سیاه‌نمایی نیکی کریمی علیه مردان!

اتفاقی که در «سوت پایان» رخ داد

«سوت پایان» هم به مانند دو اثر قبلی کریمی تصویری نسبتا سیاه از مردان اجتماع ارائه داده و در مقابل می‌کوشد حتی خودخواهی‌های کاراکتر اصلی زن ماجراها را با دیدی محقانه مورد بررسی قرار دهد.

در میان فیلم‌های اکران شده روز اول جشنواره، به جز «آیینه‌های روبه رو» که به لحاظ مضمون نامتعارفش یکی از بهترین آثار این روز نام گرفت، «سوت پایان» ساخته نیکی کریمی را نیز می‌توان دومین اتفاق خوب جشنواره امسال دانست.

خوبی این اتفاق بیش از هر چیز برآمده از این مساله بود که نیکی کریمی کوشیده برخلاف ساختار ضدقصه دو فیلم قبلی خود، به سینمای داستانگو روی آورد و همین داستانگویی وقتی در کنار استفاده از بازیگران حرفه‌ای قرار گرفت، نتیجه کار فیلمی آبرومند و در استانداردهای داخلی را موجب شده است.

کریمی که خود نقش اول «سوت پایان» را ایفا کرده، کوشیده در این فیلم به بررسی یکی از معضلات اجتماعی که همان اختلافات زناشویی است، بپردازد. او برای بررسی این معضل دو خانواده از دو طبقه کاملا مجزا را مورد بررسی قرار می‌دهد؛ یکی زوجی فیلمساز که در اصطلاح به طبقه متوسط جامعه تعلق دارند و دیگری زنی از یکی از طبقات پایین جامعه که به دلایلی همسرش را کشته و به همین دلیل وی و مادرش با شرایط ناگواری روبه رو هستند.

شعاری نبودن لحن فیلم و ارائه تصویری واقعی از ارتباطات اجتماعی نقطه قوت «سوت پایان» محسوب می‌شود. نقطه قوتی که به یمن بازی درخشان شهاب حسینی در برابر نیکی کریمی یک درام اجتماعی خوب خلق کرده است.

فیلم نیکی کریمی یک ایراد ملموس هم داشت و آن هم اینکه، این فیلم نیز به مانند دو اثر قبلی این خانم بازیگر، تصویری نسبتا سیاه از مردان اجتماع ارائه داده و در مقابل تلاش داشته حتی خودخواهی‌های کاراکتر اصلی زن ماجراها که یک شخص شبه روشنفکر است را با دیدی محقانه مورد بررسی قرار دهد.

البته این مساله بیش از همه برآمده از فضای ذهنی خود نیکی کریمی است که حتی در برخوردهای رودررو با خبرنگاران هم خود را تافته جدابافته دانسته و از بالا به همه چیز می‌نگرد!