تبیان، دستیار زندگی
هر نگاه با محبتی به پدر و مادر نزد خدای متعال داری ارزش است و رفتار به آنها به هر نحوی از اموری است که هم در دنیا بازتاب دارد هم در آخرت پس بکوشیم قبل از اینکه خدای ناکرده از دستشان دهیم کمر همت به خدمتشان بندیم و به سفارشات خداوند متعال هم در رابطه با
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

دریچه های خیر و رحمت الهی

احسان به پدر و مادر

ما انسان ها غالبا در پی تغییر موقعیت خود هستیم حال یا در زمینه مادیات و یا در زمینه معنویات و حاضریم به هر دری بزنیم برای یافتن راهی که ما را به بیشترین نتیجه برساند اما گاه میبینیم که هر چه بیشتر به این در و آن در میزنیم کمتر نتیجه میگیریم و نا امید و سر خورده نادانسته درهای گشوده و روزنه های امید را هم میبندیم مثلا ما میخواهیم کاری را آغاز کنیم و تمام تلاشمان را میکنیم و شب هنگام که پس از تلاشی بی نتیجه وارد خانه میشویم دری از رحمت به روی ما گشوده میشود پدر یا مادرمان با لبخندی گرم  پذیرای ما میشوند اما به جای استفاده از این مایه های خیر و سعادت و این دریچه های برکات الهی با یک رفتار نا به جا از سر خستگی و رفتاری سرد این در را هم به روی خود میبندیم بله پدر و مادر  گنج هایی هستند در دستان ما با هر خوبی به آنها ممکن است صدها خیر و برکت را بسوی خود جذب کنیم و عکسش هم صادق است .

یکى از عوامل سبب سازى در زندگى ، و رو کردن و توجه خدا به ما احسان به والدین است قرآن در آیات متعددى مى فرماید: وبالوالدین احسانا1 مثل این آیه

«وَقَضَى رَبُّک أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِیَّاهُ وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا إِمَّا یَبْلُغَنَّ عِندَک الْکبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ کلاَهُمَا فَلاَ تَقُل لَّهُمَآ أُفٍّ وَلاَ تَنْهَرْهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلاً کرِیمًا» ؛ پروردگار تو مقرر کرد که جز او را مپرستید و به پدر و مادر [خود] احسان کنید. اگر یکى از آن دو یا هر دو، در کنار تو به سالخوردگى رسیدند به آنها [حتى‏] «اوف» مگو و به آنان پرخاش مکن و با آنها سخنى شایسته بگوى.

نیکى به پدر و مادر برکات زیادى در زندگى انسان دارد یکى از آنها توسعه در رزق است پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود:

من سره ان یمد له عمره و یبسط رزقه فلیصل ابویه .2 ؛ هر کس دوست دارد که عمرش طولانى و رزق و روزى اش فراوان گردد. پس به پدر و مادر خویش نیکى کند.

امام صادق (علیه السلام ) فرمود:

ان احببت ان یزید الله فى عمرک فسر ابویک 3 ؛ اگر دوست دارى که خداوند عمرت را زیاد کند پدر و مادرت را شاد گردان .

شهید مطهرى رحمة الله مى گوید: گهگاه که به اسرار وجود خود و کارهایم مى اندیشم ، احساس مى کنم یکى از مسائلى که باعث خیر و برکت در زندگى ام شده و همواره عنایت و لطف الهى را شامل حال من کرده است احترام و نیکى فراوانى بوده است که به والدین خود کرده ام و به ویژه در دوران پیرى و هنگام بیمارى علاوه بر توجه معنوى و عاطفى و با وجود فقر و مشکلات مادى در زندگى ام تا آنجا که تواناییم اجازه مى داد از نظر هزینه و مخارج زندگى به آنان کمک و مساعدت مى کردم .4

هر کس دوست دارد که عمرش طولانى و رزق و روزى اش فراوان گردد. پس به پدر و مادر خویش نیکى کند

حضرت آیت الله خامنه اى رهبر معظم انقلاب (حفظه الله) مى فرمود: اگر بنده در زندگى خود توفیقاتى داشته ام باید از نیکى هایى باشد که نسبت به والدینم کرده ام .

