پول توجیبی
اختصاص مبلغی به‌عنوان پول توجیبی به فرزندان بحثی است که همواره در خانواده‌ها وجود داشته و در واقع پولی است که قرار است بدون غرغر کردن به صورت ماهانه، روزانه یا هفتگی به فرزندان داده شود. دریافت پول توجیبی مرحله مهمی در زندگی کودک است. خرجی یا پول تو جیبی كودک پاداشی برای رفتار خوب یا حق‌الزحمه‌ای برای كارهای روزانه نیست. پول تو جیبی یک وسیله آموزشی و تربیتی است كه هدفی مشخص دارد. از این رو، بیش از اندازه نظارت كردن بر پول توجیبی كودک هدف اصلی از این وسیله تربیتی را خنثی می كند. بیشتر کارشناسان بر این باورند که چنین پولی باید به فرزندان تا زمانی که بتوانند نیازهای خود را مستقلاً برآورده سازند، پرداخت شود. اما اینکه این مبلغ چگونه و چطور داده شود مهمتر از مبلغ آن است. کودک معمولاً پس از 3 سالگی واژه من و مالکیت را می‌آموزد اما مفهوم واژه پول به‌عنوان مقوله‌ای اعتباری که عامل خرید محسوب می‌شود، از 5 سالگی شکل می‌گیرد و بهترین زمان پرداخت پول توجیبی از 8 سالگی است که کودک با مفهوم اعداد آشنا می‌شود.
آنچه در این راستا اهمیت دارد راهنمایی مطلوب ما بزرگترها به كودكان است. راهنمایی، كودك را یاری می دهد تا دریابد كه كیست؟ چگونه رفتار كند؟ انتظارهای دیگران از او چیست؟ و در نهایت با شناخت خود و محیط بتواند برای تأمین نیازهای فردی و اجتماعی خود تصمیمات مناسبی بگیرد.
دادن پول توجیبی کار مرسومی است که برای برآوردن نیازهای ثانویه فرزندان به آنها داده می‌شود و این پول می‌تواند فواید زیر را به همراه داشته باشد:
- به وسیله آن بچه‌ها می‌آموزند که چگونه انتخاب کنند، مسئولیت‌پذیر شوند و از پولشان استفاده کنند و در نتیجه آن، شما او را در تجربه‌اندوزی یاری کرده اید و فرزندانتان توانسته اند استقلال بخصوصی را کسب کنند.
- با پرداخت پول تو جیبی به فرزندانتان، می‌توانید اهمیت و ارزش پول، مفهوم صرفه جویی، میزان مصرف و محدودیت در زندگی، اهمیت کار کردن، همیاری، لذت بردن و مدیریت دخل و خرج را به فرزندتان القا کنید و مهارت‌های ذکر شده را در فرزندانتان تقویت و افزایش دهید .
- والدین با دادن پول تو جیبی به فرزندانشان می توانند آنها را برای دنیایی که در انتظار آنهاست آماده کنند؛ بدین طریق آنها می‌آموزند که منابع محدودی در اختیار دارند و گاهی اوقات باید خواسته‌های خود را به تاخیر بیندازند.
چند توصیه به والدین
- منتظر بمانید تا فرزندتان به پختگی لازم برسد. اگر شمردن بلد نباشد، دادن پول توجیبی به او هیچ فایده‌ای ندارد. چون قادر نیست به هنگام پول گرفتن و یا خرید کردن، جمع و تفریق کند.
- از همان ابتدا همه چیز را مشخص کنید. شما متعهد می‌شوید که هر هفته و یا هر‌ماه به او پول بپردازید اما در عوض از اینکه از او بخواهید پولش را در راه درست مصرف کند نهراسید. می‌توانید بپذیرید که گاه فرزندتان چیزهای به درد نخور و یا چیزهای بیخودی که همه نوجوانان عاشقش هستند را خریداری کند، درصورتی که او هم تلاش کند برای خرید چیزهای مفیدتر پول کنار بگذارد. روی هم رفته، چنانچه بخواهد مدام پولش را هدر دهد و یا چیزهای خطرناکی چون سیگار، ... بخرد مخالفت کنید و پول تو جیبی‌اش را به تعویق اندازید. از این به بعد است که او باید بفهمد که اجازه ندارد هر کاری که بخواهد با پولش انجام دهد. در عوض، چنانچه نظر شما را در این مورد بخواهد، تنها راه برای نشان دادن راه و چاه به او و اینکه یاد بگیرد پولش را بهتر خرج کند، این است که نسبت به انتخاب‌هایش با او مدارا کنید.
