پاسخ دندان شکن امام باقر به خوارج
نافع بن ازرق كه رئیس فرقه ازراقه از خوارج بود، به خدمت امام باقر صلوات الله علیه رسید و از مسائل حلال و حرام از آن حضرت مىپرسید امام در ضمن سخن به او فرمود: به این گروه بیرون رفته از دین (خوارج) بگو: چرا كنار كشیدن از امیرالمؤمنین (ع) را حلال دانستید، با آن كه قبلا خون شما در پیش او و در طاعت او ریخته شد، و در یارى او به خدا تقرب مىجستید؟!
در جواب به تو خواهند گفت: او در دین خدا حکمیت را به وجود آورد.
تو نیز در جواب بگو: خداوند در شریعت پیامبرش به دو نفر حكمیت مىدهد، آن گاه كه در اختلاف میان زن و شوهر مىفرماید: «فَابْعَثُواْ حَكَمًا مِّنْ أَهْلِهِ وَحَكَمًا مِّنْ أَهْلِهَا إِن یُرِیدَا إِصْلاَحًا یُوَفِّقِ اللّهُ بَیْنَهُمَا »1
اگر از جدایى میان زن و شوهر ترسیدید، یك داور از خانواده مرد و یك داور از خانواده زن را برگزینید اگر آشتى بخواهند، خداوند به این وسیله میان آنها را اصلاح فرماید.
وانگهى رسول خدا (ص) سعد بن معاذ را در جریان یهود بنى قریظه حكمیت داد و او درباره آنها حكمى كرد كه خدا آن را امضا فرمود.
آیا ندانستهاید كه امیرالمؤمنین (ع) به حكمیت (ابو موسى و عمرو عاص) امر فرمود كه با قرآن حكم كنند و از قرآن تعدى ننمایند؟ و شرط كرد هر چه برخلاف قرآن باشد پذیرفته نیست؟!
وقتى كه خوارج به او گفتند: حكمیت دادى به كسى كه بر علیه تو حكم كرد امام فرمود: من مخلوق را حكمیت ندادم بلكه خدا را حكمیت دادم، خوارج چطور گمراه مىدانند كسى را كه گفته با قرآن حكومت كنید و هیچ حكم خلاف قرآن پذیرفته نیست؟ اینها در ادعایشان بهتان مىگویند.
نافع بن ازرق گفت: والله این سخنى است كه هرگز به گوش من نرسیده و به قلب من خطور نكرده است و آن ان شاءالله حق است.2
شکوری - گروه دین و اندیشه تبیان
1. سوره نساء: 35.
2. ارشاد: ص 248.