بهار واقعی شما هستید!
هر بهار، دنیای دوباره‌ای‌ست
وقتی نگرشِ انسان، بهاری بشود
دیگر، صحبت از یک گُل و صد گُل نیست.
در صد گُل، چه خاصیتی هست که در یک گُل نیست؟!
مرا،کیفیت چشم تو، کافی‌ست!...
بهار، بازنگری و بازنگاریِ زندگی‌ست:
فرصتِ دوباره‌ای برای دوباره شدن و از نو آفریدن.
دنیا را می‌شود دوباره درست کرد
حال و هوای هستی را می‌شود از نو، روبه‌راه کرد.
بهار، همان اکسیر دوباره‌سازی‌ست؛بهار، همان کیمیاگری‌ست!
بهار، نمیشود که نیاید؛ بهار، نمیشود که نپاید
.«زمین‌گیر» شدن،
آدم را از تک‌وتا می‌اندازد.
«زمان‌گیر»شدن -هم- به‌هم‌چنین!...
بهار،
جوانه‌ی بیداری‌ست؛
نمیشود بیدار نشد و حرکت نکرد و به جایی رسید
نمیشود از درون،
بهاری نشد و از بیرون،
به بهار رسید.
«بهار» شمایید و «زمان» و «زمین»،
زبان بهار،
زبان تازه و تناور زندگی‌ست.
بهار،
دل‌دادن‌ست و باور آوردن و طرحی تازه در انداختن و شورآفریدن و شرح‌دادن و شکوفایی برآوردن؛
و بیداری و بارآوری و بهره‌‌وری و برخورداری از این دلاویزی و دلدادگی!
تحول،
ریشه‌دارترین حالِ بهاری‌ست .
و درختان
شکفته‌ترین حالتِ این‌حال.
این پرنده‌های زمین‌گیر -هرچند که پای‌بسته‌ی خاک‌اند-
اما مسافرانِ چالاکی‌اند و ریشه‌دار در زمینه‌ی افلاک
بهار
به خود آمدن و دل‌دادن،
زمینه‌ی زندگی‌ست و صدای پای تحول،
صدای پای شکفتن‌ست وشور و شهود و شرحِ شکوفایی.
این دنیای دوباره را دوباره بنگریم و برآریم:
چشم‌های بهار،
چشم به‌راهِ شماست.
بنفشه‌های بهار،
فرصت‌های برآمده‌ی شکوفایی‌اند...
سال نو مبارک . تبیان برای شما سالی سرشار از ایمان،سلامتی و موفقیت را آرزومند است....
منبع : دکتر ابوالقاسم حسینجانی (مجله شادکامی)
تنظیم برای تبیان :داوودی
مقالات مرتبط :