پدر

ایشان مى فرمودند: پدرم در سنین پیرى به یک بیمارى صعب العلاج چشمى مبتلا شده بودند. آن روزها در قم بودم و مرتب براى مداواى او به مشهد مى رفتم و چون معالجه او در مشهد پیشرفتى نمى کرد، او را به تهران آوردم و دکترها نیز ما را مأیوس کردند و گفتند: هر دو چشم ایشان علاج ناپذیر است . البته بعد از دو سال یک چشم ایشان معالجه شد و تا آخر عمر هم مى دید، اما در آن زمان مطلقا نمى دید و باید دستشان را مى گرفتیم و راه مى بردیم . لذا براى من غصه اى درست شده بود که اگر پدر را رها کنم و به قم بروم ، ایشان مجبور خواهند بود در گوشه اى بنشینند که این براى من خیلى سخت بود. و ایشان با من یک انس بخصوصى داشت، با من دکتر مى رفت و برایش آسان نبود که با دیگران به دکتر برود.

بنده وقتى نزد ایشان بودم ، برایشان کتاب مى خواندم و با هم بحث علمى مى کردیم و از این رو با من مانوس بود. به هر حال ، احساس کردم که اگر ایشان را در مشهد تنها رها کنم ، ایشان به یک موجود معطل و از کار افتاده تبدیل مى شود و این مساله هم براى او بسیار سخت بود و هم براى من و از طرفى رها کردن قم هم براى من غیر قابل تحمل بود؛ زیرا سعادت دنیا و آخرتم را در قم مى دیدم .

روزى با یکى از دوستانم مساله را در میان گذاشتم ، او تاملى کرد و گفت : شما براى خاطر خدا از قم دست بکش و برو در مشهد بمان ؛ خدا دنیا و آخرت تو را مى تواند از قم به مشهد منتقل کند. من یک تأملى کردم و دیدم عجب حرف خوبى است ، بنابراین تصمیم گرفتم در مشهد بمانم و از پدرم پرستارى نمایم و اگر بنده در زندگى توفیقى داشتم ، به اعتقادم ناشى از همان نیکى به پدر و مادرم بوده است .5

هر نگاه با محبتی به پدر و مادر  نزد خدای متعال داری ارزش است و رفتار به آنها به هر نحوی از اموری است که هم در دنیا بازتاب دارد هم در آخرت پس بکوشیم قبل از اینکه خدای ناکرده از دستشان دهیم کمر همت به خدمتشان بندیم و به سفارشات خداوند متعال هم در رابطه با این عزیزان عمل کرده باشیم .

قرآن میگوید : «وَوَصَّیْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَیْهِ إِحْسَانًا حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهًا وَوَضَعَتْهُ كُرْهًا وَحَمْلُهُ وَفِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا حَتَّى إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَبَلَغَ أَرْبَعِینَ سَنَةً قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِی أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِی أَنْعَمْتَ عَلَیَّ وَعَلَى وَالِدَیَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَصْلِحْ لِی فِی ذُرِّیَّتِی إِنِّی تُبْتُ إِلَیْكَ وَإِنِّی مِنَ الْمُسْلِمِینَ»6

انسان را [نسبت‏] به پدر و مادرش به احسان سفارش كردیم. مادرش با تحمّل رنج به او باردار شد و با تحمّل رنج او را به دنیا آورد. و بار برداشتن و از شیر گرفتنِ او سى ماه است، تا آن گاه كه به رشد كامل خود برسد و به چهل سال برسد، مى‏گوید: «پروردگارا، بر دلم بیفكن تا نعمتى را كه به من و به پدر و مادرم ارزانى داشته‏اى سپاس گویم و كار شایسته‏اى انجام دهم كه آن را خوش دارى، و فرزندانم را برایم شایسته گردان در حقیقت، من به درگاه تو توبه آوردم و من از فرمان‏پذیرانم

منبع : مشیت الهی در سبب سازی و سبب سوزی،محمود اکبری

فرآوری: رهنما_گروه دین و اندیشه تبیان


1- بقره ؛ 83، نساء؛ 36، انعام ؛ 151، اسراء ؛ 23

2- بحارالانوار، ج 71،ص 85

3- امالى طوسى ، ص 245

4- سرگذشتهاى ویژه از زندگى استاد مطهرى

5- مجله نداى جمعه ، ش 2،ص 10 .

6- سوره احقاف آیه 15.