تبیان، دستیار زندگی
فقط سه روز پس از پذیرش قطعنامه توسط جمهوری اسلامی ایران، ارتش عراق وقتی در محاسبات خود به این نتیجه رسید که می تواند تهاجم مجددی را برای اشغال مجدد خرمشهر آغاز کند، این تهاجم را هم در جنوب و هم در غرب کشور مجدداً انجام داد
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

چرا آتش بس را نپذیرفتیم ؟

رئیس ستاد کل نیروهای مسلح در گفتگویی تفصیلی به بیان دلایل ادامه جنگ پس از عملیات بیت المقدس و فتح خرمشهر و همچنین پاسخگویی به شبهات مطرح شده توسط منافقین در خصوص ادامه جنگ توسط ایران، پرداخت.

فیروز آبادی

به گزارش فارس،سردار سرلشکر سید حسن فیروزآبادی طی گفتگویی در خصوص پاسخ به شبهه منافقین در مورد آتش ‌بس، پس از فتح خرمشهر گفت: این آزادی خود منشاء تحولات مهمی در ادامه جنگ به شمار می رود. در آن زمان، هنوز راه حل مشخصی برای پایان جنگ از سوی عراق، مجامع بین المللی و کشورهایی که مدعی میانجیگری بودند، مطرح نشده بود و صرفاً طرح آتش بس از سوی رژیم صدام پس از ناکامی در دست یابی به اهداف خود از طریق نیروی نظامی، پیشنهاد شد.

قبلاً رژیم عراق به دنبال تثبیت سرزمینهای تصرف شده بود، در حالی که پس از فتح خرمشهر، هدفش جلوگیری از شکست ارتش عراق در داخل خاکش بود در واقع، صدام احساس می کرد که گسترش موجی که در فتح خرمشهر راه افتاده است، طوفانی به پا خواهد کرد که احتمالاً سقوط رژیم صدام را در پی خواهد داشت و یا حداقل تصرفات تجاوز کارانه رژیم بعث را باز پس خواهد گرفت.

وی خاطرنشان کرد: برخی این گونه تحلیل می کنند که ماهیت رژیم عراق و شخصیت ماجراجوی خود صدام به گونه ای بود که در صورت احساس قدرت، مجدداً ایران را هدف حمله قرار می داد.

با پذیرش آتش بس، ضمانت و اجرایی برای پایان جنگ وجود نداشت

عضو شورای عالی امنیت ملی گفت:در زمان اعلام آتش بس از سوی صدام، تمامی سرزمینهای ایران از سوی رژیم عراق تخلیه نشده بود. برای نمونه، بین 900 تا 2500 کیلومتر مربع از قلمرو ایران در غرب کشور، در اختیار عراق بود که در صورت پذیرش آتش بس، عراق حاضر نمی شد آنها را تخلیه کند، تکلیف ما مشخص بود ناگزیر بایستی برای رهایی آن از دست دشمن اقدام می کردیم.

فیروزآبادی ادامه داد: ما هدف عراق را از طرح آتش بس، تنها جلوگیری از استفاده ایران از موفقیت بعد از فتح خرمشهر می دانیم؛ موضوعی که به معنای رسیدن به قرارداد صلح و پایان جنگ، نبود. به همین دلیل، اگر می پذیرفتیم جنگ در آن نقطه متوقف شود، ضمانت و اطمینانی نبود که جنگ پایان یابد. فرضیه دیگر این بود که در صورت پذیرش طرح مزبور، آتش بس برقرار می ماند، اما به صلح منجر نمی شد. یعنی هیچ اتفاقی نمی افتاد و هر دو طرف با پذیرش آتش بس برای سالهای طولانی در مرزها باقی می ماندند؛ در آن شرایط، غربیها، عرب ها و عراقیها آسوده خاطر می شدند و در این فرصت، ضمن حفظ آتش بس، با اقدامات دیپلماتیک و فشار بیشتر به ایران به خواسته های ننگین خود می رسیدند؛ چرا که فضای آن روز جهان علیه انقلاب اسلامی ملت ایران و هم جهت با رژیم بعث پلید بود.

فقط سه روز پس از پذیرش قطعنامه توسط جمهوری اسلامی ایران، ارتش عراق وقتی در محاسبات خود به این نتیجه رسید که می تواند تهاجم مجددی را برای اشغال مجدد خرمشهر آغاز کند، این تهاجم را هم در جنوب و هم در غرب کشور مجدداً انجام داد

ادامه جنگ لازم و به نفع جمهوری اسلامی ایران بود

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در ارتباط با حکمت امام راحل عظیم الشأن در آن مقطع تاریخی بیان داشت: به هر حال، پس از فتح خرمشهر ، از دیدگاه راهبردی و به صورت دراز مدت، ادامه جنگ لازم و به نفع ایران بوده است.

