شوق لقای باقر(علیه السلام)

بسر مى‏ پرورانم من هواى حضرت باقر

به دل باشد مرا شوق لقاى حضرت باقر

ز عشقش جان من بر لب رسیده كس نمى‏ داند

كه نبود چاره ساز من سواى حضرت باقر

بگوشم هاتف غیبى سرود این نكته را دیشب

كه باشد رخش دانش زیر پاى حضرت باقر

چنان بگرفته علمش آفاق را یكسر

كه پیچیده در این عالم صداى حضرت باقر

پیمبر گفت با جابر كه خواهى دید باقر را

سلام از من رسان آنكه براى حضرت باقر

سوالاتى كه از وى كرده دانشمند نصرانى

جوابش را شنید از گفته‏ هاى حضرت باقر

مسلمان گشت راهب ناگهان در محضر آن شه

منور شد دل او از ولاى حضرت باقر

شد آسان وضع حمل گرگ وحشى بیابانى

به روى قله ى كوه از دعاى حضرت باقر

برستاخیز اگر خواهى نجات از كرمى محشر

برو در سایه ظل هماى حضرت باقر

فرد عاجز بود ز اوصاف بى پایان آن سرور

كمیت لفظ لنگ است از ثناى حضرت باقر

جلال و شان و قدر آن امام پاكبازان را

نمى‏ داند كسى غیر از خداى حضرت باقر

(رضائى) ایستاده بر در دولتسراى او

چو سائل منتظر بهر عطاى حضرت باقر