شاگرد كوچك شیطان
منِِِ وجودی، شاگرد كوچك شیطان
تا وقتی نیازمندی و گرفتار نیاز خویش، نه مغروری و نه خودبین. تنها نیاز خود را می بینی و تهیدستی‌‌ات را باور داری. اما وقتی كه كاسه نیازت پر می شود، نیازت را از یاد می بری و فراموش می‌كنی كه آفریده‌ای هستی كه گِل وجودت را با نیاز سرشته‌اند؛ آفریده‌ای كه عاجز و ناتوانی.از یاد می‌بری كه بنده‌ای هستی كه جز آنچه خدا نصیبت می‌كند، روزی دیگری نداری!
... و جز آنچه خدا برایت اراده می‌كند، توان دیگری نداری.
طوری رفتار می‌كنی، گویی مالك حقیقی همه ثروتی هستی كه به دست آورده‌ای.
اینجاست كه «منِ» وجودی‌ات طغیان می‌كند و غروری تباه كننده سر و پای وجودت را در بر می‌گیرد و این «منِ وجودی» شاگرد كوچك شیطان است، در درون تو.
... و این شیطان درون و بیرون چه‌ها كه نمی‌كند با این نفس ضعیف.
«فَلَعَمْری لَقَدْ فَوَّقَ لَكُم سَهْمَ الْوَعیِدِ وَ أَغْرَقَ إلَیكُمْ بِالنَّزعِ الشَّدیدِ وَرَماكُم مِن مَكَانٍ قریب 1؛ به جان خودم سوگند، شیطان تیرهای خطرناكی برای شكار شما به چلّه كمان گذاشته و تا حد توان و محكم آن را كشیده و از نزدیك شما را هدف قرار داده است».
وقتی كودك درونت را بازی می‌دهی و غذای فاسد را با رنگ و لعابی دروغین می‌آرایی و به خوردش می‌دهی، وقتی او را به تبعیت از نفس به زیبا سراهای دروغین شیطان وا می‌داری و می‌دانی كه راه را به بیراهه رفته‌ای و به جای بازگشت، پیش می‌روی و می‌گویی كودك است، بگذار كودكی كند، بگذار چند صباح دنیا را خوش باشد، وقتی آن‌گونه تربیتش می‌كنی كه از سر كبر و غرور به دیگران می‌نگرد، وقتی آن‌گونه پرورشش می‌دهی فقط خود را بی‌عیب می‌داند و بس، وقتی به تبعیت از نفس سركش درون وا می‌داری‌اش، وقتی خشمگین و غضبناك می‌شود، اعمالش را تأیید می‌كنی، وقتی كه یادش می‌دهی چگونه كینه بورزد و حسادت در وجودش جای گیرد و فطرت پاك نخستین خود را فراموش كند، گام به گام او را به ورطه هلاكت كشانده‌ای... خودت را به گرداب تباهی انداخته‌ای؛ تو كه روزی نیازمند بودی، اینك خود را بی‌نیاز می‌بینی و سر طغیان بر می‌داری... .
... و اینها شگردهای شیطان است تا راه‌‌های خود را برای گمراهی من و تو آسان سازد و پیوندهای دینمان را یكی یكی از هم بگسلد تا پراكنده‌مان كند و با تفرقه، ما را به فتنه اندازد. 2
اندكی تأمل كن ... همه ما آدم‌ها این گونه‌ایم، مگر آنها كه یگانگی خدا را باور دارند و ایمان به حق در ذره ذره جانشان نفوذ كرده است.
... و چه اندك‌اند این گروه ... .
كه إنَّ الإنسانَ لَیَطْغَی 3
نوشته ی زهرا رضاییان، گروه دین و اندیشه تبیان
1- نهج البلاغه، خطبه 192.
2- همان، خطبه 121.
3- علق ﴿96﴾ : 6 .
