موسسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان

ذهن کودکان در سنین مختلف درگیر سوال های فراوانی می شود که برای یافتن پاسخ آن به سراغ والدین شان می روند، از "این چست"، یا "این چه کار می کند؟"، "چطوری درست شده؟"و... شروع می شود و در یک برهه ای به "من چگونه بدنیا آمدم؟"، "چرا بدن من با خواهر و برادرهایم فرق می کند؟" و ... ختم می شود. اغلب والدین برای حفظ حیا از پاسخ دادن به این سوالات امتناع می ورزند که این مسئله نه تنها آنها را در این باره ناآگاه می گذارد بلکه کنجکاوی ذهنی بیشتری را به همراه دارد که تا به پاسخ (صحیح یا ناصحیح) نرسند همچنان ادامه خواهد یافت.

بعد از تمام شدن تعطیلات تابستان،شما قبل از شروع شدن مدارس شروع به فراهم ساختن وسایل مورد نیاز برای کودک مدرسه ای خود می کنید تا بتواند با تمام امکانات لازم به مدرسه و تحصیل بروند.اما این دغدغه ای نیست که تمام سال ما را درگیر خود نماید و بزرگترین دغدغه خانواده های پیگیری همانند شما پس از شروع شدن مدارس،تکالیف روزانه فرزندتان خواهد بود که در تمام طول سال همراه شما خواهد بود و هر روز از خودتان خواهید پرسید که آیا امروز فرزندم تکالیف مدرسه اش را انجام داده است یا خیر؟!

کودک در این بازه سنی، می خواهد ابتکار عمل زندگی اش را خود به دست بگیرد و قدرت نمایی کند.

فرهنگ یک جامعه روز به روز در حال تغییر و تکمیل است. روابط میان پدر و مادرها، معلمان و همکاران نیز با گذر زمان تغییر کرده است. با توجه به نقش پدران در تربیت فرزندان به خصوص دخترها؛ نقشی کلیدی و اصلی را داشته که برای شکل‌گیری شخصیت فرزند بسیار تأثیرگذار است.

آیا فرزندسالاری نتیجه تربیت نادرست فرزندان است و می تواند منجر به بداخلاق شدن و زورگوتر شدن فرزند نسبت به والدین شود؟

نوع آموزش و یادگیری در سنین مختلف خردسالی متفاوت است. در سنین پایین بیشتر یادگیری های کودکان از طریق بازی و تصاویر در ذهن شان ثبت و ضبط می شود. والدین به عنوان کسانی که بیشترین ارتباط را با فرزندان خود دارند برای تقویت و افزایش هوش آنها باید به سراغ انواع بازی ها بروند.

ناهید ازغندی روان شناس کودک، اظهار داشت: پرخاشگری کودک و کتک زدن اطرافیان یکی از ناهنجاری های رفتاری در دوران کودکی است که به کارگیری روش هایی توسط والدین می تواند در کاهش این رفتار تاثیر زیادی داشته باشد.

نحوه ی شکل گرفتن شخصیت افراد بسیار مهم است اما شجاعت به نوعی ستون فقرات به حساب می آید که بدون آن افراد موقعیت های زیادی را در اجتماع از دست خواهند داد . افراد شجاع اعتماد به نفس بالایی دارند و از اینکه واقعیت را به زبان بیاورند واهمه ای ندارند. از انجایی که شخصیت و شجاعت افراد از همان دوران کودکی شکل می گیرید این مسئله که چگونه می توانیم کودکمان را شجاع تربیت کنیم از اهمیت زیادی برخوردار است ما در این مقاله به راه های اساسی برای تربیت فرزند شجاع و جسور می پردازیم .

تربیت کودک شامل آموزش رفتارهای خوب و نشان دادن رفتارهای بد برای جلوگیری از انجام آن به کودک است.والدین باید با شناخت ویژگی های کودک خود شیوه های صحیح را در تربیت کودکان بکار ببرند .

اینکه کودک شما در آغاز دوران مدرسه حروف الفبا را بشناسد و با برخی از دروسی که قرار است یاد بگیرد آشنا باشد مسئله خوبی نیست. چون بهتر است هر چیزی در زمان خودش اتفاق بیفتد. روانشناسان بر این باورند که آموزش حروف الفبا و مسائل درسی اولیه به کودک سبب می شود از درس زده شود. یکی از ضروری ترین کارها برای رشد فکر و هوش و خلاقیت کودک، کتاب است. شما با خواندن کتاب برای فرزند خود می توانید تخیل و تصورپردازی های ذهنی او را پرورش دهید. به جای اینکه مسائل درسی را به او بیاموزید.

برای داشتن کودکان باهوش لزوما نیازی نیست تا در کلاس های مختلف آنها را ثبت نام کنید. هر کودکی یک ظرفیت و توانایی در یادگیری دارد که متناسب با سن آنها نیز تغییر می کند. والدین برای آنکه فرزندان باهوشی تربیت کنند می توانند با انجام بازی ها در خانه، به بالا بردن ضریب هوشی کودک شان کمک کنند.