فیروزآبادی افزود: دستیابی به قدرت تهاجمی در جنگ علیه دشمن نخستین موردی است که پس از فتح خرمشهر اتفاق افتاد ؛ زیرا جنگیدن در سرزمین دشمن از مبارزه در سرزمین خودی و دفاع از آن بسیار مشکل تر است؛ مسئله ای که نیروهای مسلح کشور را آماده تر می کرد.

بسیاری از اقدامات علمی تحقیقاتی و ابتکارات صنعتی و مهندسی و عملیات های تاکتیکی ارزشمند پس از فتح خرمشهر انجام شده اند و به بیان دیگر، از نظر نظامی، قوی ترین عملیات های نظامی که برای ما درس و تجربه نظامی به همراه داشت و تولید قدرت علمی، فناوری و نظامی کرده است بعد از فتح خرمشهر انجام شده اند که از آن جمله می توان به عملیات والفجر 8 در فاو که واقعاً از نظر طراحی و اجرا بی نظیر بود و عملیات های خیبر ، والفجر 10، کربلای 3، گرفتن اسکله ها و کربلای 5 اشاره کرد که صرف نظر از ارزش، سیاسی و اجتماعی ارزش نظامی بسیار بالایی داشتند.

حکمت های حضرت امام در آن مقطع حساس، دم خروس آمریکا را نشان داد

چرا آتش بس را نپذیرفتیم ؟

رئیس هیئت امنای دانشگاه عالی دفاع ملی کشور، حکمت امام در آن مقطع تاریخی و دم خروس آمریکا را اینگونه بیان کرد: امام (ره) این آرمان را دنبال می کردند که در فرصت فراهم آمده با تأمین شرایط ایران جنگ را باید پایان داد . از شرطهای ایشان برای صلح این بود که عراق به طور کامل از خاک کشور عقب نشینی کند و خسارات ایران را بپردازد. همچنین، متجاوز تعیین شود و برای حل این مسائل هیئتی که مورد پذیرش دو طرف باشد، به صحنه بیاید. البته نه هیئتی آمد و نه آنها شرط ایران را مبنی بر عقب نشینی عراق از سرزمین های اشغالی را پذیرفتند. قدرت های بزرگ نیز مایل به پایان جنگ نبودند. و به خصوص نفوذ آنها در تعیین سمت و سوی مواضع حقوقی شورای امنیت، حل مسأله را مشکل تر ساخته بود. در مقطع پس از فتح خرمشهر، شورای امنیت سازمان ملل نیز سکوت 20 ماهه خود را شکست و در مورخ 21 تیرماه 1361، قطعنامه 514 را تصویب کرد.

آمریکا به عنوان قطب شورای امنیت، بدون توجه به خواسته های ایران که مطابق منشور ملل متحد بود مذاکره بدون شرط را دنبال می کرد. یعنی مخالفت با شرط های امام از منظر آمریکایی ها، هرگونه اتمام جنگ در شرایطی که ایران به لحاظ نظامی - سیاسی، دست برتر را داشت، به منزله تسلیم در برابر انقلاب اسلامی بود که برای منافع حیاتی غرب، عواقب وخیمی در پی داشت و کما این که اصولاً هدف از تحمیل جنگ نیز فایق آمدن بر گسترش انقلاب اسلامی بود. ایران در اعتراض به نحوه برخورد شورای امنیت با موضوع تجاوز عراق، حضور در جلسات این شورا را تحریم کرد.

عدم اطمینان به صدام و شرایط بین المللی نشانگر عدم اراده جهانی برای صلح بود

رییس ستاد کل نیروهای مسلح تصریح کرد: شرایط بین المللی، منطقه ای و عراق نشان می داد که هیچ گونه اراده جدی برای صلح وجود ندارد . از سوی دیگر ، تسلیم وضع موجود شدن بدون روشن بودن آینده آن و همچنین عدم اطمینان به صدام حسین که هر آن احتمال ماجراجویی جدید از جانب وی ممکن بود و نیز با توجه به برتری نظامی در جبهه ها و عدم امکان ادامه حالت نه جنگ و نه صلح ـ با توجه به آن که عراق در صحنه های دیگر به جز زمین فعال و مهاجم بود، موجب شد جمهوری اسلامی راهبرد تنبیه متجاوز و ادامه نبرد را انتخاب کند.

