تبیان، دستیار زندگی
رعایت احترام، ادب و برخی آداب پسندیده در برخوردهای اجتماعی، هم‌شأن و منزلت اجتماعی فرد را بالا می‌برد و هم جامعه را به سمت یک جامعه با نشاط و سالم سوق می‌دهد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

واجب تر از نان شب

معاشرت


این روزها زندگی کردن برای خودش هزار قاعده و قانون دارد . نه اینکه گذشتگان بی قانون زندگی می کردن .آن ها ملزم به رعایت قوانین و آداب زیادی در روابط شان  بودند اما بخاطر گسترده تر شدن ارتباطات  و تغییر سبک زندگی ، آداب معاشرت از اهمیت زیادی در تمام جنبه های زندگی برخوردار است. بدون رعایت آن حتی با داشتن تحصیلات و ثروت و ... در برقراری ارتباط مناسب با دیگران دچار مشکل می شویم.

گاهی وقت‌ها پیش می‌آید که در جایی یا در مواجه با کسی، نمی‌دانیم چه رفتاری انجام دهیم که مناسب و درست باشد. یک انسان عاقل می‌داند که بی‌اعتنایی به احساسات دیگران، کاری زشت و ناپسند است و سرچشمه بسیاری از مشکلات روزمره می‌شود.

رعایت احترام، ادب و برخی آداب پسندیده در برخوردهای اجتماعی، هم‌شأن و منزلت اجتماعی فرد را بالا می‌برد و هم جامعه را به سمت یک جامعه با نشاط و سالم سوق می‌دهد.

آداب معاشرت، آدابی است که برای رعایت احوال دیگران و ابراز محبت به‌وجود آمده است. اگر سلام و احوالپرسی می‌کنیم، به خاطر این است که علاقه خود را به سلامتی طرف مقابل نشان می‌دهیم. اگر با او دست می‌دهیم، دوباره با او عهد اخوت می‌بندیم، و ده‌ها مورد دیگر. هر چند که بعضی از این آداب و رسوم، معنی اصلی خود را از دست داده است و اکثرا بدون فکر و اراده انجام می‌شود، اما با این وجود هر کس که رفتار مهربانانه، درست و شایسته با دیگران داشته باشد، به همان اندازه محبوب‌تر و مقبول‌تر خواهد بود.

بنابراین، رعایت احترام، ادب و برخی آداب پسندیده در برخوردهای اجتماعی، هم‌شأن و منزلت اجتماعی فرد را بالا می‌برد و هم جامعه را به سمت یک جامعه با نشاط و سالم سوق می‌دهد.

معاشرت

اصول معاشرت؛ زندگی بهتر

معاشرت در لغت به معنی آمیختن، با هم زیستن، با هم گفتن و شنیدن و با هم دوستی و الفت داشتن است. آدم‌ها برای اینکه منظور‌شان را بهتر به هم برسانند و راحت‌تر با هم زندگی کنند، آداب و رسومی را به‌وجود آوردند. بعضی از این آداب و رسوم برای نشان دادن دوستی و احترام و بعضی از آنها برای به هم نزدیک شدن و یا درست زندگی کردن است. آدم‌ها به همنشینی و هم‌صحبتی نیاز دارند و هر کس دوست دارد که در نظر دیگران خوب جلوه کند. دو صفت خوش‌گویی و خوش‌رویی از مهم‌ترین صفاتی است که به خصوص در برخوردهای اول باعث نزدیک شدن دیگران به ما می‌شوند.

امروزه ما به نشانه‌ی دوستی، آشتی یا آشنایی با هم دست می‌دهیم. در گذشته، انسان‌های اولیه چون همیشه سلاحی برای دفاع از خودشان در دست داشتند و آن را پشت خود یا در لباس‌شان پنهان می‌کردند، وقتی به هم می‌رسیدند دستشان را جلو می‌آوردند که نشان بدهند سلاحی ندارند و برای دوستی آمده‌اند. این رسم از آنجا برای ما مانده است.

در گوشه و کنار دنیا

جهان

مردمی که در جاهای مختلف دنیا زندگی می‌کنند، در همه‌ی موارد مثل هم رفتار نمی‌کنند و همان طور که رنگ پوست، چهره، زبان و مذهب‌شان با هم فرق دارد، رسم و رسوم‌هایشان هم با هم متفاوت است.

مثلا اسکیموها وقتی به مهمانی می‌روند، پس از خوردن غذا، لب‌هایشان را طوری پاک می‌کنند که صدا بدهد. یعنی اینکه غذای میزبان خیلی گوارا بود. در حالی که ما این کار را ناپسند می‌دانیم. اهالی تبت هم وقتی مهمانی از خانه‌شان می‌رود، زبان‌شان را بیرون می‌آورند و با این کار نشان می‌دهند که از مصاحبت با مهمان خود لذت برده‌اند. در حالی که ما این کار را بی‌ادبی می‌دانیم.

- در کشورهای عربی، مردم با دست راست غذا می‌خورند، چون دست چپ ناپاک به حساب می‌آید؛

- در بسیاری از کشورهای آسیایی، نشان دادن کف پا یا کفش، هنگام نشستن، بی‌ادبی است؛

- در چین، هدایا و چیزهایی که پیشکش می‌شوند، با هر دو دست انجام می‌گیرد؛

- در ژاپن، مؤدبانه است که قبل از ورود به خانه‌ی دیگران، کف کفش‌هایتان را پاک کنید؛

- در گواتمالا، صحبت کردن با صدای نرم و آرام، نشانه‌ی ادب است؛

- در تایوان، اگر کسی بعد از خوردن غذا باد گلو بزند، یعنی از خوردن غذا لذت برده است؛

- در نیوزیلند، جویدن آدامس در مکان‌های عمومی، بی‌ادبی است.

اکثر ما در جامعه ای زندگی می کنیم که در آن رشد کرده ایم و آموختن آداب معاشرت اقوام و ملل دیگر خیلی هم ضروری به نظر نمی رسد ولی  دانستن برخی قوانین کلی خالی از لطف هم نیست . اما آموختن آداب معاشرت جایی که در آن زندگی می کنیم از نان شب هم واجب تر است وگرنه در بسیاری از جنبه های زندگی دچار مشکل می شویم.

معاشرت دو طرفه است

نمی‌توانیم از دیگران انتظار داشته باشیم که مثلا با ما به احترام رفتار کنند، حریم ما را محفوظ نگه دارند، امانت‌‌های ما را برگردانند، از ما بدگویی نکنند و در زندگی خصوصی ما دخالت نکنند، و در مقابل خودمان را ملزم به رعایت این رفتارها در برابر آنها ندانیم. بهترین راه فهم توقع دیگران از ما این است که ما خود را به جای آنها بگذاریم و تصور کنیم که اگر ما جای آنها بودیم چه توقعی از طرف مقابل خود داشتیم.برای اینکه در خانواده ، محل تحصیل ، محل کار و زندگی دچار مشکل نشویم ، خودمان هم باید قواعد ارتباطی صحیح را رعایت کنیم.

در بخش خانواده ایرانی در مورد قوانین معاشرت مطالب زیادی گفته شده است اما تا پایان سال با مطالب ویژه ی «معاشرت هم قاعده دارد»  با ماهمراه باشید .

فرآوری : ندا داودی

بخش خانواده ایرانی تبیان 


منبع : کتاب آداب معاشرت- نویسندگان : میرجمهری وادیبی

مقالات مرتبط:

چشم هاچه می گویند

ارتباط هنرمندانه

احتیاط درمهمانی دادن

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.