یك فیلم نفسگیر واقعی

دنی بویل کارگردان و تهیه‌کننده 56 ساله انگلیسی هر چند شهرتش را مدیون فیلم‌هایی مانند «گودال عمیق»، «28 روز بعد» و «آفتاب» است، اما با «میلیونر زاغه‌نشین» که در سال 2008 به عنوان برنده اصلی اسکار شناخه شد و جایزه بهترین کارگردانی را هم برای بویل به ارمغان آورد، شهرتی جهانی یافت.

این شهرت به آنجا رسیده كه 17 ماه ژوئن اعلام شد این کارگردان معروف برای کارگردانی هنری افتتاحیه بازی‌های المپیک سال 2012 انتخاب شده است.

اما بویل نشان داده كه قصد ندارد‌ از موقعیت درخشانی كه كسب كرده فاصله بگیرد. او پس از 2 سال با ساخت فیلمی به عرصه سینما بازگشته كه خیلی‌ها برای دیدنش نفس‌شان را در سینه حبس می‌كنند.

بویل در شهر رادكلیف در یک خانواده طبقه کارگری کاتولیک به دنیا آمد. خودش در این‌باره می‌گوید: «8 سال در کلیسا بودم و قرار بود کشیش شوم. این آرزوی مادرم بود.» او می‌گوید :«تا 14 سالگی قرار بود کشیش شوم. حتی به یک صومعه نزدیک شهر ویگان فرستاده شدم، اما یکی از پدرهای روحانی آنجا دستم را گرفت و گفت: «فکر نمی کنم جای تو اینجا باشد.»

بعد از آن او در یكی از كالج‌های شهر بولتون شروع به تحصیل کرد و بعد هم وارد دانشگاه بنگور شد و سپس به تئاتر رو آورد. او در سال 1982 به تئاتر سلطنتی رفت و آثاری را هم کارگردانی کرد. بویل از سال 1980 ‌ کار در تلویزیون را آغاز كرد و تهیه‌کنندگی و کارگردانی قسمت‌های مختلف سریال‌های تلویزیونی را برعهده گرفت.

اولین فیلمی که بویل کارگردانی کرد گودال عمیق نام داشت. این فیلم موفق‌ترین فیلم تبلیغاتی بریتانیایی در سال 1995 بود كه جایزه بهترین كارگردان تازه‌وارد را از منتقدان لندن در سال بعد کسب کرد. موفقیت این فیلم منجر به ساخت فیلم دوم او یعنی قطار بازی شد که براساس رمانی از ایروینگ ولش ساخته شد.

بویل بعد از این فیلم‌ها به هالیوود رفت و با یک استودیوی آمریکایی قرارداد بست. او کارگردانی قسمت چهارم سری فیلم‌های «بیگانه» را رد کرد و به جای آن ترجیح داد فیلم «یك زندگی كمتر معمولی» را با استفاده از بودجه انگلیسی بسازد .

فیلم بعدی او پروژه‌ای بود، براساس رمان «ساحل» که در آن ‌لئوناردو دی‌كاپریو‌ نقش اول را داشت.

او در فیلم بعدی‌اش به نام ‌28 روز بعد‌ با نویسنده معروف آلكس گارلند همکاری کرد و در سال 2008 فیلم «میلیون‌ها» را کارگردانی کرد و بعد از آن در همکاری دیگری با آلكس گارلند فیلم علمی ـ تخیلی آفتاب را ساخت .

بالاخره بویل در سال 2008 فیلم «میلیونر زاغه‌نشین» را ساخت؛ داستان پسر نوجوانی در هند که می‌خواست برای به دست آوردن عشق دوران كودكی‌اش در مسابقه «چه کسی می‌خواهد میلیونر شود» شرکت کند. این فیلم در 10 بخش نامزد دریافت جایزه اسکار شد و 8 اسکار هم برد.

خودش در این‌باره می‌گوید: «باید خیلی سخت تلاش کرد تا چیز متفاوتی به دست آورد. برای این که یک فیلمساز موفق باشی باید برای چیزی که می‌خواهی دیوانه‌وار تلاش کنی.»

اما آخرین پروژه بویل به نام «127 ساعت» که بتازگی در جشنواره تورنتو نمایش داده شد، براساس زندگی ایرون رالستون‌ و كتاب زندگینامه خودنوشت او به نام «بین یک صخره و یک موقعیت سخت» ساخته شده است. این فیلم داستان واقعی یک کوهنورد را تعریف می‌کند که در یکی از صعود‌هایش در یوتا بین صخره‌ها گیر می‌کند و برای نجات جان خود به هر کاری دست می‌زند. اما این هر كاری خیلی فراتر از آن چیزی است كه ما تصور می‌كنیم و این مرد جوان سرانجام تصمیم می‌گیرد تا برای نجات زندگی‌اش، دستش را فدا كند. در این فیلم جیمز فرانكو و آمبر تامبلین نقش‌آفرینی كرده‌اند.

127 ساعت كه توجه خیلی‌ها را در جشنواره تورنتو جلب كرد و قرار است به عنوان فیلم اختتامیه جشنواره لندن نمایش داده شود، در روز 5 نوامبر (14 آبان) در آمریکا اکران می‌شود.