برای آن ها که همسر غرغرو دارند

بعد از یك روز کاری خسته كننـده به خانه برمی گردید هنوز درگیر تلاطم موقعیت و مشکلات کاریتان هستید که همسرتان شروع می کند:

" بعد این همه سال زندگی متوجه نشدی، من خوشم نمیاد لباساتو بندازی رو مبل؟  چند دفعه بگم صندلی رو اینجا نذار؟

پس چرا آشغالا رو نمی بری بذاری بیرون؟ چند دفعه بگم دوست ندارم با كفش بیرون تو اتاق راه بری؟ چرا مادرت پیش بقیه احترام منو نگه نمی داره؟ همه کارهای خونه و زندگی رو دوش من افتاده، چرا این قدر بی مسئولیت وخونسردی؟  هیچی بلد نیستی و هیچ چیزی رو جدی نمی گیری؟ چرا به حرفام گوش نمی دی؟ اصلا به چی فكر می كنی؟ و ..." تا آخر شب با این جملات سوهان روح شما می شود.

شاید شما هم با چنین مشکلی درزندگی مشترکتان مواجه باشید. تا به حال شما خانم عزیز، فکر کرده اید که چرا مدام در حال غر زدن هستید؟ آیا غر زدن یک عادت و خصیصه بارز اخلاقی شماست یا صرفا در مواقعی خاص، این رفتار در شما نمود می یابد؟ آِیا همسرتان به شما گوشزد کرده است که بسیار غرمی زنید و این رفتار شما موجب رنجش و تکدر خاطر وی می شود؟ آِیا می دانید که با این جمله ها تیشه به ریشه زندگیتان می زنید و آرامش و امنیت زندگی مشترکتان را لابه لای این جملات گم می کنید؟ اصلا فکر کرده اید که چرا و به چه علت مدام غر می زنید؟ آیا راهکارهایی را برای خاتمه دادن به این رفتار را امتحان کرده اید؟

حال شما آقای عزیز، احساس می کنید که واقعا زندگی با یک زن غرغرو سخت و طاقت فرساست؟  فکر می کنید این رفتارهمسرتان، آرامش روحی و روانی را که با آمدن به خانه انتظار دارید را خدشه دار می کند و دیگر از این وضعیت خسته شده اید؟ شما فکر می کنید غر زدن، عادت همیشگی همسرتان است یا در مواقع خاصی شدت می یابد و بروز می کند؟ آیا تا به حال سعی کرده اید این مسئله را ریشه یابی نمایید و این معضل را اززندگی زناشویی تان ریشه کن کنید؟ چه تدابیری اندیشیده اید؟ با این وضعیت، به طور منفعلانه و با بی توجهی به همسر و گفته هایش برخورد کرده اید و یا گاها با مشاجره و دعوا و تخطئه کردن همسرتان و گفتن این عبارت که "این عادت همیشگی توست، من بیدی نیستم که با این بادها بلرزم زیاد خودتو به آب و آتیش نزن، من همینی ام که هستم میخوای بخواه، نمی خوای نخواه" و با گفتن هزاران جمله و رفتار این چنینی با این مشکل مقابله کرده اید.

و اینک سوال من از شما:

 می دانید این رفتار، بدون ‌دلیل  نیست و سر منشاء آن کجاست؟!

یکی از دغدغه های زندگی اکثر خانواده ها "غرزدن" یکی از طرفین و  گاها در مواردی هم، هر دو طرف می باشد که آگاهی از آن می تواند در بهبود ارتباطات خانواده موثر باشد.

اگرشما زوج عزیز، خواهان آن هستید که به طور اصولی و کاربردی، از چگونگی و چرایی این آفت زندگیتان آگاه شوید ورفتارهای مسبب این معضل را اصلاح نمایید، بهتر است با ما همراه باشید و یقین داشته باشید که با همکاری یکدیگر و ممارست و صبر بر تمرین، تغییر این سبک زندگی میسور خواهد بود.

حال، اجازه دهید موضوع را بشکافیم:

غرزدن نوعی پاسخ ساده‌انگارانه به موقعیت هایی است که فرد به موجب آن احساس درماندگی و ناکامی، یاس، خشم، بدبینی، ناامیدی، تنهایی و بی کسی، مورد توجه نبودن و... می کند و در نتیجه آن، بدون توجه به موقعیت و وضعیت شنونده، به بروز ناپخته احساسات درونی خود می پردازد و با بیان جملاتی نارسا، نامناسب، کلیشه‌ای و گاها تکراری  نارضایتی و ناراحتی  خود را ابراز می کند. گاهی اوقات این رفتار به یک واکنش تکراری و عادتی دربیان احساسات تبدیل می شود که به مرور زمان موجبات دوری، کینه، نفرت و جدایی، سردی روابط و در نهایت اختلاف و کشمکش میان زوجین را فراهم می سازد. اگر چه همه ما، غرزدن را خصلتی زنانه قلمداد می کنیم؛ اما جالب است که بدانید مردان در این زمینه رقیب قدر خانم ها به شمار می آیند. از آن‌جائی که، به لحاظ "قدرت کلامی و هیجانی" تفاوت مشهودی بین زنان و مردان قابل مشاهده است و زنان بیشتر ازمردان نیازمند ارتباط کلامی هستند و از هر وسیله و بهانه ای برای برقراری ارتباط استفاده می کنند و هیجانات خود را بروز می دهند، این اندیشه به ذهن متبادر می شود که غرزدن رفتاری است که اکثرزنان انجام می دهند. زن و شوهرها انتظار دارند زندگی زناشویی با کیفیت و کارآمدی داشته باشند تا از طریق آن بتوانند انتظارات، نیازها و خواسته های خود را برآورده سازند. طبیعتا، اگر این نیازها و تمایلات برآورده نشود، زوجین احساس سرخوردگی کرده و بدین ترتیب، شیوه هایی را برای جلب رضایت و توجه همسر جستجو می کنند که شاید غرزدن یکی از آن تدابیر باشد. غافل از آن که، غرزدن یک شیوه ناکارآمد و فریاد نارسا برای کسب نیازهای هدفمندانه بالاخص نیاز به توجه است.

