دست فقیر، دست خدا
در قرآن می خوانیم:
أَلَمْ یَعْلَمُواْ أَنَّ اللَّهَ هُوَ یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَیَأْخُدُ الصَّدَقَاتِ وَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ (توبه، 104)
آیا ندانستند كه تنها خداوند از بندگانش توبه را مىپذیرد و صدقات رامىگیرد و اینكه خداوند، بسیار توبهپذیر و مهربان است.
چون پیامبر به فرمان خدا زكات مىگیرد، در حقیقت خدا زكات گیرنده است. نظیر آیهى بیعت: «إِنَّ الَّذِینَ یُبَایِعُونَكَ إِنَّمَا یُبَایِعُونَ اللَّهَ »1 هركس با تو اى پیامبر بیعت كند، گویا با خدا بیعت كردهاست.
برخى از آنان كه نافرمانى كرده و در جنگ تبوك شركت نكردند، پس از جنگ نزد پیامبر آمده و درخواست مىكردند كه توبهى آنان را بپذیرد. این آیه مىفرماید: توبهپذیر خداست، نه دیگرى، و صدقات و زكاتى كه به پیامبر و امام داده مىشود، در حقیقت گیرندهاش خداوند است.
آرى، پیامبر خدا نیز حقّ توبهپذیرى ندارد، تا چه رسد به كشیشها و مقامات كلیسا.
امام صادقعلیه السلام فرمود: صدقه در دست فقیر قرار نمىگیرد، مگر آنكه در دست خدا قرار گیرد. آنگاه این آیه را تلاوت فرمود.2 چون گیرندهى صدقات خداست، پس با دلگرمى بدهیم و بهترین جنس را با بهترین شیوه بپردازیم.3
جهرمی زاده_گروه دین و اندیشه تبیان
1) فتح، 10
2) تفسیر برهان
3) پرتوی از نور (5)