تبیان، دستیار زندگی
آیات قرآن نه تنها در دل افراد پاک و مومن اثر مى گذارد، بلکه گاهى وقت ها، در قلب ظالمان از خدا بى خبر نیز اثر مى کند. به داستان ذیل توجه کنید. مردى صالح ، قبل از مردنش ، شخصى را وصى خود قرار داد و سرپرست فرزندان خود نمود. در حالى که مبلغ هزار تومان ارث ب
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

تاثیر آیات در قلب ظالم

تأثیر آیات قرآن در قلب ظالم

آیات قرآن نه تنها در دل افراد پاک و مومن اثر مى گذارد، بلکه گاهى وقت ها، در قلب ظالمان از خدا بى خبر نیز اثر مى کند. به داستان ذیل توجه کنید.

مردى صالح ، قبل از مردنش ، شخصى را وصى خود قرار داد و سرپرست فرزندان خود نمود. در حالى که مبلغ هزار درهم ارث براى وارثان خود گذاشته بود.

یکى از حاکمان ظالم ، نزد وصى او فرستاد و پیغام داد: شنیده ام فلانى مرده و هزار درهم از او باقى مانده است . تقاضا مى کنم دویست درهم از آن پول ها را به عنوان قرض به من بده ، بعدا مى پردازم .

وصى مرد صالح نامه اى نوشت و با کیسه اى پر از سکه ، محتواى دویست درهم در دامن یکى از فرزندان یتیم آن مرد گذاشت و نزد حاکم ظالم فرستاد. در آن نامه چنین نوشته بود.

«إِنَّ الَّذِینَ یَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْیَتَامَى ظُلْمًا إِنَّمَا یَأْكُلُونَ فِی بُطُونِهِمْ نَارًا وَسَیَصْلَوْنَ سَعِیرًا»1؛ کسانى که اموال یتیمان را از روى ظلم و ستم مى خورند، در حقیقت آنان در شکم خود آتش فرو مى برند و به زودى به آتش فروزان قهر خدا خواهند افتاد.

حاکم ظالم ، وقتى آن نامه را خواند و آیه را نیز مطالعه نمود از تهدید خداوند ترسناک شد، اشک از چشمانش جارى گشت و از کودک یتیم پرسید: آیا به مکتب مى روى ؟ گفت : آرى ، پرسید: در مکتب قرآن هم مى خوانى ؟

کودک گفت : آرى ، حاکم گفت : آیا قرآن را حفظ مى کنى ؟ گفت : آرى ، ظالم گفت : یکى از آیاتى که حفظ کرده اى برایم بخوان . کودک یتیم گفت :

«وَلاَ تَقْرَبُواْ مَالَ الْیَتِیمِ إِلاَّ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ»2 ؛ نزدیک مال یتیم نشوید جز در مواردى که به صلاح یتیم باشد.

حاکم ظالم ، بیشتر تحت تاثیر قرار گرفت و بى اختیار گریست . بعد گفت : بر خلاف فرمان خدا، کارى انجام نمى دهم . کیسه پول را برنداشت و در عوض ، لباس و جایزه اى نیز به کودک داد و براى وصى هم خلعتى فرستاد.3

منبع : تأثیر قرآن در جسم و جان

رهنما_گروه دین و اندیشه تبیان


1- سوره نسا، آیه 10.

2- سوره اسرا، آیه 36.

3- عدد السنه سبزوارى ، (ص ) 124 و داستانها و پندها، ج 10،ص 99