همزیستی مسالمت آمیز با همنشینان آشنا

پیرو مقالات پیشین، نگارنده واجب دانست به نحوه صحیح معاشرت و ارتباط در این نوع از سبک زندگی نیز بپردازد. در ادامه باید متذکر شوم که بهتر است مقالات پبشین مرتبط با نحوه صحیح ارتباط با خویشاوندان همسر را مطالعه بفرمایید، اما به لحاظ گزینش سبک زندگی خانوادگی، شایسته است به موارد مطرح شده در ذیل، توجه مبسوط و ویژه ای را مبذول دارید. امید می رود با رعایت نکات و اراده و تمرین، به کسب هنر" مدیریت روابط خود با همسر و خانواده "، که یکی از هنرهای زندگی مشترک است، نائل آئید.

• خانواده خود را توجیه نمائید که شما بسان دو همسایه هستید با این تفاوت که آشنایی دیرینه و هم خونی دارید و هر یک از شما، زندگی مستقل و مجزایی را تجربه می کنید و هر یک از شما در درون زندگی خانوادگیتان سبک زندگی متفاوت و مختص به خانواده خود را دارا می باشید و پیرو سبک زندگی آنها نخواهید بود و این به معنای عدم علاقه و بی احترامی شما به آنان نیست.

• بعد از بازگشت از محل کار، به یک سلام و احوالپرسی اکتفا نموده و برای صرف ناهار یا شام به خانه خود بروید و به اتفاق همسرتان غذایتان را میل نمائید. در صورت اصرار والدین، بهتر است غذای اهدایی آنان را به منزل خودتان برده و با همسرتان، شریکی میل کنید و پس ازآن به نشان سپاسگزاری و ارادت، به همراه همسر به والدین سر بزنید و از آنها تشکر کنید.

• با کمک و مشورت گرفتن ازهمسرتان ساعات و روزهایی مشخصی را برای رسیدگی به امور خانه پدری در نظر بگیرید و با برنامه عمل نمائید. البته در برنامه ریزیتان شرایط اضطراری( بیماری والدین، مسافرت،...) را نیز در نظر داشته باشید.

• برای نشان دادن احترام وابراز محبت و توجه خود به خانواده همسر، بهتر است به هنگام خرید، از آنها بپرسید چیزی احتیاج ندارند؟

• هراز چند گاهی آنها را مهمان دست پخت خوشمزه تان کنید و یا از خریدهایتان، به آنان هدیه کنید.

• گاهی اوقات برای جلب محبت و ابراز علاقه بهتر است، آنها را به طور رسمی یا غیر رسمی برای شام یا ناهار به منزل خود دعوت کنید و حتی در مواقع مقتضی خودتان به خانه آنها برای مهمانی بروید.

• به هنگامی که درمنزل والدین همسرتان مهمانی یا مراسمی است خود را همپای آنان میزبان قلمداد نمائید و تا حد امکان در هر چه با شکوه برقرار کردن آن  تلاش کنید. احیانا اگر شرایط حضور در آن مهمانی را ندارید بهتر است قبل از مهمانی،علتتان را توضیح دهید و ناراحتی خود را از عدم حضورتان ابراز نمائید. البته برای نشان دادن و اثبات حسن نیت خود، می توانید در مقدمات ابتدائی و در تهیه و تدارک مرتبط با آن مراسم، یاریگر آنها باشید و در صورت امکان برای حفظ حرمت خود و احترام به خانواده همسر، لحظات کوتاهی را با مهمانان آنان بگذرانید تا موجبات سوءتفاهم مهمانان را فراهم نیاورید.

