بگــذشت مــه روزه ، عیــد آمـد و عیـــد آمد
بگذشت شـب هـجـران، معشوق پدید آمد
آن صبح چو صادق شد، عذرای تو وامق شد
معشوق تو عاشق شد، شیخ تو مرید آمد
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : پنج شنبه 1389/06/18
عید آمد و عید آمد
| بگــذشت مــه روزه ، عیــد آمـد و عیـــد آمد |
| بگذشت شـب هـجـران، معشوق پدید آمد |
| آن صبح چو صادق شد، عذرای تو وامق شد |
| معشوق تو عاشق شد، شیخ تو مرید آمد |
| شـد جنـگ و نظـر آمـد، شد زهر و شکر آمد |
| شد سنگ و گهر آمـد، شد قفل و کلید آمد |
| جــان از تــن آلــوده، هــم پاک بـه پاکی رفت |
| هـرچنــد چـو خورشـیدی بر پاک و پلید آمد |
| از لــذت جـــام تــــو دل مـــانــده بــه دام تو |
| جــان نیـز چــو واقـف شـد، او نیـز دوید آمد |
| بــس تــوبه شایسته برسنگ تو بشکسته |
| بـس زاهــد و بـس عابد کو خــرقه درید آمد |
| بــاغ از دی نــامحــرم سه ماه نمی زد دم |
| بـر بـــوی بــهـــار تــو، از غیــب رسـیـد آمد |
"مولوی"
گروه دین و اندیشه تبیان
