تبیان، دستیار زندگی
برای این که دوستی ها قوی شوند باید پرورده شونددوستی حقیقی زمان می برد و به مراقبت و دلسوزی و احترام و اعتماد متقابل نیاز دارد .
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

شریک روزهای تاریک و روشن

دوستی

دوستی یعنی با هم بودن. دوستی یعنی غمخوار یکدیگر بودن. دوستی یعنی شریک روزهای تاریک و روشن هم بودن. دوستی در واقع نیاز واقعی همه ما انسان هاست.

همه ما به دوست احتیاج داریم. ما انسان ها ذاتاً در پی همراهی و یاری و دوستی هستیم. همه ما کسی را لازم داریم که به حرف های مان گوش بدهد، قدرمان را داند، در سختی ها یادمان باشد، در خوشی ها همراه مان باشد، خطاهای مان را با مهربانی گوشزد کند، و برای کارهای خوب تشویق مان کند.

دوستی حقیقی هنر است. شروع دوستی آسان است، اما رشد آن آهسته آهسته صورت می گیرد و مثل نهالی کوچک به مراقبت و توجه دائمی ما نیاز دارد تا تنومند و بالنده شود و گرنه به آسانی با مانع مواجه شده یا از مسیر رشدش منحرف می شود.

برای این که دوستی ها قوی شوند باید پرورده شوند. کمتر کسی از بین ما با موهبت ذاتی پرورش دوستی های عمیق به دنیا می آید. دوستی حقیقی زمان می برد و به مراقبت و دلسوزی و احترام و اعتماد متقابل نیاز دارد.

متأسفانه مشغولیت دائمی زندگی امروزی، پرورش دوستی ها را دشوار می کند. زندگی پرشتاب امروزی جای چندانی برای مراقبت و صبر و توجهی که جوهر پرورش دوستی واقعی است باقی نمی گذارد. ما این روزها چنان به دنبال کارهایمان می رویم که به نظر می رسد برای خودمان هم وقت نداریم چه رسد برای دیگران. اما همه ما به چند دوست واقعی در زندگیمان احتیاج داریم و لازم است که بخشی از اوقات مان را به پروش این دوستی اختصاص دهیم.

برای این که دوستی ها قوی شوند باید پرورده شوند. کمتر کسی از بین ما با موهبت ذاتی پرورش دوستی های عمیق به دنیا می آید. دوستی حقیقی زمان می برد و به مراقبت و دلسوزی و احترام و اعتماد متقابل نیاز دارد.

عشق

اما دوست واقعی کیست؟ دوست واقعی کسی است که چیزهایی را که ما نمی خواهیم به خودمان بگوییم به ما می گوید. با داشتن دوست واقعی، آسوده خاطریم که کسی هست که می توانیم از او یاد بگیریم. دوست واقعی کسی است که قابلیت های ما را حتی پیش از خودمان تشخیص می دهد و به ما می گوید. دوست واقعی از پیروزی ها و موفقیت هایمان خوشحال می شود و در شکست هامان غمخواری می کند و به ما قوت قلب می دهد. دوست واقعی کسی است که به ما ایمان دارد، به ما انگیزه می دهد، روی نقاط قوت مان تکیه می کند و کمک مان می کند تا نقاط ضعف مان را ببینیم و اصلاح کنیم. او نیازهای ما را درک می کند، واقعیتهای مان را می بیند، و رؤیاهای مان را باور می کند. و درست همان طور که درستکاری بهترین دوست ما در زندگی است، دوست واقعی ما نیز کسی است که درستکار است و ما را به درستکاری تشویق می کند. دوست واقعی رازدار، وفادار و امانت دار است. ما با او در امانیم. با او آسوده ایم و با او شاد و خوشحالیم.

نویسنده ای گفته "دوست کسی است که صرف نظر از این که چند وقت است جواب نامه اش را نداده اید باز هم قضاوت

عشقولانه

نمی کند". قضاوت نکردن، توانایی گوش دادن، احساس شفقت و دلسوزی، بخشندگی، صداقت، صراحت و صبر همه و همه خصایص دوستان حقیقی هستند. البته دوستان ما با هم فرق دارند. یکی خوب گوش می دهد و تسلی مان می دهد. دیگری همراه خوبی برای تفریح و سرگرمی است. کمتر کسی تمام خصایص دوست حقیقی را دارد. شاید به همین علت است که دوست خوب کمیاب است و دوستان حقیقی انگشت شمارند.

