اسطوره ی آفرینش در ایران باستان
اسطوره نه به معنای داستانی واقعی با ابعادی غیر واقعی و فوق بشری، ونه به معنای کوششی ابتدایی برای تبیین جهان آفرینش؛ بلکه به معنای تجلّیگاه اندیشهی بشر و نوع شناخت وی از جهان، در دورهای خاص از تاریخ اندیشهی او به مثابه ارابهی عظیم، ارجمند و گرانقدری