تبیان، دستیار زندگی
حضرت آیت الله حاج میرزا بیوک خلیل زاده مروج از علما اعلام و فقهای عظام دارالارشاد اردبیل است که در سال 1348 هجری قمری 1309 شمسی در خانواده ای متدین و شریف در اردبیل دیده به جهان گشود
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

آیت الله میرزا بیوک علیزاده خلیل زاده

آیت الله حاج میرزا بیوک خلیل زاده مروج

زندگی نامه

حضرت آیت الله حاج میرزا بیوک خلیل زاده مروج از علما اعلام و فقهای عظام دارالارشاد اردبیل است که در سال 1348 هجری قمری 1309 شمسی در خانواده ای متدین و شریف در اردبیل دیده به جهان گشود از شش سالگی علاوه بر تحصیل در مدارس دولتی مقدمات و بخشی از علوم حوزوی را از محضر اساتید وقت حوزه علمیه اردبیل همچون حاج شیخ عبدالغفور عاملی ، ملا یعقوب مدرس و آقا میرزا مهدی عالم فرا گرفت و در سال 1326 شمسی راهی حوزه علمیه قم گرید و سطوح عالیه را از محضر حضرات آیات سلطانی طباطبایی ، شیخ احمد کافی تبریزی ، عبدالجواد ، اصفهانی و میرزا محمد مجتهدی تبریزی و نیز فلسفه را از محضر شیخ محمد لاکانی ، میرزا محمد مازندرانی و علامه طباطبایی آموخت . معظم له در سال 1329 شمسی به مدت سه سال به مشهد مقدس مهاجرت و از درس خارج آقا سید یونس اردبیلی و شیخ هاشم قزوینی بهره برد و نیز به عنوان مسئول دفتر آیت الله العظمی سید یونس اردبیلی انجام وظیفه کرد در سال 1332 شمسی مجددا به حوزه علمیه قم بازگشت و در حلقه درس خارج فقه و اصول آیات عظام سید حسین بروجردی و سید محمد محقق داماد و امام خمینی درآمد و به مقام شامخ اجتهاد در علوم حوزوی نایل گشت ایشان پس از تکمیل مقامات علمی و معنوی به زادگاه خود بازگشت به به انجام فعالیتهای گسترده علمی و اجتماعی همچون تدریس در حوزه علمیه اردبیل و وعظ و تبلیغ و تفسیر و اقامه جماعت و تاسیس مراکز حدماتی و فرهنگی و مبارزات انقلابی پرداخت ، در جریان نهضت اسلامی معظم اله از ارکان انقلاب در منطقه محسوب می شدند و مجاهدت های بی دریغی در به ثمر رسیدن مبارزات مردم مسلمان نمودند بعد از انقلاب به حکم رهبر فقید و کبیر انقلاب حضرت امام خمینی به سمت نمایندگی ایشان و امام جمعه اردبیل منسوب شدند و نیز این مسئولیت پس از رحلت امام با حکم ولی فقیه و رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای استمرار یافت معظم له در طول بیش از بیست سال پس از انقلاب علاوه بر امامت جمعه ، نمایندگی مردم آذربایجان شرقی و اردبیل را در مجلس خبرگان رهبری عهده دار گشت و با کمال درایت و نزاهت و نجابت چون پدری مهربان پناه مردمان و راهبر آنان بسوی فلاح و رستگاری گردید . وفات جانگداز ایشان در 21 محرم الحرام 1421 هجری قمری 27 فروردین سال 1380 شمسی اتفاق افتاد و ثلمه ای جبران ناپذیر بر جامعه اسلامی وارد آمد که ابراز احساسات گسترده مردم خطه آذربایجان در تشییع جنازه کم نظیر ایشان حاکی از عمق نفوذ معنوی آن عالم ربانی و جایگاه رفیع ایشان مینماید . پیگر پاکش پس از اقامه جماعت توسط مرحوم آیت الله مشگینی در قبرستان بهشت فاطمه اردبیل بخاک سپرده شد که اکنون مزار مردم شریف استان می باشد . رحمه الله علیه و رحمه واسعه


منبع: فرهنگنامه اردبیل

تهیه و تنظیم: فریادرس گروه حوزه علمیه