سرگذشت عجیب ربات‌ها
هیچ می‌دانید تصور مردم از روبات‌ها در اوایل قرن بیستم چقدر با آن‌چه امروز از این ماشین‌ها سراغ داریم، تفاوت دارد؟
در اوایل قرن بیستم، مردم که از سرعت پیشرفت فناوری به شگفت آمده بودند، انتظار داشتند این ماشین‌ها خیلی زود به هوش مصنوعی مجهز شوند و طی چند دهه، جای انسان‌ها را در کارهای سخت و طاقت‌فرسا بگیرند؛ امری که البته پس از ده‌ها سال هنوز هم محقق نشده است.
کاوبات (گاو آهنی): 1933
کارگاه Messmore and Damon که یک کارگاه نیویورکی متخصص در ساخت حیوانات مکانیکی بود، گاو الکترونیکی واقع نمای خود را در نمایشگاه جهانی در سال 1933 به نمایش گذاشت.
او حتی می‌تواند به شما شلیک کند: ژانویه 1935
ما فقط می‌توانیم تعجب کنیم که چرا ویراستاران، جالب‌ترین ویژگی روبات پروفسور هری می را در عنوان داستان او نادیده گرفتند؛ و آن هم این بود که، علاوه بر تبعیت از فرامین ساده، مانند «بایست»؛ این روبات می‌توانست گلوله‌های مشقی را از یک هفت تیر شلیک کند. همچنین به عقیده خالق این ماشین، این روبات کشش زیادی به انجام «شوخی‌های ناخوشایند» با آدم‌ها داشت. در گزارش مجله آمده بود که: «یک بار یک منشی را زخمی کرد و یک بار دیگر هم به طور غیر منتظره‌ای به سوی خالق خود شلیک کرد، مثل اینکه علاقه زیادی به بازی کردن نقش یکی از هیولاهای مکانیکی داستان‌های علمی و تخیلی داشت».
مرد مکانیکی که آواز می‌خواند، سیگار می‌کشد و می‌نوشد: اکتبر 1935
«این انسان مکانیکی به حدی واقعی به نظر می‌رسد که به سختی می‌توان در نگاه اول فهمید که مصنوعی است». می‌توان تصور کرد که موتورهای الکتریکی این ربات آن را قادر ساخته بودند که در حالی که پیپ بر لب دارد و مشغول دود کردن آن است بتواند یک «مکالمه واقعی» را شبیه‌سازی کند.
مرد رادیویی آواز خوان
آگوست هوبر، مخترع سوئیسی، این «مرد رادیویی» 2.3 متری را ساخت که می‌توانست از دستوراتی که با امواج رادیویی به او رسیده بود تبعیت کند.
گلف باز روباتی: اکتبر 1951
کلیفورد اچ لندیس، از اهالی شیکاگو روبات خود را طراحی کرد تا نحوه صحیح حرکت در گلف را نشان دهد. نیروی محرکه این ماشین از یک موتور در پایین آن تامین می‌شد.
گارکو کارهای سخت شما را انجام می‌دهد: دسامبر 1953
هاروی چپمن، مهندس اهل لس‌آنجلس، گارکو را ساخت، روباتی که می‌توانست چیزهای ساده را از بین اجزای دور انداخته هواپیماها بلند کند. چیزی که از یک پروژه کوچک در یک گاراژ شروع شد، تبدیل به تلاشی جاه‌طلبانه برای خلق روباتی شد که نه تنها می‌توانست کارهای سخت خانه را انجام دهد، بلکه می‌توانست «وظایف خطرناکی» مانند حمل باکتری‌های سمی را هم بر عهده بگیرد. چپمن همچنین حدس می‌زد که مدل‌های آتی بتوانند یک روز اولین راکت به سوی ماه را هم هدایت کنند.
موبات، «جایگزین انسان»: سپتامبر 1960
«موبات» که از راه دور هدایت می‌شد، و توسط شرکت صنایع هوایی هیوز خلق شد؛ طراحی شده بود تا با مواد پرتودهی شده کار کند. به رغم سختی کار آن، موبات از زیبایی هنرمندانه‌ای برخوردار بود. در گزارش آمده بود که: «مانند یک بالرین، موبات بازوها و دست‌های بسیار چالاکی دارد.
روبات قربانیان بمب‌های هیدروژنی را نجات می‌دهد: می 1962
بیتل، که 77 تن وزن داشت و توسط نیروی هوایی به قیمت 1.5 میلیون دلار خریداری شده بود، اولین نمونه از سری روبات‌هایی بود که برای نبرد در مناطق آلوده به تشعشع طراحی شده بود. داخل این ماشین حاوی یک پریسکوپ، دوربین دوچشمی، و همچنین سیستم تهویه هوا، زیر سیگاری، و یک فندک برای راحتی کارکنان آن بود.
