موسسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان

نشست رونمایی و جشن امضای کتاب «بعد از ظهرهای و شانه و چتر»، اثر ناهید کبیری با حضور کامیار عابدی و محمود معتقدی در شهر کتاب دانشگاه برگزار شد. کامیار عابدی در این نشست با اشاره به این کتاب گفت که شاعر شدن مهم و شاعر ماندن مهم‌تر است.

مشترک بنویسید و دائما نقد شوید، مشترک‌نویسی مانند یک‌ بازی است، مشترک‌نویسی به ژانر نوشته بستگی دارد، و مشترک‌نویسی بیشتر یک تجربه است تا یک سبک ادبی؛ این‌ها سرفصل‌های صحبت‌های نویسندگانی است که برخی خود ترجمه مشترک‌نویسی داشته‌اند.

سید علی شجاعی اثر داستانی تازه‌ای را در قالب بازنویسی داستان موش و گربه عبید زاکانی منتشر کرد.

شعری که در جبهه و با یادآوری چند دانه یاقوت بر گردنبد مادر، در ذهن شاعرش جاری شد و «صد دانه یاقوت» نام گرفت، امروز نوستالوژی بخش بزرگی از ایرانیان است.

مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری می‌گوید: وقتی می‌خواهید با کسی (رزمنده، اسیر، جانباز و...) مصاحبه کنید در واقع شما به خواستگاری خاطرات می‌روید.

داستان تخیلی افق دید انسان را به بی‌نهایت می‌برد و محدودیت‌های موجود در ذهنش را برمی‌دارد. حداقل کارکرد داستان علمی تخیلی تغییر دید انسان نسبت به پدیده‌های اطراف خود است. با این داستان‌ها یاد می‌گیریم به ناممکن بودن پدیده‌ها فکر نکنیم بلکه به ممکن بودن هرچیز ذهنی فکر کنیم و فکر کنیم که ممکن است این مسائل ذهنی روزی به واقعیت تبدیل شوند.

لاله جعفری درباره استقبال کودکان و نوجوانان از بازنویسی آثار کهن گفت: تجربه‌ای که برای خودم از کتاب «ویس و رامین» حاصل شد نشان داد که علاقه نوجوانان به خواندن داستان‌های عاشقانه از آثار کهن فراوان است.

محمدرضا بایرامی در دومین نشست «کوتاه با داستان» گفت: داستان کوتاه نوشتن، بسیار سخت است و متاسفانه مشتری چندانی هم ندارد و ناشران هم از چاپ آن استقبال نمی‌کنند. تمام این موضوعات، زنگ خطری است. از زاویه خود ما، سخت‌ترین آزمون نویسنده داستان کوتاه است.

رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، از «حسن توفیق» و «محمدرضا تهرانی»، مجموعه‌دار مطبوعات طنز ایران تجلیل کرد.

شقایق قندهاری می‌گوید: هر مترجمی دلش می‌خواهد از او کاری ماندگار به چاپ برسد. اما دوباره‌کاری‌ها همیشه به این حرفه صدمه زده است. تاریخ ما را قضاوت می‌کند و ترجمه‌های بد نوعی خیانت ادبی است.

محمد بهرامی با بیان اینکه ادبیات مورد پسند مردم همیشه ادبیاتی پیشرو نیست گفت باید فکری برای جنون انتشار کتاب با مضمون داستان فارسی در ایران کرد.

ابراهیم حسن‌بیگی می‌گوید:نویسنده‌ها حتی اگر کافی شاپ و رستوران هم بزنند کسی برای گرفتن عکس و امضا سراغشان نمی‌آید. هیچ نویسنده‌ای را سراغ نخواهید داشت که با این ترفندها مشتری جمع کرده باشد

عظیم زرین‌کوب نسبت به گرانی کتاب، کتاب نخواندن و نشر بدون اجازه کتاب‌های عبدالحسین زرین‌کوب انتقاد دارد و می‌گوید: نظارتی وجود ندارد و هرکس هرکاری دلش می‌خواهد انجام می‌دهد.

بهروز یاسمی می‌گوید: این‌که جریان روشنفکری را در مقابل تعهد در ادبیات قرار می‌دهند، یک تقسیم‌بندی سیاسی و ایدئولوژیک است.

من فکر می‌کنم، با توجه به تجربه 30سال کار ترجمه و حضور در عرصه ادبیات و فرهنگ که نتیجه‌اش این می‌شود 500 تا 700 نفر خواننده هستند که مرا بشناسند و ترجمه‌هایم را بخرند، ظاهراً ناشر کتاب‌هایم تاکنون به من نگفته که کتاب‌هایی که ترجمه کرده‌ام روی دستش مانده است.

منصور یاقوتی با انتقاد از کسانی که در برابر تعهد در ادبیات ایستاده‌اند، تأکید کرد: آسیب ایستادن در مقابل ادبیات متعهد متوجه کسانی است که از تعهد می‌گریزند و آثارشان با بایکوت جامعه روبه‌رو شده است.

محمد حنیف می‌گوید: نویسندگانی زاویه‎دار را نویسنده غیرمتعهد نمی‌دانم، بلکه به‌نظرم ادبیات عامه‌پسند و سطحی‌نگری که مخاطبش را سطحی‌انگار بارمی‌آورد و در دنیای غیرواقعی غرق می‌کند، در زمره ادبیات غیرمتعهد قرار می‌گیرد.

حمیدرضا شکارسری می‌گوید: تعهد شعر را محدود می‌کند و اگر این تعهد به شعر تزریق شود، آن را به شعار تبدیل می‌کند.

شعرهای پاز مانند بسیاری از شاعران تنها به مسائل عاشقانه و اجتماعی نمی‌پردازد و گاهی پشت پنجره اندیشه می‌ایستد و خواننده را مجبور می‌کند تا چند بار دیگر پشت آن پنجره بایستد و از منظره شعری او لذت ببرد.

"گزارش روزانه خورشید" یک شعر بلند ۱۲۸ صفحه‌ای است که در آن شاعر با استفاده از تخیل، تصویرسازی‌های بکر و فرم‌گرایی مسیری پر فراز و نشیب را در مقابل مخاطب قرار می‌دهد.