تعریف قرآن از زبان پیامبر صلى الله علیه و آله

رسول گرامى اسلام صلى الله علیه و آله به قرآن بسیار اهمیت مى داد، در تعلیم و بكار بستن آیات ، سعى خاص مبذول مى كرد، آرزومند بود كه این كلام دلنشین خدا در دلها بنشیند و انسان ها را مُسَخّر خود كند. ایشان مى فرمایند:

هر قلبى كه ظرف قرآن باشد (و قرآن در آن جا گرفته است )، از عذاب خداوند به دور است.¹

چون فتنه ها همچون پاره هاى شب كار شما را در میان گرفت ، به قرآن رو آوردید.²

قرآن را فرا گیرید؛ زیرا تلاوت كننده آن روز قیامت در حالى محشور مى شود كه جوان و صورتش زیباست . قرآن به او خطاب مى كند و مى گوید: تو آن جوانى هستى كه شب ها بیدار بودى و با من انس داشتى و تلاوتم مى كردى تا جایى كه دهنت خشک و از چشم هایت اشک جارى مى شد.³

قرآن هدایتگر گمراهان و بینایى از كورى باطن است ، نگهدارنده انسان از لغزش ها است ، نورى است در برابر ظلمت ، نگهدارنده از هلاكت است ، رساننده انسان از دنیا به آخرت است ، كمال دین در آن است ، هیچ كس نیست از آن برگردد مگر اینكه جایگاه او آتش است. ⁴

هیچ شفیعى روز قیامت بزرگوارتر و با منزلت تر از قرآن نیست ، نه پیامبر مرسلى و نه ملک مقربى و نه غیر آنان. ⁵

فرزندانتان را بر سه چیز پرورش دهید، دوستى پیامبرتان ، دوستى اهل بیت او و تلاوت قرآن. ⁶

خانه هاى خودتان را با تلاوت قرآن نورانى و روشن گردانید.

دو چیز پرارزش در میان شما مى گذارم یكى كتاب خدا (قرآن ) و دیگرى اهل بیت ، اگر به آن دو چنگ زنید و از آنان پیروى نمایید گمراه نخواهید شد. آن دو از هم جدا نمى شوند تا موقعى كه در كنار حوض كوثر به من ملحق گردند. ⁷

آنگاه كه انواع بلاها و شدت ها مانند پاره هاى شب تاریک در هم آمیخت و شما را فرو پوشید به قرآن چنگ زنید و به آن پناه برید؛ زیرا شفیعى است درباره كسانى كه به آن عمل كرده اند و شفاعتش پذیرفته است. ⁸

قرآن (كتاب ) راهنماست ، به بهترین راه دلالت و هدایت مى كند و انسان را به بهشت مى رساند.⁹

1- وسائل الشیعه ، ج 4، ص 825.

2- محجة البیضاء، ج 2، ص 212.

3- محجة البیضاء، ج 2، ص 212.

4- محجة البیضاء، ج 2، ص 212.

5- محجة البیضاء، ج 2، ص 210.

6- الجامع الصغیر، ماده ادب .

7- قاموس قرآن ، ج 1، ص 311، اقرب الموارد، ماده ثقل .

8- اصول كافى از چهار جلدى ها، ج 4، ص 398، حدیث دو.

9- اصول كافى ، ج 4، ص 399.