کفن یا خلعت آخرت آخرین متاع و بهره دنیایی است که انسان از آن استفاده میکند و هرمسلمانی بدون توجه به دارایی دنیاییاش، تنها در چند متر پارچه سفید پیچیده میشود و دنیا و متعلقات آن را ترک میکند.
در روایاتمان داریم مؤمن وقتی از دنیا میرود به برزخ، با آن عظمتش، با آن نور برزخی با توجه به اینکه یک در از بهشت به روی برزخش باز است، اینها همه ثابت شده است، فقط روایت روی کاغذ نیست.
گفت: ملک الموت هستم. گفتم: وقت مردن، جانم را چگونه میگیری؟ کیفیت جان گرفتنم را برای خودم بگو! گفت: یا رسول الله (ص) اجازه جان گرفتن از کل مردان و زنان عالم دست من است ولی خدا به من اجازه گرفتن جان تو و علی را نداده است.
خدا با خیلیها روز قیامت حرف میزند(حتی با اهل جهنم) ولی این گروه از اهل جهنم، کسانی هستند که خداوند حتی با آنها سخن هم نمیگوید و به آنها نگاه نمیکند که این ظاهراً بدترین عذاب است.
در قیامت مال و فرزند نفعی ندارد. در این دنیا به خاطر وجود رابطه ی وهمی و خیالی اجتماعی، ملاک در یاری انسان مال و فرزند است اما در خارج از ظرف اجتماع یعنی روز قیامت که روز کشف حقیقت و قطع اسباب و بطلان روابط است مال و فرزند هیچ سود و ثمری ندارد.
علائم هولناک قیامت نیز از آن دسته اموری است که قرآن و روایات به کرات به آن اشاره دارند لذا آگاهی کامل از علت وقوع چنین حوادثی از قدرت عقل خارج است اما در عین حال شاید بتوان مواردی را به عنوان بخشی از علت به صورت احتمال ذکر کرد
روایتی از پیغمبر(صلی الله علیه وآله و سلم) نقل شده که این روایت، روایت بسیار زیبایی است که فرمودند: محبت من و محبت اهل بیتم در هفت موطن و در هفت جایگاه برای بندگان خدا نافع و مفید است. این مواطن، مواطن بسیار سخت و وحشتش بسیار بزرگ است. یکی از این مواطن هنگام مرگ، یکی در قبر، یکی هنگام نشر و برانگیخته شدن، یکی هم زمانی است که نامه اعمال را به دست انسان می دهند و دیگری هنگام حسابرسی انسان است. از این روایت چنین فهمیده می شود که هنگام مردن و در قبر به داد انسان می رسند.
اگر هر انسان که دنیا می آید تا تلاش کند و به خوشبختی در آن دنیا برسد، پس در مورد آن بچه ای که به دنیا نیامده می میرد چه باید گفت؟ بدبخت از اینکه زندگی نکرده یا خوش بخت که پاک از دنیا رفته؟
در مسئلهی معراج پیامبر اکرم(صلیاللهعلیهوآله) هیچ تضادی نیست، زیرا وجود بهشتیان و جهنمیانی را که حضرت دیدهاند، با مبانی مانند: تجسم اعمال یا بهشت و جهنم تمثالی یا بهشت و جهنم برزخی قابل تبین است.