هر روز سر یک بی نظمی با کودکمان مشکل داریم. از مدرسه که به خانه می گردد.هیچ لزومی نمی بیند که وسایل خود را در کناری از اتاق یا در جایی مشخص بگذارد. در هنگام خروج از منزل همیشه به دنبال وسائل شخصی خود می گردد. داخل کلاس معمولاً تعدادی از وسائل مورد نیاز را به همراه نیاورده است.انجام تکالیفش تا آخر شب طولانی می شود. به نظم اتاق خواب خود نمی رسد و معمولاً اتاقی در هم ریخته و نامنظم دارد.

آيا براي تربيت کودکان اصول يکساني وجود دارد که والدين با رعايت آن اصول بتوانند به نحو مطلوبي عمل کنند؟هر چند که شايد نتوان اصول کاملا روشني را براي تربيت بيان کرد، ولي مي توان به چند اصل کلي اشاره کرد که فرايند تربيت را آسانتر مي کند. در زير به برخي ار مهارتها و اصول مهم اشاره مي شود.

تجربه هایی که در کودکی داشته ایم، بر رفتارهای ما در بزرگسالی تاثیر می گذارند و ناخواسته و ناخودآگاه ، با همسرمان رفتاری مشابه والدین خود داریم. درک این حقیقت، نخستین گام برای بازسازی یک ارتباط مخدوش شده است.

شاید پدر یا مادر بودن بزرگ ترین مسوولیت شما در زندگی باشد و تصور کنید برای اینکه مبادا فرزند شما دچار مشکلی شود باید همه درها را بست و پرده ها را کشید. اما این طرز فکر کاملا اشتباه است. این حمایت بیش از حد و مریض‌گونه چیزی نیست که خودتان هم از آینده آن خوشحال شوید. با دور نگه داشتن کودکان از واقعیت های زندگی در واقع آنها را از از درس هایی که باید در زندگی یاد بگیرند دور می کنید.

حاضر نشدن بر سر میز غذا و صحبت کردن در مورد مسایل مالی در حضور فرزندان آن قدر هم مهم نیستند که به خاطر آنها احساس گناه کنید. سعی کنید از اجبارها و قانون هایی که ایجاد کرده اید، دست بکشید. در ادامه 8 طرز فکر اشتباه والدین در تربیت فرزندانشان را نام برده و دلیل غلط بودن آن را گفته ایم.

ترس از حیوانات، تقریباً در تمامی کودکان وجود دارد و با افزایش سن آن ها کاهش می یابد. رویکردهای بسیاری جهت کاهش ترس کودکان از حیوانات وجود دارد در ادامه برای شما توضیح داده ایم

در زمان تولد، مغز نوزاد ۱۰۰ میلیارد نرون دارد. طی چند سال اول زندگی کودک، مغز او دوره‌ای شگفت‌انگیز از رشد را طی کرده و در هر ثانیه، بیش از یک میلیون ارتباط عصبی تولید می‌کند. این فرایند رشد مغز، تحت تاثیر عوامل زیادی است، شامل روابط کودک، تجربیات و محیط. در یک محیط مثبت، ارتباطات و کانال‌های عصبی مغز، فرصت بهتری برای اتصال به هم دارند که در نتیجه باعث می‌شود از همان کودکی، مهارت‌های یادگیری زبان، منطق و برنامه ریزی او تقویت شوند. شما به عنوان پدر و مادر می‌توانید گام‌هایی در جهت شروع هر چه بهتر زندگی کودک‌تان داشته و همراه با رشد جسمی، مغز او نیز خوب رشد کند.

این روزها فرزندان ما با آدم‌هایی از نژادها، مذاهب، و فرهنگ‌های مختلف در رابطه هستند. در کلاس درسشان ممکن است بچه‌هایی از فرهنگ‌هایی کاملاً متفاوت با شما حضور داشته باشند. بعضی از والدین از اینکه در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که تفاوت فرهنگی این چنین زیاد است راضی هستند. بعضی دیگر از والدین در این زمینه تردید دارند، مخصوصاً اگر خودشان زیاد با افرادی از فرهنگی متفاوت با خودشان رفت‌و‌آمد نداشته باشند. خیلی از بچه‌‌ها در این زمینه از مادروپدرشان جلوتر هستند و در دایره دوستان و همکلاسی‌هایشان افراد متفاوت‌تری دیده می‌شود.

در نظام آموزش و پرورش با وجود خدماتی که برای با سواد کردن تعداد بیشتری از مردم در نقاط مختلف کشور انجام داده است اما از نظر کیفیت آموزشی در مقاطع مختلف تحصیلی شاهد کاربردی بودن و آموزش صحیح آن برای فرستادن یک سرمایه انسانی که هم برای خودش و هم برای جامعه مفید واقع شود، نیستیم. نمره و امتحان و حفظ کردن خط های کتاب درسی تنها فهم دانش آموزان از مدرسه است و این سرعت گیر انگیزه، رفته رفته استعداد و توانایی های فردی را هم به اضمحلال می کشاند.