جهان در قبل و بعد از جنگ جهانی دوم تفاوت چندانی نداشته و حتی چند صد هزار نفر افزایش را نشان می‌دهد. همچنین كتاب سالانه یهودیان آمریكا، اشاره می‌كند كه در سال 1941 و پس از اشغال اروپا توسط هیتلر و نفوذ به روسیه، آمار یهودیان كل اروپا سه میلیون و 120 هزار نفر بوده است و بر اساس برخی دیگر از آمارها این رقم در پایان جنگ حدود 4 میلیون نفر بوده است. بدین ترتیب عدد 6 میلیون كه حتی از رقم كل یهودیان اروپا در آن زمان بیشتر می‌باشد كاملاً دروغ است.

با وجود تبلیغات گسترده صهیونیست‌ها در اروپا و دیگر كشورها و وضع قوانینی كه در برخی كشورها كه مخالفت با گفتمان صهونیستی هولوكاست را با مجازات سنگین روبرو می‌كند، گروهی از كارشناسان حوزه‌های مختلف، با تكیه بر آمارها و حقایق، هولوكاست را با سوال و تردید مواجه می‌كنند. این كارشناسان كه از ملیت‌ها، مذاهب و اقوام مختلف می‌باشند به تجدیدنظرطلبان موسوم شده‌اند. اسراییل شامیر یهودی، دیوید ایروینگ مسیحی، روژه گارودی مسلمان، رابرت فوریسون لائیك و... همه در یك چیز اشتراك نظر دارند و آن «دروغ دانستن هولوكاست با استناد به واقعیات موجود».

در حالی كه افراد مذكور خود را تجدیدنظرطلب (Revisionist) می‌دانند اما محافل سیاسی و رسانه‌ای صهیونیستی و غربی آنها را منكر (Denier) هولوكاست لقب می‌دهند. با این وجود و با اینكه مجازات زندان و تبعید برای برخی از این اندیشمندان در نظر گرفته شده اما روز به روز بر تعداد آنان افزوده می‌شود.

با توجه به مطالب فوق الذكر، ماجرای هولوكاست، داستانی خیالپردازانه است كه صهیونیست‌ها برای توجیه اشغال و سكونت خود در فلسطین اشغالی به آن دامن می‌زدند. بر فرض مثال اگر اصل چنین ادعایی صحت داشته باشد رقم 6 میلیون نفر به هیچ وجه درست نیست زیرا تمامی یهودیان آن زمان اروپا، به این تعداد نمی‌رسیدند. باز هم اگر این ادعا (6 میلیون كشته یهودی) درست باشد در عین حال فقط 10 درصد از 60 میلیون نفر كشته‌ای است كه حاصل جنگ جهانی دوم می‌باشد. حال سوال اینجاست كه آیا خون كشته‌های یهودی رنگین‌تر است از خون حدود 55 میلیون نفر دیگر كه در این جنگ كشته شدند. یا موضوع دیگری كه قابل تعقیب است كشته شدن چند صد هزار نفر ژاپنی بوسیله 2 بمب اتمی كه از سوی خلبانان آمریكایی استفاده شد. در حال حاضر هر سال فقط مراسمی كوچك برای كشته‌های ژاپنی و 55 میلیون كشته دیگر ملل برگزار می‌شود اما صهیونیست‌ها تاكنون دهها میلیارد دلار از آلمان و دیگر كشورهای اروپایی غرامت گرفته‌اند.

پی نوشت‌ها:

1- روبرت فوریسون، اتاقهای گاز، ترجمه سید ابوالفرید ضیاء الدینی، تهران:‌ ضیاء اندیشه، 1381، ص 50.

سلام قائمی

بخش سیاست