ژیمناستیک،مادری که فراموش می شود
كارشناسان علم ورزش، ژیمناستیك را رشته‌ای علمی، مادر، پایه و تغذیه‌كننده دیگر رشته‌های ورزشی می‌دانند. ژیمناستیك از آن جهت رشته‌ای پایه‌ای است كه بسیاری از تكنیك‌ها و فنون رشته‌های ورزشی را در بر می‌گیرد. در واقع می‌توان گفت جامعه‌ای در ورزش موفق است كه ژیمناستیك قوی و قدرتمندی دارد. كشورهایی مانند چین، روسیه، آمریكا، ژاپن و برخی از كشورهای اروپایی كه بالاترین سهم را در كسب مدال‌های جهانی المپیك دارند در بحث ورزش ژیمناستیك سرمایه‌گذاری‌های بسیاری می‌كنند و به طور كاملا آكادمیك به این رشته می‌پردازند. نتیجه آن هم در المپیك كه غایت اهداف یك ورزشكار است به وضوح دیده می‌شود، برای نمونه می‌توانیم نگاهی به آمارهای المپیك بیندازیم.
در المپیك پكن «مایكل فلپس» به عنوان یك شناگر توانست 8 مدال رنگارنگ را به دست آورد. این نشان از آمادگی و انعطاف و قدرت بدنی یك ورزشكار دارد؛ ورزشكاری كه بر مبنای علم حركت كرده و توانسته با انجام دستورالعمل‌های علمی به اولین شناگر دنیا تبدیل شود.
براساس دستاوردهای علمی، مایکل فیلیپس در واقع یك ژیمناست بوده كه پس از گذراندن دوره‌های ژیمناستیك وارد رشته شنا شده است. از میان شمار بالایی كه به ژیمناستیك رو می‌آورند تقریباً دو سوم آنها جذب دیگر رشته‌ها می‌شوند. این امر باعث شده كه ورزشكاران چینی در هر رقابتی یكی از پایه‌های ثابت قهرمانی باشند. حال ژیمناستیك با این وجهه جهانی كه دارد در كشور ما چقدر مورد توجه قرار گرفته و دست‌اندركاران تا چقدر توانسته‌اند به صورت علمی در این رشته فعالیت داشته باشند؟
متاسفانه به علم ژیمناستیك آنچنان كه شایسته است پرداخته نمی‌شود و نگاه به این رشته همچنان سنتی است. با وجود اینكه فدراسیون این رشته در كشورمان 8 دهه قدمت دارد اما نتوانسته حتی 8 عنوان قابل توجه را به دست بیاورد كه این ناشی از آموزش‌های سنتی و به دور از علم روز دنیا است. با توجه به پایه بودن این رشته جا دارد مسوولان ورزش ژیمناستیك اهتمام بیشتری به این رشته داشته باشند كه داشتن قهرمانان طراز اول دنیا در گرو داشتن ورزشی قوی و علمی است. اكتفا كردن به آموزش چند حركت آماتوری در دبستان‌ها و مهد كودك‌ها را نمی‌توان ملاك آموزش علمی این ورزش دانست و این در واقع همان بحثی است كه دست‌اندركاران ورزش ژیمناستیك كشورمان از آن به عنوان معضل اصلی ژیمناستیك یاد می‌كنند.
كار علمی در رشته ژیمناستیك به عنوان رشته مادر، به طور حتم باعث تحول ورزش در دیگر رشته‌ها نیز خواهد بود البته ذكر این مطلب به این معنی نیست كه ورزش ژیمناستیك برای كارشناسان و مسوولان مربوطه آن بی‌اهمیت بوده چه بسا كارشناسانی فعال و دلسوز وقت خود را صرف این رشته جذاب و پرطرفدار می‌كنند اما علم آنها توانایی رقابت با سطوح بین‌المللی را ندارد.
ژیمناستیك هم اكنون در برخی از دانشگاه‌های معتبر دنیا به عنوان یك رشته درسی مورد توجه است كه خروجی آنها در تیم‌های رده‌های مختلف ژیمناستیك فعالیت می‌كنند. علم به روز این مدرسان در كنار فراگیر بودن این ورزش و آموزش ژیمناستیك در بین سنین پایه، بسترهای لازم را برای رشد ورزش در جوامع فراهم می‌كند. می‌توان گفت توجه به مباحث علمی در رشته ژیمناستیك در قالب یك رشته مادر، توجه به كل ورزش است، پس نباید اهمیت رشته ژیمناستیك را دست كم گرفت. بلكه برای رسیدن به موفقیت در ژیمناستیك و تمامی رشته‌های دیگر، باید علم را سرلوحه آموزش‌ها قرار داد.
تنظیم برای تبیان: رضا سیگاری
