چندان كه دیده در غم آل عبا گریست
یا خون دل به دامن ما كرد یا گریست
دل، مبتلاى آتش غم گشت تا كه سوخت
شد دیده بى فروغ ز اندوه تا گریست
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : پنج شنبه 1388/11/22
در غم آل عبا
چندان كه دیده در غم آل عبا گریست
یا خون دل به دامن ما كرد یا گریست
دل، مبتلاى آتش غم گشت تا كه سوخت
شد دیده بى فروغ ز اندوه تا گریست
گه سینه در رثاى نبى ناله كرد، زار
گه دیده در عزاى حسن، گه رضا گریست
از داغِ سینه سوز حبیبان كردگار
خیل ملك به بارگه كبریا گریست
حوّا كنار مریم و هاجر به سینه كوفت
آسیه با خدیجه و خیرالنّسا گریست
تنها به جنّ و انس، پریشان گریستند
روح الامین به عرش از این ماجرا گریست
بیگانه زین مصیبت عظماست بى قرار
آن جا كه با تمام وجود آشنا گریست
آرى خزان گلشن آن رسول شد
چون ابر نوبهار، اگر چشمها گریست
گروه دین و اندیشه تبیان، هدهدی