- در ازای کمک کردن در کارهای خانه و یا کسب نمرات بالا در کلاس و امتحانات از پول‌دادن به او خودداری کنید. او باید یاد بگیرد که برای خودش کار می‌کند نه برای پول. همچنین پول نباید به وسیله‌ای برای تهدید و خط و نشان کشیدن بین شما و فرزندتان تبدیل شود؛ «اگر اتاقت را مرتب نکنی، پول تو جیبی‌ات را قطع می‌کنم.»
پول تو جیبی یک وسیله آموزشی و تربیتی است كه هدفی مشخص دارد. از این رو، بیش از اندازه نظارت كردن بر پول توجیبی كودک هدف اصلی از این وسیله تربیتی را خنثی می كند
- همچنین به او نگویید با پولش چه کار کند، بگذارید خودش تجربه کند و هر چه که می‌خواهد بخرد، حتی چیزهای بی‌فایده، به‌خصوص آنکه پول نباید منشأ درگیری میان شما و فرزندتان شود. باید قوانین مشخصی در مورد آن برقرار کنید.
- از مداخله کردن در خریدهایش و تهدید و خط و‌نشان کشیدن سر پول خودداری کنید.
- بنا به سنش و برآورد مخارج كودک به او پول تو‌ل‌جیبی بدهید؛ و با افزایش سن، به مبلغ پرداختی بیفزایید.
- بسیاری از والدین نیز پول را به مقدار کم و به دفعات مختلف به فرزندان می‌دهند در صورتی که این شکل پول دادن‌ها باعث می‌شود که فرزندان تصور کنند پول همیشه در دسترس آنهاست و همیشه وجود دارد و می‌توانند هر چه که دوست دارند و به هر مقدار از والدین بخواهند.
- پول تو جیبی كودک می‌بایست معادل با بودجه ما باشد. نبایستی بخاطر معیار همسایه‌ها، خود را دچار مشكل كنیم و بیشتر از آنچه كه در توانمان هست به كودک پول تو جیبی بدهیم اگر كودک اعتراض می‌كند، می توانیم با همدردی و به طور صحیح به او چنین بگوییم. «دلمان می‌خواهد پول تو جیبی بیشتری به تو بدهیم ولی بودجه‌مان محدود است». این طرز برخورد بهتر از این است كه كودک را متقاعد كنیم به اینكه او واقعاً به پول بیشتری احتیاج ندارد.
- پول همچون قدرت، می‌تواند به دست یك فرد ناآزموده و بی‌تجربه مورد سوءاستفاده قرار گیرد. بدین ترتیب،بنا به نیازهای واقعی کودک به او پول دهید. پول تو جیبی نباید بیشتر از ظرفیت و توان كودک باشد، به طوری كه كودک نتواند آن را تنظیم كند در حقیقت با این عمل شانس تجربه کردن خواستن و انتظار چیزی که در حسرت آن به سر می‌برد را از او می‌گیرید. بهتر است كه دادن پول تو جیبی به كودک را به مقدار كم شروع كنیم تا از عهده تنظیم آن برآئیم. نه اینكه با در نظر گرفتن مقادیر زیاد، كنترل از دستمان خارج شود و نتوانیم مقدار پول توجیبی را تنظیم كنیم.
- در مورد پول آزادانه صحبت کنید، به‌خصوص آنکه صحبت از پول نباید موضوع ممنوعی باشد. مثلا چنانچه می‌خواهد پول تو جیبی‌اش زیاد شود، باید در مورد نیازهایش با او گفتگو کنید.
اگر فرزندتان پول تو جیبی نخواهد این امر اغلب به معنای ترس از بزرگ شدن و عدم‌اعتماد به نفس است. درخواست از مامان و بابا خیلی آسان‌تر است تا اینکه زیر بار مسئولیت برود! بهترین کار آن است که درصورت امکان روی این مسئله تاکید کنید و ارزش او را بالا ببرید. باید به او نشان دهید به کاری که می‌کند و یا شروع به انجام آن کرده است، افتخار می‌کنید. از تصمیم‌گیری به جای او خودداری کنید. بر عکس بگذارید خودش تصمیم بگیرد حتی اگر گاه اشتباه کند.
منبع: همشهری آنلاین
سایت راسخون
گروه خانواده و زندگی سایت تبیان
تنظیم وفرآوری: نسرین صفری
مقالات مرتبط