یونیمیت فرمان‌ها را به خاطر می‌سپارد: آگوست 1962
یونیمیت، اولین روبات صنعتی همه منظوره بود که می‌توانست هر کاری را انجام دهد، از خالی کردن یک محموله بار گرفته تا نواختن یک زیلوفون یا ریختن قهوه در فنجان. یونیمیت بر خلاف نسل‌های پیشین خود، نیازی به هیچ برنامه نویسی نداشت؛ نوارهای فلزی مغناطیسی آن را قادر می‌ساختند تا فرامین ساده را ضبط و سپس اجرا کند.
مانکن‌های ناسا: می 1967
«مانکن‌های مفصل بندی شده» ناسا، که 35 حرکت پایه انسان‌ها را تکرار می‌کردند، برای این طراحی شدند تا نیروهای وارد شده بر فضانوردان توسط لباس‌های فضایی پر فشار آنها را اندازه‌گیری کنند. بعد از پوشاندن لباس فضایی بر تن یک مانکن، کاربر می‌توانست اندام‌های بدن آن را تکان دهد، و به این ترتیب می‌توانست مقدار گشتاور مورد نیاز برای هر حرکت را اندازه‌گیری کند.
میل‌موبایل: اکتبر 1976
میل‌موبایل، یک چرخ نامه روباتی بود که در شعبه‌های سیتی‌بانک نیویورک خیلی محبوب بود، و یک «مسیر شیمیایی آغشته به فلوئورسنت» را تعقیب می‌کرد که در نور فرابنفش زیر ماشین می‌درخشید. در گزارش این ماشین آمده بود که به رغم اینکه در ابتدا کارکنان سیتی‌بانک از کار با این ماشین نگران بودند، «ولی هنگامی که این چرخ‌ها به کار گرفته شدند، مردم دریافتند که نگرانی آنها از زیر گرفته شدن توسط یک روبات دیوانه بی‌مورد بوده است. «متوقف کردن و دوباره به حرکت در آوردن ماشین خیلی ساده است، فقط کافی است نوارهای سبز و قرمز در کناره‌های آن را لمس کنید».
زیردریایی روباتیک: دسامبر 1981
کاربران روبات قرمز رنگی که در سمت چپ تصویر قرار دارد و RCV-225 نام دارد، را «چشم پرنده» نام نهاده بودند. هنگامی که RCV-225 در زیر آب بود، می‌توانست قبل از خرد شدن در جریان‌های عمیق اقیانوسی تصاویر زنده تلویزیونی را به کشتی بفرستد. البته امروز چنین چیزی برای محیط زیست خوب نخواهد بود.
اندرویدهایی از دهه 1980: می 1980
مجله مطلبی در مورد یک سری از روبات‌های شخصی محبوب در دهه 1980 منتشر کرد، روبات‌هایی که شامل روبات B.O.B شرکت اندروبات هم می‌شد، که 3 مگابایت (!) حافظه داخلی داشت. در این نقطه، ربات‌ها می‌توانستند حرف بزنند، فاصله‌ها را اندازه بگیرند، راه بروند و اشیا را جابجا کنند، ولی مردم می‌دانستند که این کارها هنوز خیلی برای یک روبات کاربردی در منزل کم هستند. آنها به درستی می‌اندیشیدند که با کمی تحقیق بیشتر، روبات‌های شخصی می‌توانند روزی مانند جاروبرقی کار کنند.
حلزون آتش‌نشان: نوامبر 1983
مهندس‌ها تصور می‌کردند که اسنیل، که یک روبات 270 کیلوگرمی فولادی که دراداره آتش نشانی حومه شهر آریزونا در اسکاتزدیل تولید شده بود، می‌تواند روزی به صورت انبوه تولید شود تا به آتش نشان‌ها در خاموش کردن آتش در مناطق دور از دسترس کمک کند.
عنکبوت‌های مکانیکی: سپتامبر 1984
پژوهشگران همیشه با چالش مهندسی در ساخت روبات‌هایی که بتوانند به خوبی راه بروند مواجه بودند، تا اینکه به فکر نصب ریزپردازنده‌هایی افتادند که هر پا را به طور جداگانه کنترل کنند. برخلاف دیگر ماشین‌های رونده، Odex I از الگوریتمی پیروی می‌کرد که مانع از برخورد پاهای آن با هم در هنگام حرکت می‌شد.
امنیبات: اکتبر 1984
در فاصله زمانی بین 1980 و 1984، ربات‌های شخصی شروع به جذاب‌تر شدن کردند. با پرداخت تنها 299 دلار، شما می‌توانستید از روبات ژاپنی امنیبات به عنوان یک پیشخدمت باطری‌دار استفاده کنید، پیشخدمتی که البته سینی غذا را هم فراموش نکرده بود.
امنیبات 2000: می 1986
ظاهرا، امنیبات به حدی در مهمانی‌ها موفق بود که سازندگان آن به فکر ارتقای محصول افتادند. امنیبات 2000 نه تنها می‌توانست پیش غذا را سرو کند، بلکه می‌توانست هنگامی که «آواز محبوب شما را زمزمه می‌کرد» نوشیدنی هم برای شما بریزد.
منبع: پاپ ساینس
برگرفته از خبرآنلاین
تنظیم برای تبیان: فاطمه مجدآبادی
