تبیان، دستیار زندگی
در پی اهمیت بیش از پیش ورزش بین مردم جهان این رویداد امروزه به یک مساله مهم تبدیل شده است و اهمیت آن را حتی در امور سیاسی نیز دیده می شود
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

ورزش در ترازوی قانون
ورزش

بخش ورزشی- در پی اهمیت بیش از پیش ورزش بین مردم جهان این رویداد امروزه به یک مساله مهم تبدیل شده است و اهمیت آن را حتی در امور سیاسی نیز دیده می شود. امروز ورزش به عنوان یکی از ضروریات زندگی و یک پدیده اجتماعی پیچیده محسوب می شود. افراد با انگیزه های متفاوتی به سوی ورزش روی می آورند برخی به منظور کسب عنوان قهرمانی برخی با هدف کسب و کار وعده ای برای گذراندن اوقات فراغت. از این رو ضرورت پیدایش قوانینی برای ورزش آشکار می شود.

اصولاً حقوق را مجموعه قواعدی که به روابط اشخاص در جامعه حکومت می کند تعریف کرده اند. حقوق ورزشی به مجموعه قواعد حاکم بر محیط ورزشی اطلاق می شود محیط حقوقی در ورزش را می توان به « مجموعه عوامل موثر در تنظیم روابط حقوقی جامعه ورزشی » تعریف کرد. این عوامل از قبیل قوانین و مقررات، مصوبات، آیین نامه ها و دستورالعمل هایی که به عنوان مبنای عمل دست اندرکاران قرار می گیرد و همچنین مراجع رسیدگی کننده به عنوان نهادهایی که در صورت وقوع اختلاف صلاحیت رسیدگی دارند، مراجع بین المللی که صلاحیت رسیدگی در حیطه بین المللی ورزش را دارا هستند و بالاخره منابع انسانی به عنوان اشخاصی که در حیطه حقوق ورزشی فعالیت می کنند را در بر می گیرد.

مهمترین بحث در حیطه حقوق ورزشی، آشنایی با قوانین و مقرراتی است که در این خصوص وضع شده است. قانون اساسی به عنوان قانون مادر، متضمن قواعد کلی در خصوص جنبه های حمایتی و پیش گیرانه از ورزش است. بند 3 از اصل سوم قانون اساسی بیان کرده است: «دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است برای نیل به اهداف مذکور در اصل دوم همه امکانات خود را برای امور زیر به کاربرد: آموزش و پرورش و تربیت بدنی رایگان برای همه در تمام سطوح و تسهیل و تعلیم آموزش عالی»

حقوق ورزشی به مجموعه قواعد حاکم بر محیط ورزشی اطلاق می شود محیط حقوقی در ورزش را می توان به « مجموعه عوامل موثر در تنظیم روابط حقوقی جامعه ورزشی » تعریف کرد

در زمینه حقوق ورزشی قوانین مختلفی در کشورمان به تصویب رسیده و غیر از حمایت قانون اساسی از ورزش، قانون تاسیس سازمان تربیت بدنی مصوب خرداد 1350  در جهت توسعه و تعلیم ورزش، تاسیس و تجهیز باشگاه ها و ... قواعدی به تصویب قوه مقننه رسیده که وظیفه اجرای آن بر عهده سازمان تربیت بدنی است.

ورزش

همچنین در قوانین مدنی، مجازات اسلامی، کار و قانون تجارت و سایر قوانین و مقررات، آیین نامه ها و بخش نامه ها و حتی تصمیمات قضایی اشاراتی به امور ورزشی شده است.

غیراز قانون تاسیس سازمان تربیت بدنی می توان از توافقنامه های همکاری بین جمهوری اسلامی ایران و چند کشور در امر ورزش، قانون اجازه تاسیس باشگاه ورزشی و ورزشگاه توسط مردم با نظارت دولت و قانون الحاق جمهوری اسلامی ایران به کنفدراسیون بین المللی علیه آپارتاید در ورزش، به عنوان تعدادی از قوانین ورزشی کشورمان یاد کرد.

به طور کلی اگر بخواهیم قوانین موجود در ورزش را تقسیم بندی کنیم باید آن را به سه دسته قوانین پیشگیرانه، قوانین حمایتی و قوانین تنبیهی تقسیم کنیم.

بند 31 از ماده سوم اساسنامه کمیته ملی المپیک مبنی بر منع استفاده از مواد نیروزای غیرمجاز از جمله مقررات پیشگیرانه  است.

آیین نامه معالجه و از کار افتادگی ورزش که به موجب آن قهرمانانی که در حین تمرین و مسابقه و سفرهای ورزشی دچار حادثه منجر به صدمه، نقص عضو یا فوت می شوند از مزایای این آیین نامه برخوردار می شوند که این مورد از قوانین حمایتی است و همچنین آیین نامه تسهیلات تشویقی قهرمانان اول تا سوم که در بردارنده تسهیلات تحصیلی، اشتغال، زندگی، از کار افتادگی ورزشی و تحصیلات مدیران و مربیان است را نیز می توان از جمله این مقررات دانست.

از قوانین تنبیهی نیز می توان به آیین نامه انضباطی سازمان تربیت بدنی مصوب سال 1374 و آیین نامه هایی از این قبیل اشاره کرد . در آینده توضیحات تکمیلی در خصوص آیین نامه انضباطی ارائه می شود.

ندا سادات پاک نهاد/ وکیل پایه یک  دادگستری

گروه جامعه و ارتباطات

تنظیم برای تبیان: عطاالله باباپور