راهبرد ایران در دوران دفاع مقدس، مبتنی بر دفاع مشروع بود

فیروزابادی اظهار داشت: راهبرد جدید نظامی جمهوری اسلامی، مطابق حقوق بین الملل، بر اساس دفاع مشروع قابل تبیین است زیرا عموماً پذیرفته شده است که به محض آن که قلمرو دولت مورد تجاوز آزاد شد، دفاع مشروع ممکن است تا داخل خاک دولت متجاوز ادامه یابد و تا امحای کلیه امکانات و وسایل جنگی دولت متجاوز و مسئولان آن دنبال شود. دفاع مشروع تا هنگامی که شورای امنیت سازمان ملل اقدامات مؤثری جهت متوقف ساختن متجاوز و استمرار صلح و امنیت به عمل نیاورده، ادامه خواهد داشت و کشور مورد حمله، تنها داور تشخیص مؤثر بودن اقدامات خود به شمار خواهد رفت. بنابراین دفاع مشروع در جامعه بین المللی نیز مانند داخل کشورها در زمینه جزایی مورد استفاده قرارمی گیرد؛ یعنی، در آن واحد ، عملی برای حفظ کشور خود است و اقدامی برای مجازات متجاوز.

منطق و دانش نظامی حکم می کرد در شرایطی که امکان کسب امتیاز مؤثرتر در جنگ وجود دارد، دفع و تعقیب دشمن ادامه یابد. از طرف دیگر عراق که تحت تأثیر ابتکار عمل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران به حالت انفعال در آمده بود، برای خروج از بن بست پیش آمده به کسب زمان نیاز داشت

یکی از علل ادامه جنگ، برتری کامل نظامی ایران بعد از عملیات بیت المقدس بود

وی در مورد پاره ای از دلایل و علت های تداوم جنگ پس از فتح خرمشهر با بیان برتری ایران در پس از عملیات بیت المقدس و گرفتن امتیاز زمان از دشمن و نبود تضمین بین المللی برای احقاق حقوق ایران گفت: پس از انجام عملیات بیت المقدس، ایران در برتری آشکار و قابل ملاحظه ای از نظر قدرت رزمی نسبت به عراق قرار داشت.

رییس ستاد کل نیروهای مسلح گفت: منطق و دانش نظامی حکم می کرد در شرایطی که امکان کسب امتیاز مؤثرتر در جنگ وجود دارد، دفع و تعقیب دشمن ادامه یابد. از طرف دیگر عراق که تحت تأثیر ابتکار عمل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران به حالت انفعال در آمده بود، برای خروج از بن بست پیش آمده به کسب زمان نیاز داشت تا بتواند قوای تحلیل رفته خود را مجدداً بازیابی کند و نیروهای مسلح خویش را بازسازی کند، این در حالی بود که از دست دادن زمان برای نیروهای خودی پیامدهای منفی به دنبال داشت. لذا توقف پس از فتح خرمشهر به مفهوم ایجاد فرصت مناسب برای دشمن و از دست دادن فرصت برای ایران بود.

رژیم بعث عراق هیچگاه قابل اطمینان نبود

قطعنامه

رئیس ستاد کل نیروهای مسلح با اشاره به عدم اطمینان به دشمن متجاوز و احتمال تهاجم مجدد او به خاک جمهوری اسلامی ایران اظهار داشت: رژیم عراق هیچگاه قابل اعتماد نبود. حوادث پس از پذیرش قطعنامه 598 مؤید این نظریه است. زیرا فقط سه روز پس از پذیرش قطعنامه توسط جمهوری اسلامی ایران، ارتش عراق وقتی در محاسبات خود به این نتیجه رسید که می تواند تهاجم مجددی را برای اشغال مجدد خرمشهر آغاز کند، این تهاجم را هم در جنوب و هم در غرب کشور مجدداً انجام داد.

فیروزآبادی افزود: در حقیقت توقف ایران در جنگ بعد از فتح خرمشهر مخاطرات بالقوه و وسیعی را برای ایران اسلامی به همراه داشت. چرا که با توجه به شخصیت نامطمئن صدام و عدم اعتماد و اطمینان به مواضع سیاسی حزب بعث عراق و سیال بودن رفتار سیاسی این رژیم هیچ چشم انداز روشن و اطمینان بخشی از صلح وجود نداشت.

وی در پایان خاطر نشان کرد: تأثیر آزاد سازی سرزمینهای اشغالی پس از عملیات هایی که از ثامن الائمه تا بیت المقدس(ع) صورت گرفت، برداشتن فشار روانی و روحی و فیزیکی جنگ از ملت ایران و برطرف ساختن تهدید عراق از تمامیت ارضی، استقلال و امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران بود. هنگامی فشارها و تنشها ، تهدیدهای سیاسی ، نظامی و روانی به دشمن تحمیل شد که جنگ به داخل خاک عراق کشانده شد.


تنظیم برای تبیان :

بخش هنر مردان خدا - سیفی