ببرهای سیبری آدم می خورند

خبرگزاری میراث فرهنگی در این باره می نویسد: ببر سیبری طی یك مبادله پایاپای با رنگ و بوی سیاسی 8ماه پیش در ازای از دست دادن دو قلاده پلنگ، از طرف روس ها و در زمان غیر پیش‌بینی شده به ایران تحویل داده شد که در روزهای گذشته جفت خود را به دلیل بیماری مشمشه از دست داد. این ببر ماده در حالی برای زنده ماندن در شرایط نا مناسب باغ وحش تلاش می كند که به گفته كارشناسان، احیاء دوباره آن در طبیعت ایران اصلا امكان پذیر نبوده و نگهداری آن تنها در قفس امكان پذیر است. اما از آنجایی که حیوان نگهداری شده در قفس در دسته جانوران حیات وحش محسوب نمی شود، در حقیقت احیاء آن به صورت واقعی انجام نخواهد گرفت.

اسماعیل كهرم، كارشناس حیات وحش در این باره می گوید: «ببرهای سیبری با ببرهای مازندران فرق دارند. ببرهای سیبری 60 كیلوگرم بزرگتر از ببر مازندران بوده و تعداد موهای آنها در سانتی متر مربع 3 برابر بیشتر از همتای ایرانی خود است بنابراین برای زندگی در مناطق سردسیر آفریده شده‌اند و در گرمای بیش از 42 درجه سانتی گراد در تابستان‌های میانكاله نمی توانند زندگی كنند.»

او با اشاره به اینكه شرایط قفس هم در صورت رعایت تمام استاندارد ها باز هم برای این حیوان مناسب نبوده و حیات آن را تهدید می كند، می گوید: «ببر سیبری جانوری قلمرو طلب است و محدوده آن از قلمرویی كه سایر زیرگونه‌های ببر در اختیار دارند، بزرگتر است. از آن گذشته ببر سیبری به خاطر جثه بزرگ خود نیاز به غذای بیشتری دارد و نگهداری حیوان در قفس آن را به شدت محدود كرده و عمر او را كوتاه می كند.»

كهرم ادامه می دهد: «در حال حاضر در كل دنیا 8هزار قلاده ببر وجود دارد كه نصف آنها در قفس هستند و حیوانی كه در قفس است جزء حیات وحش محسوب نمی شود. برای اینكه بتوانیم گونه‌ها را در طبیعت احیاء كنیم حتما باید در طبیعت و زیستگاه اصلی آن رها سازی شود.»

این در حالی است که هوشنگ ضیایی، مشاور معاون محیط طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست درباره پروژه ببرها به خبرگزاری پانا گفت: «زیستگاه میانکاله را من برای نگهداری ببرهای سیبری انتخاب کرده‌ام چرا که با توجه به بازدید‌هایی که از زیست‌گاه‌های مختلف از کشورهای نظیر هندوستان داشته ام متوجه شده‌ام که میانکاله از نظر این شرایط شباهت بسیاری به این زیستگاه‌ها دارد.»

او با بیان اینکه زیستگاه میانکاله به کلی از بین رفته است، گفت: «ببرها مهمان‌های ناخوانده‌ای بودند که به یکباره وارد خانه ما شدند. بنابراین زیرساخت های لازم برای انتقال فوری آنها به میانکاله وجود نداشت. از سوی دیگر همکاران ما تخصص لازم را در این زمینه ندارند و بار اولی است که با ببرها سروکار دارند بنابر این تنها آماده کردن زیستگاه میانکاله کافی نیست. رفتار‌شناسی حیوانات بسیار مهم است بنابر این به زور ناچاری و از ترس اینکه مبادا به مردم آسیب برساند آنها را در قفس‌های باغ‌وحش ارم نگه‌داشته‌ایم.»

بخش گردشگری تبیان- الهام مرادی