غرزدن نوعی ارتباط کلامی ناپخته وغیرمستقیم است و معمولاً شخص غرغرو، طرف مقابل خود را تحت بمباران کلمات و جملات مربوط یا نامربوط قرار می دهد که این خود نشان دهنده آن است که درزندگی مشترک مساله ای وجود دارد که موجب آزار و رنجش فرد می شود. دو طرز برخورد با این مسئله قابل مشاهده است در گروهی از زوجین این طرز گفتگو با یکدیگر، به صورت شیوه ای از ارتباط همسران در می آید و آنها به این ریتم زندگی عادت نموده و زندگی خود را بدون هیچ ناراحتی سر می کنند، اما در اكثریت قریب به اتـفـاق همسران، پس از مدتی تحمل این شرایط، زوج یا زوجه خسته و بی حوصله شده و توان شنیدن این جملات را از دست می دهد و به پرخاشگری، بی توجهی، کناره گیری و مشاجره می پردازد.

با این اوصاف، در ادامه به طور جداگانه برای زنان و مردان راهکارهایی را ارائه خواهیم نمود که در سامان بخشیدن و خاتمه دادن به این وضعیت مثمر ثمر باشند. پیش از بیان نکات کلیدی، لازم دیدم این نکته را یادآوری کنم که توصیه های عنوان شده، با توجه به تفاوت های عاطفی - شناختی زنان و مردان مطرح گردیده است و به لحاظ کاربردی، مطلقا مختص یک جنس نیست. شما با توجه به مشکلاتتان می توانید از هر دو نوع توصیه برای بهبود وضعیتتان استفاده نمائید.

*قصد اصلی زنان از غر زدن آن است که به نحوی به نیاز صحبت کردن خود پاسخ دهند. مردان باید متوجه باشند که زنان نیازمبرمی به برآوردن نیازهای عاطفی شان دارند، برآوردن این نیاز بیش از برطرف کردن سایر نیاز هایشان، برای آنان ارزشمند است. زنان بر خلاف مردان، با صحبت کردن سبک می شوند و با بازگو کردن اضطراب ها، غصه ها و نگرانی هایشان آرام می گیرند. این یکی از مواردی است که مردان توجه زیادی به آن نمی کنند.

با هم کلامی و گفتگو با همسرتان به او  کمک کنید تا به راحتی احساسات منفی و نارضایتی اش را بیان کرده و از این طریق بار هیجانات منفی او را به سرعت کاهش دهید، بهتر است به طور ماهرانه از کلمات استفاده نمایید.  مثلا، به او بگویید : می‌دانم ناراحتی، حق با توست؛ به نظر تو،چه کار کنم تا شرایط بهتر شود. حتی گاهی ارتباط غیر کلامی برای کاهش سریع تنش او لازم است . مثلا به چشمان او نگاه کنید و یا دستان او را بگیرید و ... همراه کردن توام ارتباط کلامی و غیر کلامی معجزه می کند.

* برخی از مردان به هنگام گفتگو با همسرشان به نهایت و نتیجه گیری گفتگو می اندیشند و به جای گوش دادن به همسرشان، به دنبال ارائه راه حل، پاسخی بر مراد دل همسر و ... هستند و به همین خاطر از هسته اصلی گفتگو خارج شده و به نتیجه گیری خود می پردازند و این خود عاملی برای ناخشنودی همسرشان است. برای اجتناب از سوء تفاهم و غر شنیدن این نکته را به یاد داشته باشید: زنان دوست دارند همسرشان درست به صحبت هایشان گوش دهند.

* غرزدن همسرتان را نشانه ای از ناراحتی او بدانید و به جای فرار از مقابله با آن، در نهایت صبر و حوصله و به دور از اوقات تلخی در جویای علت آن باشید.

*بسیاری از آقایان نمی دانند که غرزدن همسرشان، شیوه غیر مستقیمی برای جلب توجه و استمداد کمک از آنهاست و از یک نیاز به حق او سرچشمه می گیرد. دچار سوء تفاهم نشوید و او را متهم به غرزدن و قضاوت ضعیف نکنید و وی را مقصر و مسبب اوضاع نا بسامان زندگی تان ندانید.