تبیان، دستیار زندگی
جهان پر از راز و رمزهای مختلفی است که بشر هنوز به آن ها دست نیافته است. میل به شناخت ناشناخته ها انسان را وادار می کند تا به مناطقی که به آن ها دسترسی ندارد نظر اندازد و از طریق تجاربی که تا کنون به دست آورده است حدس و گمان هایی درباره آن ها ارائه کند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

این عکس کجای عالم است؟(20)

با دقت به این دو تصویر نگاه کنید:

سحابی شعله
سایه ماه روی زمین

جهان پر از راز و رمزهای مختلفی است که بشر هنوز به آن ها دست نیافته است. میل به شناخت ناشناخته ها انسان را وادار می کند تا به مناطقی که به آن ها دسترسی ندارد نظر اندازد و از طریق تجاربی که تا کنون به دست آورده است حدس و گمان هایی درباره آن ها ارائه کند.

حال به نظر شما دو تصویر بالا مربوط به چه چیزی یا چه مکانی هستند؟ آیا می توانید حدس بزنید که نخستین عکس چه چیزی را نمایش می دهد؟ نظرتان درباره دومین عکس چیست؟ لطفا قبل از خواندن شرح کامل تصاویر، حدس های خود را در قسمت نظرات وارد کنید تا ما و دیگران با تراوشات ذهنی شما بیشتر آشنا شویم!

فراموش نکنید که درست یا غلط بودن حدس های شما مهم نیست آنچه که ارزشمند است تنها تفکر بر روی ناظم این هستی است.

سحابی شعله و ستارگان جبار

تصویر اول: سحابی شعله و ستارگان جبار

آلنیتاک (زتا جبار)، آلنیلام (اپسیلون جبار) و می‌نتاکا (دلتا جبار) ستارگانی درخشان و آبی رنگند که در قطر این منظره باشکوه کیهانی از شرق به غرب (چپ به راست) قرار دارند. این سه ابرغول آبی که با نام کمربند جبار نیز شناخته می‌شوند، بسیار داغ‌تر و پرجرم‌تر از خورشیدند. آن‌ها در فاصله ۱۵۰۰ سال نوری قرار گرفته و زادگاه‌شان ابرهای میان ستاره‌ای جبار است که به خوبی مطالعه شده‌اند. در واقع ابر‌ها و گاز و غبار سرگردان این ناحیه به طور شگفت انگیزی شکل‌های فریبنده و آشنایی دارند، که سحابی تاریک سر اسب، و سحابی شعله نزدیک آلنیتاک در سمت چپ و پایین تصویر، را شامل می‌شود. سحابی معروف جبار خود را از زمینه این دشت ستاره‌ای رنگارنگ کنار کشیده است. این تصویر موزاییکی از ترکیب دو عکس که در دسامبر گذشته توسط یک تلسکوپ کوچک و یک دوربین اصلاح شده DSLR گرفته شده، بدست آمده است و در آسمان حدود ۴ درجه را پوشش می‌دهد.

سایه ماه روی زمین

تصویر دوم: نمایی از زمین خورشید گرفته

تصویر فوق به خوبی نشان می‌دهد که زمین در هنگام خورشید گرفتگی چگونه به نظر می‌رسد، در حالی که سایه ماه به صورت لکه‌ای تیره بروی سطح زمین دیده می‌شود. این سایه، زمین را با سرعتی نزدیک به ۲۰۰۰ کیلوم‌تر در ساعت می‌پیماید و تنها رصدگرانی که نزدیک مرکز این دایره سیاه باشند می‌توانند یک خورشید گرفتگی کامل را ببینند و بقیه تنها یک گرفت جزئی را خواهند دید که در آن فقط بخشی از قرص خورشید توسط ماه پوشانده می‌شود. این تصویر بی‌نظیر که از خورشید گرفتگی ۱۱ آگوست ۱۹۹۹ گرفته شده است یکی از آخرین تصاویری است که از ایستگاه فضایی میر گرفته شده است. به نظر می‌رسد دو نقطه نورانی که در بالا، سمت چپ تصویر دیده می‌شوند مشتری و زحل باشند. ایستگاه فضایی میر در سال ۲۰۰۱ بطور کنترل شده از مدار خارج و سوی زمین سقوط کرد.

برای آشنایی با سایر مناطق هستی در هفته های آینده با ما همراه باشید.

م.ح.اربابی فر

بخش دانش و زندگی


منبع: nojum.ir