• از همان ابتدا، در تربیت فرزندانتان، مستقلانه رفتار کنید و بار اصلی تربیت را خود و همسرتان متحمل شوید و در مواردی که نیازمند یاری آنها و گرفتن راهنمایی هستید آنها را از یاد نبرده و از آنها کمک بگیرید. لازم به ذکر است، گاهی زوجین به خاطر فقدان تجربه، سهل انگاریهای مفرطی را در تربیت فرزندان اعمال می کنند و راهنمایی های دلسوزانه والدین با تجربه را دخالت و اعمال سلیقه قلمداد می کنند؛ در چنین مواقعی گستاخانه برخورد نکنید و گوشزدهای آنان را به پای مهربانی و کمک آنان در فرزندپروریتان بدانید و مهارت آنان را تربیت سنتی تلقی نکنید. اما اگر احساس کردید شیوه تربیتی شما با آنان تفاوت فاحشی دارد واصول تربیتی شما از هر لحاظ پذیرفتنی است به طور غیر مستقیم و غیر قابل مشهود حضور فرزندتان را با آنها  تحت نظارت خود داشته باشید و در مواردی که فکر می کنید رفتار آنان به تربیت شما خدشه وارد می کند، زمان با هم بودن آنها با فرزندتان را محدود نمائید ولی در مواقع بی خطر، مانع این ارتباط نشوید.

• در مواقع بروز اختلاف، سعی نمائید که آنها را در بحث و مشاجره تان دخالت ندهید، چرا که ممکن است صحبتی را بیان دارند که از نظر شما پشتیبانی و حمایت از فرزندشان قلمداد گردد و این تفکر ممکن است موجبات عکس العمل نا مناسب از طرف شما را فراهم سازد و به موجب آن گفتار یا رفتار ناموجهی را انجام دهید که باعث رنجش آنها شود و بعد از حل اختلافتان با همسر و بهبود روابطتان، تنها شرمندگی و دل چرکینی آن در دلها باقی بماند.

نکته: اگر خانواده تان نیز خواستند در حل آن مشکل به مساعدت و یاری شما بیایند تا به موضوع بحث فیصله دهند؛ در صورتی که احساس می کنید به کمک آنان نیازی ندارید، بهترین اقدام آن است که با احترام و تشکر از این که به فکر شمایند؛ بگویید: ترجیح می دهید خودتان  شخصا آن را حل نمائید و دوست ندارید آنها را درگیر مشاجرات موقتی و سطحی خود  که ناشی از سوء تفاهم می باشند، نمائید.

• در سپری کردن اوقات فراغت، حتی مسافرت ها و گردش‌هایتان،  هر از چند گاهی از آنان تقاضا کنید که شما را همراهی کنند و به آنان یادآوری و اثبات کنید که مشایعت آنان با شما باعث خوشحالی و خرسندی شما خواهد شد. با این رفتار، شما با یک تیر، دو نشان زده اید، از یک سو، علاقه مندی به زندگی و بودن با آنها را در همه شرایط ( خوشی و ناراحتی) به آنها اثبات نموده اید و از سوی دیگر، به آنها نشان داده اید، علی رغم داشتن استقلال، باز نیازمند وجود آنان در کنار خود هستید و این نیاز را خود و همسرتان مشتاقانه طلب می کنید.

• احیانا اگر اختلافی بین همسر و خانواده تان پیش آمد، دخالت های بی مورد نکنید و توقعات نا به جا نداشته باشید، به عبارتی دیگر دخالت شما جانبداری و پشتیبانی از یک طرف قلمداد خواهد شد. لذا، بهتر است بحران به وجود آمده را دورادور مدیریت نمائید و ازهمسر و یا عضو درگیر شده خانواده تان بخواهید، خود راه حلی برای این مسئله بیابید و به اواطمینان دهید همواره پشتیبان اوئید و صد البته پشتیبان حق. ولی  از آنجایی که نمی دانید مقصر و مسبب اصلی کدام است نمی توانید داوری کنید، چرا که هر دو طرف از عزیزان شمایند و شما نمی خواهید باعث تکدر خاطر آنها شوید و با مداخله تان وضعیت را بدتر نمائید.

نسرین صفری

بخش خانواده ایرانی سایت تبیان

در این باره می توانید کتاب «پیوند با خویشان» را در کتابخانه ی تبیان مطالعه نمائید.

مشاوران تبیان آماده ی  پاسخگویی به سوالات شما در باره ی چگونگی حل مشکلات در ارتباط با خانواده ی همسرتان هستند.

مقالات مرتبط

پدر و مادر جدید بعد از ازدواج !

وقتی اقوام همسر ،آزارم می دهند

انتقاد از مادر شوهر ممنوع

زمان های ممنوع برای قضاوت

دخالت والدین در روابط همسران

با مادر شوهر کنار بیایید

قدر خانواده همسرتان را بدانید