چهل حكمت رضوى
11 ـ اَفْضَلُ ما توصَلُ به الرَّحِمِ كفُّ الاَذى عَنْها
فرمـود رضـا ولـى ّ مـطـلق گنجینـه علم و فضل و احسـان بهتر صلـه رحـم به گیتى است خـوددارى از گـزنـد ایشـان بهتـرین رهـرو به راه زندگـى است آن كه همچـون شمع روشنگـر بـوَد مردمـان در پرتـوش راحـت زینـد زندگـى در خـدمتش بـهتـر بــ وَد رضـا سبـط پاك رسـول امین كه نتـوان سـر از خدمتش تافتن بگفتا: خرد بخشش ایـزدى است ادب را به كوشش تـوان یافـتن بخل رنج است و حسادت محنت است از ولـى ّ آمـوز درس عبـرتـــى راحتـى در بخــ ل نتـوان یـافـتن در حسـد هـرگـز نیـابـى لذّتــ ى عفــ و آییـن بزرگـــان باشـــد بـخشش آییـنـه دورانـدیـش اسـت دو گـروهـى كه به جنگنـد و ستیـز نصرت آن راست كه عفوش بیش است سخنـى دارم از امـام همام كـه مفید است بهر هر طبقه دستگیرى ز ناتوان و ضعیف به یقین، بهتر است از صدقه گر ز بخت بد به كس بد كرده اى هان، مشـو نومیـد از درگاه ربّ مـؤمن ار نیكى كنـد شادان شود ور كند بد، مى كنـد بخشش طلـب شـنو پند فرزند موسـى بن جعفر امـام بحـق، مـاه بـرج امـامت كسـى هسـت مُسلم كه باشند مردم ز دست و زبانش به امن و سلامت به همـسایه نیكى كن اى نیكمرد كه همـسایه را بر تو حقها بوَد از آن كس كه همسایه ایمن نبُود بـفرمود مـولا: نـه از ما بوَد چنان سـر كن اى دوست با نیك و بد كه باشـد ز تـو نیك و بد در امـان تـواضع چـنان كن به خـلق خـداى كه خواهـى كنـد خلق با تو چنـان این بخش ادامه دارد... نظم اشعار از على باقرزاده (بقا) تنظیم برای تبیان: سمانه دولت آبادی
