تبیان، دستیار زندگی
پل والری، نوسنده، شاعر و فیلسوف فرانسوی تنها چند ماه پس از پایان جنگ جهانی دوم در 20 ژوییه سال 1945 چشم از جهان فروبست. ...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

شاعر "قبرستان دریایی"

پل والری، نوسنده، شاعر و فیلسوف فرانسوی تنها چند ماه پس از پایان جنگ جهانی دوم در 20 ژوییه سال 1945 چشم از جهان فروبست.

شاعر قبرستان دریایی

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، پل والری 30 اکتبر 1871 در «سته»، شهری در جنوب فرانسه به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را در شهر خود و دوران دبیرستان را در شهر «مونپولیه» گذراند. با تمام علاقه‌ای كه به ریاضیات و موسیقی داشت، سال 1889 تحصیل در رشته حقوق را آغاز کرد. همین سال بود که با آندره ژید ، مالارمه و پی‌یر لویس (شاعر و نویسنده فرانسوی) آشنا شد که فرد اخیر را "راهنمای معنوی" می نامید. اولین اشعار او نیز همین زمان سال در "مجله دریایی مارسی" به چاپ رسید. شعر والری در این دوره زمانی بیشتر رویکردی سمبولیك دارد.

شبی از شب‌های اکتبر سال 1892 در شهر ژنز ایتالیا (اولین بندر ساحل مدیترانه بعد از مارسی) حسی به او دست داد که از آن به عنوان بحران جدی وجودی نام می برد. به شهادت یادداشت‌هایش  از آن پس او خود را مجبور کرد هر روز صبح تمام اندیشه‌هایش را بنویسد و «پس از آن احساس می کنم باقی روز را مثل احمق ها گذرانده ام.»

در سال 1894 و قبل از پایان تحصیلات در رشته حقوق به پاریس رفت و به عنوان منشی وزارت جنگ، به فعالیت پرداخت. همین زمان است كه با «پل لتود»(نویسنده فرانسوی) مرتبط می شود. اشتغال به کار دولتی و همكاری با "ادوراد لبی" (مدیر آژانس هاوا) به عنوان منشی مخصوص او، به نوعی آغاز سکوت شاعرانه وی را به دنبال دارد، هر چند به نوشتن یادداشت‌های روزانه‌اش که بعد از مرگ او منتشر شدند، ادامه می داد.

سال 1917 تحت تاثیر آندره ژید با «مرگ جوان» به دنیای شاعری برگشت، شعری که موفقیت زیادی برای او به دنبال داشت. چند سال بعد نیز «قبرستان دریایی» (1920) و مجموعه «جذابیت‌ها» (1922) را سرود.

بعد از جنگ جهانی اول، پل والری به «شاعر دولتی» شهرت یافت. سپس در سال 1924 ریاست «کلوب پن» فرانسه را بر عهده گرفت و سال بعد نیز به عنوان یکی از اعضای آکادمی فرانسه انتخاب شد. سال 1932 به موزه ملی وارد شد و سال بعد از آن ریاست مرکز دانشگاهی نیس را بر عهده گرفت.  سال 1936 به ریاست کمیسیون تحلیل همکاری فرهنگی برای یک نمایشگاه جهانی رسید و سال 1937 کرسی شعر «کالج فرانسه» به افتخار او بنا نهاده شد. سرانجام در سال 1939 سمت ریاست افتخاری انجمن نویسنده‌ها، آهنگسازان و ناشران موسیقی را دریافت كرد.

پل والری در زمان اشغال فرانسه همکاری با آلمان‌ها را نپذیرفت و این باعث شد پست خود را در مرکز دانشگاهی نیس از دست بدهد. والری چند ماه پس از پایان جنگ دوم جهانی در 20 ژوییه سال 1945 از دنیا رفت. بعد از مراسم تشییع جنازه ملی به درخواست شارل دو گل در  زادگاهش سته، در قبرستانی کنار دریا به خاک سپرده شد.

تحقیقات والری، بیانگر نگرانی‌ او به بقای تمدن، آینده «قوانین روح»، نقش ادبیات در شکل گیری و عطف به گذشته پیشرفت انسان است. وجه فلسفی والری به خاطر انتشار دیرهنگام یادداشت‌هایش کمتر شناخته شده؛ با این حال، وی در عصر حاضر به عنوان یکی از متفکران برجسته ساختارگرا شناخته می‌شود، هر چند ارتباط وی با فلسفه، بسیار خاص است. به عبارتی، با وجودی که تحت تاثیر مستقیم دکارت بود، از او به شدت انتقاد می کرد.

کتاب‌شناسی پل والری

_ مقدمه ای بر روش لئوناردو داوینچی/ 1895

_ شبی با آقای تسته/ 1896

_ عیارسنجی یک تحقیق روشمند/ 1897

_ سرنوشت جوان/ 1917

_بحران روح/ 1919

_ قبرستان دریایی/ 1920

_ آلبوم اشعار قدیمی/ 1920

_ جذابیتها/ 1922

_ اوپلیون یا آرشیتکت/ 1923

_ روح و رقص/ 1923

_ گفت و گو با سایه/ 1923

_ واریته 1/ 1924

_ گفت و گو راجع به قدرت فهم/ 1925

_ آقای تسته/ 1926

_ واریته 2/ 1930

_ نگاهی به دنیای فعلی/ 1931

_ آمفیون/ 1931

_ قطعاتی راجع به هنر/ 1931

_ ایده همیشگی یا دو مرد در دریا/ 1932

_ رساله ای به افتخار گوته/ 1932

_سمیرامیس/ 1934

_ واریته 3/ 1936

_ دگاس، رقص و طرح/ 1938

_ رساله ای برای جراحان/ 1938

_ واریته 4/ 1938

_ مثل کدام/ 1941

_تفکرات بد و دیگران/ 1942

_ واریته 5/ 1944

_ فاوست من/ 1946

_ فرشته/ 1947

_ داستان‌های قطعه قطعه/ 1950

_ نیت‌ها/ 1948

_ آثار/ 1957

_ اصول هرج و مرج خالص و عملی/ 1984

_ اورفه

تهیه و تنظیم : بخش ادبیات تبیان