آمادگی برای ظهور
گام سوم وظایف منتظران
زیارت که می‌رویم، از حرم امام رضا(علیه‌السلام) تا حرم حضرت معصومه(سلام الله علیها)؛ از حرم امام حسین(علیه‌السلام) تا حرم نبوی(صلی الله علیه و آله)؛ نماز که می‌خوانیم، از نماز واجب تا مستحب؛ جشن میلاد گرفته‌ایم یا مجلس عزایی برای امام حسین(علیه‌السلام) و ... اول هر دعایی، دعای فرج را می‌خوانیم ... الَّلهمَّ کُن لِوَلیکَ الحَجَةِ بن الحَسَن ... دست نیاز که بر می‌داریم اول ظهور مهدی (عج) را می‌طلبیم ... اما با خودمان فکر کرده‌ایم که برای ظهور چقدر آماده‌ایم؟
اگر همین فردا، روز ظهور باشد؛ من و تو چه کرده‌ایم؟ چه داریم برای حضرت؟ با جسم‌مان می‌توانیم یاری‌اش کنیم؟ با فکر و اندیشه‌مان چه؟ اصلاً قلبمان چه؟ چقدر انتظار حضرت را می‌کشد؟ این همه دعا بنای بر عادت که نیست، هست؟!
منتظر امام(عج) اگر در محیط فاسدی قرار بگیرد، نه تنها در آن فساد غرق نمی‌شود که به اندازه توان خویش، در برطرف کردن فساد نیز می‌کوشد ... که اصلاً پاکسازی جامعه از فساد یکی از کارهای آماده‌سازی برای ظهور است ... حالا در شرایط فعلی جامعه‌مان که با جنگ نرم دارند بلای آندلس را بر سرمان می‌آورند، من و تو چه کرده‌ایم؟ چقدر در اصلاح این محیطی که دارند با فساد آلوده‌اش می‌کنند، کوشیده‌ایم؟
اگر بخواهی امام زمانت را یاری کنی و شرایط ظهورش را فراهم کنی، می‌دانی که اول باید معرفت و شناخت صحیحی از امامت در دل و جانت داشته باشی. محبت و عشق به امام زمان(عج) از معرفت قلبی بر می‌خیزد و قلبی که سرشار از محبت امام باشد، همه حالاتش بر اساس این محبت شکل می‌گیرد و اعمالش هم به میزان این محبت و عشق ارزش می‌یابد.
وقتی روح و جسم‌مان را آلوده به گناه می‌کنیم، قلبمان بیمار می‌شود. اگر توبه نکنیم، اثر سوء این بیماری در قلبمان می‌ماند. وقتی گناه ادامه می‌یابد، قلب من و تو بیمارتر می‌شود و کم کم فاسدتر ... و دیگر راهی برای توبه باقی نمی‌ماند! حالا چگونه می‌توان با این قلب بیمار و فاسد ادعای محبت امام را نیز داشت؟!
اول هر دعایی، دعای فرج را می‌خوانیم ... الَّلهمَّ کُن لِوَلیکَ الحَجَةِ بن الحَسَن ... دست نیاز که بر می‌داریم اول ظهور مهدی (عج) را می‌طلبیم ... اما با خودمان فکر کرده‌ایم که برای ظهور چقدر آماده‌ایم؟ اگر همین فردا، روز ظهور باشد؛ من و تو چه کرده‌ایم؟ چه داریم برای حضرت؟ با جسم‌مان می‌توانیم یاری‌اش کنیم؟ با فکر و اندیشه‌مان چه؟ اصلاً قلبمان چه؟ چقدر انتظار حضرت را می‌کشد؟ این همه دعا بنای بر عادت که نیست، هست؟!
حضور امامت را در جامعه بخواهی، باید برای پذیرش حکومت واحد جهانی‌اش آماده باشی. این آمادگی نباشد، ظهوری رخ نخواهد داد که بدون آمادگی، ظهور معنا و فایده‌ای ندارد. رسیدن به مرحله‌ای که همه انسانها زیر یک پرچم واحد گرد
آیند؛ این همه سلاح‌های کشتار جمعی که انسان‌های بی گناه را مظلومانه می‌کشد، برچیده شوند؛ کشمکش‌ها و بازی‌های خطرناک سیاسی و نظامی ابرقدرت‌ها برای همیشه نابود شود، دنیا از نام چندش‌آور "ابرقدرت" و کابوس شوم نیروهای جهنمی آنها رهایی یابد و رقابت‌های ناسالم و ویرانگر اقتصادی جای خود را به تعادل همگانی انسانها در راه بهتر و پاکتر زیستن دهد، شرایطی می‌طلبد و آن آمادگی همه مردمان جهان است ... و من و تو نه تنها خودمان که باید بکوشیم جامعه‌مان را آماده کنیم و با اندیشه‌های جامعه‌مان، جهان را ... .
وقتی مردم جهان دریابند که "نژاد" یا "مناطق مختلف جغرافیایی" آن چنان اهمیتی در زندگی بشر ندارند و تفاوت رنگها، زبانها و سرزمین‌ها نمی‌تواند نوع بشر را از هم جدا کند، وقتی تعصب‌های قبیله‌ای و گروهی برای همیشه از بین برود، وقتی اندیشه واهی "نژاد برتر" به دور انداخته شود، آن وقت حتی مرزهای ساختگی با سیم خاردار و دیوارهایی چون دیوار باستانی چین، نمی‌تواند انسانها را از هم دور نگه دارد؛ بلکه همه انسانها به مرحله‌ای از رشد خواهند رسید که همه این حصارهای ساختگی را در خواهند نوردید ... همچون نور آفتاب و نسیم روح بخش ابرهای باران زا ... .
وقتی مردم جهان از ستم و نظام‌های موجود خسته شوند، وقتی تلخی این زندگی مادی و تک بعدی را احساس کنند، وقتی حتی از ادامه این راه تک بعدی نیز مأیوس شوند، وقتی مردم دریابند که این تمدن درخشان بشری با این همه پیشرفت‌هایی که دارد، سرابی بیش نیست و نه تنها صلح و رفاه و امنیت مردم تأمین نشده، که مناقشات و ناامنی‌های مادی و معنوی گسترش یافته است، آن وقت است که یأس از وضع موجود جهان، مردمان را آماده انقلاب عظیمی می‌کند که بتواند به همه این فسادها و نابرابری‌ها پایان دهد و عدالت راستینی را که همه انبیا و صلحا و اولیا در پی آن بوده‌اند، در همه جهان بر پا دارد ... .
... امروز وظیفه من و توی منتظِر، نشر و گسترش اندیشه‌های ناب اسلامی و انقلابی است تا در همه جهان فراگیر شود...
نوشته‌ی زهرا رضاییان، گروه دین و اندیشه تبیان
