دوستی شیعیان و اهل سنت

مرحوم سیدبن طاووس در مقدمه کتاب «لهوف» این چنین آورده است: «... جا داشت ما شیعیان، محرم را به جشن مى گذراندیم، به خاطر این انسان هاى بزرگ و آزاده اى که به آنان افتخار مى کنیم...»

همه مسلمانان اعم از اهل سنت و اهل تشیع در دو واقعه اهانت به نبى مکرم اسلام (ص) و تخریب حرم ائمه هدى (ع) همچنان که قلبشان جریحه دار شده بود، اما سرانجام خود را خشنود یافتند از این که دیدند این نورانیت و معتقدات آسمانى آنها با درخششى دوچندان در عالم چهره افکنده است. سرانجام توطئه تحقیر، عظمت آفرید و سرانجام توطئه تفرقه، منجر به وحدت شد. مرجعیت محترم و بزرگوار و روشنفکر اهل سنت در عراق و ایران پس از این فاجعه سهمگین اعلام کردند تمامى اهل سنت مى توانند در نمازهاى جماعت برادران شیعه خود شرکت کرده و با یکدیگر نماز وحدت بگزارند.

این فتوا از گذشته در بین شیعیان رواج داشت و هم اکنون نیز رهبران اهل سنت این اجازه را براى وحدت مستحکم تر بین مسلمانان به پیروان خود دادند که در نماز جماعات خود به شیعیان اقتدا کنند. این مهم ترین و محکم ترین پاسخ به مسببان حادثه های سالیان اخیر بود. این را باید دشمنان بدانند که ما شیعیان هیچ دعوا و درگیرى بین خود و اهل سنت نداریم بسان دو دست که یک بدن را همراهى مى کند، خدا، دین، قبله، قرآن و پیامبر (ص) و در نهایت هدف، یکى است و از طرف دیگر چهره نورانى این جنایت را مى شود با مثال دو برادرى توضیح داد که با هم بر سر موضوعى به بحث نشسته اند، اما هنگامى که دزدى به خانه آنها مى زند، بحث خود را فراموش کرده و همدست و هم داستان، او را از میدان به در خواهند کرد. شیعه و اهل سنت همه مباحث گذشته را فراموش کرده و به محکوم کردن این اهانت بزرگ پرداختند.

همچنان که حادثه عاشورا به تعبیر استاد شهید مطهرى «یک سکه دو رو» است، این تخریب حرم ائمه دو چهره دارد، یک چهره آن سیاهى و تباهى ماهیت عاملان آن است که به تعبیر محتشم کرمانى که در قصیده بلند خود آورده است:

همه مسلمانان اعم از اهل سنت و اهل تشیع در دو واقعه اهانت به نبى مکرم اسلام (ص) و تخریب حرم ائمه هدى (ع) همچنان که قلبشان جریحه دار شده بود، اما سرانجام خود را خشنود یافتند از اینکه دیدند این نورانیت و معتقدات آسمانى آنها با درخششى دوچندان در عالم چهره افکنده است.

یعنى این جنایت نیز در این حد گسترده است که اگر خداوند بخواهد در روز قیامت قاتلان امام حسین(ع) را محاکمه کند، چنان خشم الهى به جوشش در بیاید که باب رحمت را یکسره ببندد. همچون یک معلمى که یکباره بر سر کلاس حاضر شود و به خاطر حرکت زشت یک دانش آموز مجبور به توبیخ و تنبیه تمامى دانش آموزان آن کلاس شود. البته این تنها یک روى سکه است. در سال هاى اخیر که شیعیان جهان به زیارت عتبات نایل شدند، از رفتن به زیارت این دو حرم در سامرا متأسفانه به دلایل مسائل سیاسى که آنجا جریان داشت، محروم بودند. و شاید خداوند یعنى به این وسیله به نوعى پرده مظلومیت را از این حرم زیبا کنار زده و این مأمن بزرگ شیعیان و مرکز ترویج حقیقت مهدویت همچون خورشیدى در جهان درخشید. یعنى به سان دانه اى که به زمین مى افتد، اما در نهایت به درختى سر به فلک کشیده تبدیل مى شود، این گنبد هم به زمین آمد، اما مسلماً با اراده الهى بلندتر و سر به فلک کشیده تر در جهان قامت خواهد افراشت که البته این مربوط به ظاهر حرم شریف امامان شیعه است.

این دشمنان از این حقیقت عالى غافل بودند.چنانچه بسیارى از گروه ها و افراد غیر شیعه اعلام کردند که حاضرند این بارگاه را زیباتر و باشکوه تر از گذشته بنا کنند. چهره دیگر این جنایت تباهى و سیاهى است. از این رو نفرت شیعیان جهان هم شامل طراحان و کارگردانان این سناریوى وحشتناک خواهد شد و همچنین کسانى که این فاجعه ناگوار را دیدند و سکوت را برگزیده و از دادن یک اطلاعیه در محکوم کردن آن نیز پرهیز کردند. این ها هم در افکار عمومى مردم جهان و هم در دادگاه عدل الهى محکوم خواهند بود. کسانى نیز که داعیه دار برقرارى امنیت و آبادانى در عراق هستند مورد سؤال افکار عمومى خواهند بود، زیرا هر انفجار و اتفاق ناگوارى که در عراق رخ بدهد، آنان مسئولند، چه مستقیماً در آن حادثه دست داشته و چه نداشته باشند.