آفتاب گردان

آفتاب را فقط آفتاب گردان می شناسد .اوست که هر روز با طلوع خورشید سر به اسمان بلند کرده واز مشرق به دنبال آفتاب تا مغرب می گردد.سید محمد رضا و عالمانی از این دست آفتابی بر آسمان فقاهتند.و مثالشان تنها در نام اسطوره ها می درخشد. مرحوم آقای میرزا رضی تبریزی(ره) که ازبزرگان علماء و خود در معرض مرجعیت بوده اند در مورد ایشان فرموده اند:

«عنده فقه زراره» یعنی نزد آیت الله گلپایگانی فقه و فقاهت زراره بن اعین می باشد.

مرحوم آقا بزرگ تهرانی می نویسد:هو الیوم من العلماء الفضلاء فی قم و من المدرسین المشاهیر بها.

( ایشان امروز از علماء با فضیلت قم و از مدرسین مشهور در آن شهر می باشد.)

آیت الله مکارم شیرازی در مورد درس ایشان می فرمایند:

« در مکتب فقهی ایشان سه مطلب خیلی جلب توجه می کرد:

سوم: حضور ذهن و احاطه داشت

بسیاری از علما ایشان را یگانه روزگار خویش می دانستند.چرا که ستاره مشرقی همیشه اولین و تنهاترین ستاره است.مرحوم آیت الله میرسید علی یثربی کاشانی بعد از اینکه از نجف مراجعت کرده بودند با بسیاری از علمای آن زمان بحث کرده و فرموده بودند اگر با سوادی و فقیهی در قم هست سید محمد رضا گلپایگانی می باشد.

در قاموس شیعیان و منطق مسلمانان عبودیت نردبان معرفت و سائیدن پیشانی بر خاک سکوی پرواز است

یکی از علماء تویسرکان نقل می کرد : « ما در دوران تحصیل در قم هرگاه می خواستیم یک نماز با توجه و خالص بخوانیم به نماز ایشان می رفتیم. »

سجاده سید محمد رضا شاید میعادگاه فرشتگان بود و دعایش بر بال آنها می نشست و بر آسنان

می رفت.