تبیان، دستیار زندگی
خیلی اوقات پیش می آید که دوست داریم همه ی شاگردانمان را با هم خجالت بدهیم و به مناسبتی مثل سفر مکه یا کربلا، و یا مناسبتی مثل عید غدیر یا روز دانش آموز، بچه ها را شاد کنیم. ...
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : یگانه داودی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

تجربه هدیه ‏ای برای تمام فصول

هدیه

خیلی اوقات پیش می‏آید که دوست داریم همه‏ی شاگردانمان را با هم خجالت بدهیم و به مناسبتی مثل سفر مکه یا کربلا، و یا مناسبتی مثل عید غدیر یا روز دانش‏آموز، بچه‏ها را شاد کنیم. وقتی چنین حسی به شما دست می‏دهد، تازه اول ماجراست: حالا چه هدیه‏ای بدهم؟ مداد، کتاب، خودکار یا تسبیح؟

قسمت اصلی ماجرا این جاست که همه دوست داریم هدیه‏ای خوب و تأثیرگذار به شاگردانمان بدهیم؛ به‏خصوص اگر سال آخری باشد که با آن‏ها کلاس داریم، می‏خواهیم ما را از یاد نبرند و با یک هدیه ماندگار شویم! اما چه‏کنیم که فیش حقوقی‏مان و بازمانده‏ی سکه‏های درون جیبمان، چنین اجازه‏ای به ما نمی‏دهند! من از تجربه‏ی خودم برای شما می‏نویسم. شاید بتوانید از هدیه‏ای که من انتخاب کردم، بنا به سلیقه‏ی خودتان استفاده کنید. در درس فیزیک دوم دبیرستان، در مبحث اندازه‏گیری، بحث یکاها و مرتبه‏های 10 مطرح می‏شود. به مناسبت این موضوع، فیلم کوتاهی را در کلاس نشان دادم. موضوع فیلم سفر بود، از کهکشان (اعداد بسیار بزرگ) تا درون سلول‏های یک برگ (اعداد بسیار کوچک).

معلم

بچه‏ها بسیار هیجان‏زده شدند و بارها از من خواستند، نمایش فیلم را تکرار کنم یا سی‏دی فیلم را به آن‏ها بدهم. آن روزها پاسخ روشنی به دانش‏آموزانم ندادم. لحظات پرهیجانی از این دست در طول سال باز هم تکرار شد. روز آخر سال تحصیلی، هنگامی که بعضی از بچه‏ها از من خواستند یادداشتی در دفترشان بنویسم، امتناع کردم و گفتم: «من برای همه‏ی شما یک هدیه دارم و یادگاری را هم خواهم نوشت، اما روی همان هدیه!» همه شگفت‏زده و خوش‏حال منتظر هدیه بودند. هدیه‏ی کوچک من چیزی نبود جز یک سی‏دی. روی این سی‏دی، فیلم‏هایی را که در طول سال دیده بودند، همراه با چند اسلاید جالب از شگفتی‏های هستی، کپی کرده بودم. با ماژیک مخصوص، برای هر کس روی سی‏دی‏اش امضا کردم و جمله‏ای هم به یادگار نوشتم.

زنگ تفریح سایت مدرسه دیدنی بود. مسئول سایت می‏گفت همه‏ی بچه‏ها آمده بودند تا سی‏دی‏هایشان را امتحان کنند. آن‏ها با خوش‏حالی با دوستانشان در کلاس‏های دیگر، از هدیه‏ی جالبی که گرفته بودند، سخن می‏گفتند. من کار عجیبی نکرده بودم، فقط از مسئول سایت خواسته بودم، فیلم‏هایی را که در پوشه‏ی خودم در حافظه‏ی رایانه‏ی مدرسه ذخیره کرده‏ام، روی 30 عدد سی‏دی کپی کند. هزینه‏ی سی‏دی‏های خام را هم پرداختم. شما می‏توانید حتی سی‏دی هم ندهید. نشانی پست الکترونیک بچه‏ها را بگیرید و شب عید و یا برای هر مناسبتی، یک کارت تبریک، به همراه چند تصویر زیبا، برای همه‏ی آن‏ها بفرستید. مثلا" اگر به سفر مکه مشرف شده‏اید، می‏توانید چند تصویر زیبا از خانه‏ی خدا یا چند جمله‏ی ساده‏ی، به نشانی پست الکترونیک بچه‏ها ارسال کنید. واقعا" ذوق‏زده خواهند شد. آن‏هایی که پست الکترونیک ندارند، مسلما" به سرعت دست‏به‏کار می‏شوند تا از لذت دریافت نامه‏ی معلم بی‏بهره نمانند. امتحان کنید! این تجربه زیاد پر هزینه نیست، اما لذت‏بخش و دل‏نشین است.

منبع : رشد مدرسه‏ی فردا

شیبا ملک