رساله هلویی

قیامهای  واجب در نماز:

در چهار جای نماز ایستادن واجب است:

1- هنگام گفتن تکبیرة‏الاحرام. 2- هنگام خواندن حمد و سوره. 3- پیش از رکوع (که به اصطلاح قیام متصل به رکوع هم گفته می‌شود). 4- بعد از رکوع (بعد از رکوع باید کاملا قامت را راست نموده و مکثی کرد و آنگاه به سجده رفت).

نکته مهم:

قیام هنگام تکبیرة الاحرام و قیام پیش از رکوع جزو ارکان نماز می‌باشند. اگر خاطرتان باشد در قسمت پیش گفتیم: رکن نماز آن است که اگر آن را در نماز به جا نیاوریم و یا کم و زیاد کنیم نمازمان باطل می‏شود چه عمداَ باشد و چه از روی فراموشی.

واجب غیر رکن آن است که اگر عمداً کم و زیاد شود نماز باطل می‏شود ولی اگر از روی فراموشی باشد نماز باطل نمی‏شود.

قیام قبل از رکوع چیست؟

واجب بلکه رکن است که بعد از اتمام اعمال رکعتی که در آن هستیم، قبل از رکوع نماز، لحظه‏ای (به اندازه گفتن یک الله‏اکبر) بایستیم و مکث کنیم، بعد به رکوع رویم.

احکام قیام:

موقع ایستادن در نماز:

* نباید بدن را حرکت دهیم یا به طرفی خم شویم.

* نباید پاها را زیادتر از حد معمول باز کنیم.

* نباید به چیزی تکیه کنیم.

* باید هر دو پایمان روی زمین باشد.

* وقتی که انسان در بین نماز می‏خواهد کمی عقب یا جلو رود یا بدن را کمی به سمت چپ و راست حرکت دهد نباید چیزی بگوید.

وقتی نتوانیم ایستاده نماز بخوانیم:

تا جایی که ممکن است باید ایستاده نماز خواند. اما اگر نتوان راست ایستاد باید به هر نحوی و اندازه‌ای که امکان دارد ایستاد. مثلا به چیزی مانند عصا تکیه کرد یا پاها را باز کنیم یا خم شویم یا بدن را کج کنیم. ولی اگر به هیچ وجه نتوان ایستاد باید نشسته نماز خواند و اگر نتوان به هیچ وجه نشسته نیز نماز خواند باید خوابیده نماز خواند و برای رکوع و سجده با بستن و باز کردن چشم اشاره نمود.