حاتمی کیا برای ساختن فیلم جنگی از کسی اجازه نمیگیرد
ابراهیم حاتمیکیا در نشست پرسش و پاسخ فیلم "به نام پدر" گفت: "من این فیلم را فیلمی جنگی نمیدانم، بلکه موضوع بیشتر اجتماعی است، البته اگر روزی بخواهم فیلم جنگی بسازم، از کسی اجازه نمیگیرم."
جلسه پرسش و پاسخ فیلم "به نام پدر" با حضور ابراهیم حاتمیکیا، پرویز پرستویی، کامبیز دیرباز، حسن پیرهادی تهیهکننده، محسن روشن صدابردار و فرهاد ویلکیجی طراح صحنه در سینما صحرا برگزار شد.
در ابتدای این نشست حاتمیکیا گفت: "من فکر میکنم آخرین بار برای فیلم "ارتفاع پست" بود که به سینمای مطبوعات آمدم و در نشست فیلم شرکت کردم و بعد از آن دیگر نگذاشتند که بیایم."
پرویز پرستویی در ادامه افزود: "من برای اولین بار بود که این فیلم را دیدم و از نتیجه آن بسیار راضی بودم و از اینکه در جمع افراد اهل قلم هستم خوشحالم، زیرا نظرات شما برای من بسیار سازنده است."
حاتمیکیا در جواب سئوالی مبنی بر علت حضور نداشتن فیلم "به رنگ ارغوان" در جشنواره امسال گفت: "من سال گذشته خودم خواستم که فیلم از جشنواره خارج شود و تا امروز 365 روز صبر کردم و از عزیزان میخواهم فقط 365 ثانیه درباره این فیلم فکر کنند تا من به عنوان نماینده در مقابل عواملم شرمنده نباشم. نمیخواهم حرفی بزنم، زیرا نمیخواهم اوضاع از این شرایطی که هست وخیمتر شود."
وی درباره سوژه جنگ و پرداختن به آن در ادامه افزود: "ما در سال 84 هستیم و جنگ تمام شده است، اگر به این گربه نظری بیندازیم سایه جنگ به دنبال ماست، به طور مثال بحث هستهای و فشارهای بر این کشور وارد شده است و سایه جنگ از این کشور برداشته نمیشود و جنگ هنوز تازگی دارد و میشود درباره آن حرف زد." حاتمی کیا در ارتباط با پایان فیلم که شروع یک جنگ دیگر است گفت: "این تفسیر خود دوستان است و من واضح نمیتوانم در این باره صحبت کنم."
وی درباره سهگانه بودن این فیلم با "آژانس شیشهای" و "موج مرده" گفت: "من دغدغه سهگانه بودن ندارم و با زمان حرکت میکنم و با این شکل به فیلم نگاه نکردم." وی در ارتباط با استفاده از موبایل گفت: "من میخواستم این فاصلهها در فیلم مشهود باشد، فاصلهای که میان پدر و مادر و دختر است و بهترین وسیله ارتباطی میان آنها هم موبایل است. سرمایهگذار این فیلم هم شرکت پارس قائم است که من دنبالش نبودم، بلکه آنها خودشان مرا انتخاب کردند."
پرویز پرستویی در ادامه جلسه گفت: "بعد از خواندن فیلمنامه احساس کردم که با نقشهایی که در گذشته بازی کردم، بیربط نیست.
آدمهای جنگ هنوز برای من زنده هستند و احساس میکنم که من بازیگر کاری که میتوانم در راستای این عزیزان انجام دهم، مثل انجام وظیفه است. یک بار دیگر هم باشد، انجام میدهم. همچنین بازماندگان جنگ برای من هنوز زنده هستند."
مهتاب نصیرپور هم گفت: "در شکلگیری نقش عوامل مختلفی دخالت دارند. البته من از همکاری این گروه به ویژه از کمکهای خانم آزیتا حاجیان به عنوان بازیگردان تشکر میکنم."
حاتمیکیا در بخش دیگری افزود: "این سوژه هنوز هم در شهرهای مرزی وجود دارد و موضوع تاسفباری است. داستان از جایی آغاز شد که من برای کار تحقیقاتی مستندی به شهری مرزی رفته بودم. خانمی آنجا بود که دو پای خود را به این گونه از دست داده بود و برای خرید پا آمده بود.
این مساله برای من سوژه شد. من "به نام پدر" را فیلمی جنگی نمیدانم، بلکه موضوع بیشتر اجتماعی است، البته اگر روزی بخواهم فیلم جنگی بسازم، لزومی نمیبینم از کسی اجازه بگیرم."
فرهاد ویلکیجی طراح صحنه فیلم "به نام پدر" هم گفت: "فضای خاصی که میخواستم فضای وسترن ایرانی داشته باشیم. البته تجربه دستیاری صحنه را در "روبان قرمز" داشتم.
بنابراین جنس کار را میشناختم. لوکیشنها در فضایی خاص و خلوت بود و یک جای خلوت و خاص میخواستم."
حاتمیکیا در بخش دیگری از این جلسه گفت: "شاید روزی درباره موضوع هستهای فیلم بسازم، ولی باید خارج از فضای تبآلود سیاست ساخته شود که ان شاء الله آن هم به موقع خودش."