می گویند هر کس را از دوستانش بشناس. اگر واقعا می خواهی کسی را بشناسی به دوستانش نگاه کن و ببین با چه کسی وقت می گذراند. دوست واقعی کسی نیست که مدام می گوید به او توجه کنی. دوست واقعی می داند که قرار نیست همه عمرت را به گپ زدن با او بگذرانی بلکه قرار است پیشرفت کنی و از وقتت درست استفاده کنی. البته چنان چه کسی بخواهد دوست واقعی باشد اول باید دوست خودش باشد و در پی رشد خودش باشد. دوستان واقعی، خودشان را دوست دارند و به خودشان احترام می گذراند.

بدان که هیچ کس به اندازه دوستانت روی شیوه زندگی و عادت ها و موفقیت ها و شکست هایت اثر نمی گذراند. کسانی که در جاده موفقیت گام می گذارند اغلب اوقات می بینند اولین کسانی که از آنها دور می شوند دوستان به درد نخور گذشته هستند. این دوستان همان کسانی هستند که عاشق مهیمانی و خوش گذرانی هستند اما وقتی خبر خوش پیروزی های حرفه ای یا شخصی ات را می شنوند از حسادت دیوانه می شوند. خوب که نگاه کنی می بینی آنها اصلا دوست نیستند و از پیشرفت و جلو زدنت بیزارند. تو هیچ کاری نمی توانی بکنی که نظر آنها را نسبت به خودت عوض کنی. تنها کاری که می توانی بکنی این است که آرام آرم از آنها دور شوی. وقتی دوستان حسود سابق و وقت گذرانی های بیهوده را کنار می گذاری برای ورود دوستان بهتر و مناسب تر جا باز می کنی. دوستان قلابی که از زندگی ات بیرون بروند. دوستان حقیقی ای وارد زندگی ات می شوند که در سفرت به سوی موفقیت همراهی اتمی کنند.

رالف والدو امرسون گفته دوست کسی است که نزد او می توانم بلند فکر کنم.

دوستی یعنی گوش شنوا، دل پر مهر و دست یاری گر. این هنر دوستی حقیقی است و پرورش آن مثل هر هنر دیگری تمرین لازم دارد.

عشقولانه

تمرین

این هفته به بررسی دوستانت و دوستی هایت بپرداز و ببین:

1- کدام یک از دوستان دوست "واقعی" تو هستند؟ با یکی از آنها تماس بگیر و اوقاتی را با او بگذران.

2- کدام یک از دوستانت به درد نخور هستند؟ یکی یکی آنها را کنار بگذار.

3- چطور می توانی دوست واقعی خودت باشی؟بیشتر قدر خودت را بدانی؟ با خودت مهربان تر باشی؟ برای خودت وقت بگذاری؟ به حرف دلت گوش کنی؟

این هفته هدیه ای به خودت بده و برای پرورش جسم و جانت کار نیکویی بکن.

4- همیشه از کتاب خوب به عنوان بهترین دوست انسان یاد کرده اند. یک کتاب خوب تمام خصایص یک دوست خوب را دارد. کتاب خوبی را به عنوان "دوست حقیقی جدید" خودت بگیرد و بخوان.

5- رؤیاهای ما از بهترین دوستان ما هستند. این هفته تصمیم بگیر به رؤیاهایت بیشتر توجه کنی. هر چه را که بعد از بیدار شدن به یاد می آوری در دفترچه ای بنویس. سعی کن پیام این "دوست" را بگیری.

6- با یکی از دوستان قدیمی ات تماس بگیر و ساعتی را با او بگذران. می گویند "دوست جدید نقره، و دوست قدیمی طلاست" به طلاهای زندگی ات بیشتر توجه کن.

7- آیا کسی ( از دوران دبستان و دبیرستان یا دانشگاه یا محیط کار سابقت) هست که بخواهی دوباره او را ببینی یا خاطره ای را زنده کنی؟ این هفته این کار را بکن!

بیشتر آدم ها کسی را ندارند که به آنها ایمان داشته باشد. اگر دوستی یافتی که به تو ایمان داشته باشد و رؤیاهایت را باور داشته باشد خودت را صاحب گنجی حقیقی بدان.

موفقیت در پرورش دوستی های حقیقی است.


منبع:دوهفته نامه موفقیت

بخش خانواده ایرانی تبیان

مقالات مرتبط:

اخلاق نیکو ازویژگی های یک دوست خوب است(قسمت اول)

مهم ترین دوستی ها ی دنیا

دوست آن است که...

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.