هدیه ای رایگان به کاربران

امروز با هدیه و پیشکشی معنوی به محضر عزیزتان شرف حضور یافته ام، هدیه ای از جنس نور، و از سنخ دعا، هدیه ای که شعار بهشتیان است و کلام فرشتگان.

آری آن هدیه چیزی نیست جز سلام، نام خدا!

پس دوست من سلام!

سلامی به گرمی عشق، به صمیمیت مهر،  به صداقت آیینه،  به وسعت آسمان، و به سرسبزی بهار.

آنچه به خامه می آید تصویری است از سیمای سلام که یا در آیینه زلال آیات و روایات بازتاب یافته و یا به حکم وجدان و تجربه به اثبات رسیده است:

سلام،   نامى از نام‏هاى خداست‏(1)

سلام،   تحیّّت اهل بهشت به یكدیگر است.(2)

سلام،   تحیت فرشتگان به هنگام ورود به بهشت است.(3)

سلام،   تحیّّت مسلمانان و امان نامه اهل ذمُّه است. (4)

سلام،   پیام پروردگار رحیم است.(5)

سلام،   پذیرایى شب قدر است.(6)

سلام،   اولین حق هر مسلمان بر دیگرى است.(7)

سلام،   كلید شروع هر كلام و نوشته‏اى است.(8)

سلام،   کامل کننده ایمان است. (9)

سلام،   موجب مغفرت الهی است. (10)

سلام،   امان نامه از هرگونه ترس و شرّ است.

سلام،   ساده‏ ترین عمل نیك است.

سلام،   نشانه تواضع و فروتنى است.

سلام،   عامل محبت و الفت است.

سلام،   اظهار صلح و مسالمت است.

سلام،   اولین تحفه و هدیه دو انسان است.

سلام،   آرزوى سلامتى براى بندگان خداست.

سلام،   دعوت به صلح جهانى است.

سلام،   امیددهنده و نشاط آور است.

سلام،   برطرف كننده كدورتهاى گذشته است.

سلام،   اعلام حضور و اجازه براى ورود است.(11)

سلام،   بهترین كلام به هنگام ورود و خروج است.(12)

سلام،   كلامى است در زبان سبك، اما در میزان سنگین.

سلام،   راهگشاى مصلحان براى اصلاح جامعه است.

سلام،   كلامى است كه مخاطبش مردگان و زندگانند.

سلام،   عامل تعظیم و تكریم است.

سلام،   سبب جلب رضاى خدا و غضب شیطان است.

سلام،   وسیله ادخال سرور در قلوب است.

سلام،   كفّاره گناهان و رشد دهنده حسنات است.

سلام،   پیام‏آور انس و دوستى است.

سلام،   عامل تكبرزدایى و خودخواهى است.

سلام،   ادب الهى است.

سلام،   استقبال از هر خیر و خوبى است.

سلام،   كمالى كه ترك آن نشانه بخل و تكبر و انزوا و قهر و قطع رحم است.

سلام، ابر رحمتى است كه بر سر مردم مى‏افكنیم و لذا مى‏گوییم: «اَلسَّلامُ عَلَیْكُم» نه «اَلسَّلامُ لَكُم».

پیامبر اكرم‏ صلى الله علیه وآله مى‏فرمود: من تا آخر عمر سلام‏ كردن بر كودكان را ترك نمى‏كنم.(13)

سلام مستحبی موکد است ولی پاسخ آن واجب، خواه به صورت شفاهی باشد یا کتبی، چه سلام دهنده را ببینیم چه نبینیم، چه بشناسیم یا اینکه نشناسیم. اما پاداش كسى كه ابتدا سلام كند دهها برابر جواب ‏دهنده است.

در روایات مى‏خوانیم سواره بر پیاده، ایستاده بر نشسته و وارد بر حاضرین مجلس سلام كند.(14)

و در نهایت این سخن خداوند است در سوره نساء، آیه 81، که مى‏فرماید: هرگاه مورد تحیت قرار گرفتید، پاسخى گرم‏تر بدهید: «اِذا حُییِّتُمْ بِتَحیَّةٍ فَحَیُّوا بِاَحْسَنَ مِنْها».

پی نوشت ها:

1) هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ ...(حشر/23) و خدایی است که معبودی جز او نیست، حاکم و مالک اصلی اوست، از هر عیب منزه است، به کسی ستم نمی‌کند، امنیت بخش است... و نیز قال رسول الله : إن السلام اسم من اسماء الله تعالی ، فأفشوه بینكم (كنز العمال : 25237)

2) دَعْوَاهُمْ فِیهَا سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَ تَحِیَّتُهُمْ فِیهَا سَلاَمٌ ...    (یونس، 10) دعا و نیایش آنان در بهشت، «سبحانك اللّهم» (خدایا تو پاك و منزّهى) است و درودشان در آنجا سلام است...

3) وَفُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلَامٌ عَلَیكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِینَ(الزمر/73)

و نگهبانان بهشت (به صبر پیشگان واهل ایمان) می‌گویند: «سلام بر شما! گوارایتان باد این نعمتها! داخل بهشت شوید و جاودانه بمانید!»

4) الامام الصادق : السلام تحیة لملتنا ،وأمان لذمتنا (كنز العمال : 25242)

5)  سَلَامٌ قَوْلًا مِنْ رَبٍّ رَحِیمٍ(یس/58) بر آنها سلام (و درود الهی) است؛ این سخنی است از سوی پروردگاری مهربان!

6)  سَلَامٌ هِی حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ(القدر/5) آن شب(شب قدر) تا طلوع بامداد همه سلام و درود است.

7) فی روایة فی صحیح مسلم: ( حق المسلم على المسلم ستة : إذا لقیته فسلم علیه ، و إذا دعاك فأجبه ، و إذا استنصحك فانصح له ، و إذا عطس فحمد الله فشمته ، و إذا مرض فعُده ، و إذا مات فاتبعه ) .

8) الامام الصادق : السلام قبل الكلام (جامع الاخبار : 231/ 596)

9) قال رسول الله : لا یستكمل العبد الایمان حتی یكون فیه ثلاث خصال : الانفاق فی الاقتار ،والانصاف من نفسه ، وبذل السلام

(كنز العمال : 107)

10) قال رسول الله : إن من موجبات المغفرة بذل السلام وحسن الكلام (جامع الاخبار : 23/ 591)

11)  یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُیوتًا غَیرَ بُیوتِكُمْ حَتَّى تَسْتَأْنِسُوا وَتُسَلِّمُوا عَلَى أَهْلِهَا...(نور/27) ای کسانی که ایمان آورده‌اید! در خانه‌هایی غیر از خانه خود وارد نشوید تا اجازه بگیرید و بر اهل آن خانه سلام کنید ...

12) پیشین

13) بحارالانوار، ج 16، ص 98.

14) بحارالانوار، ج 84، ص 277.