تبیان، دستیار زندگی
آیا امام باقر بنیانگذار دوره‌ای جدید در تاریخ علم و جهان اسلام است؟ پاسخ: در باب لقب آن حضرت (باقر) گفته‌اند كه وی علوم زمانه خود را می‌شكافت و باز می‌كرد. علم را می‌شكافت و به اصل آن پی می‌برد و فروع علم را از آن استنباط می‌كرد و دامنه علوم را می‌شكافت
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

امام باقر بنیانگذار دوره‌ای جدید در تاریخ علم و جهان اسلام

ولادت امام باقر علیه السلام

پرسش: آیا امام باقر بنیانگذار دوره‌ای جدید در تاریخ علم و جهان اسلام است؟

پاسخ: در باب لقب آن حضرت (باقر) گفته‌اند كه وی علوم زمانه خود را می‌شكافت و باز می‌كرد. علم را می‌شكافت و به اصل آن پی می‌برد و فروع علم را از آن استنباط می‌كرد و دامنه علوم را می‌شكافت و وسعت می‌داد.

امام باقر(ع) به علم‌آموزی و گسترش دانش توجه بسیاری می‌كردند. در واقع، می‌توان ایشان را بنیانگذار جنبش فرهنگی جهان اسلام دانست. در همین راستا، ایشان به تربیت شاگردانی چون: محمدبن مسلم، زراره بن اعین، ابوبصیر و برید بن معاویه همت گماشتند؛ شاگردانی كه به تعبیر امام صادق (ع) مكتب احادیث وی (امام باقر) را زنده كردند.

از دیگر تلاش‌های ارزنده امام باقر (ع)، تبیین مسائل كلامی و معارف دینی بود. در زمان حضرت، بحث‌های كلامی خوارج، رواج یافته بود و امام (ع) با شرح بسیاری از خطبه‌های حضرت علی (ع) در زمینه‌های توحید و صفات الهی به بسط معارف اسلامی می‌پرداخت. نیز حضرت، مناظرات گوناگونی با دانشمندان عصر خویش داشت و در آنها به طرح بحث‌های دینی می‌پرداختند.

این روش (مناظره) از جمله نیكوترین روش‌هایی بود كه می‌توانست به پیدایی و گسترش علم در جامعه اسلامی آن سامان یاری رساند.مناظره، گفت و شنودی است میان دو عالم با دو دیدگاه كاملا متفاوت. این گفت‌و شنود، چیزی جز توجه و احترام به نظر دیگری و قایل ‌شدن به حق سخن گفتن برای دیگران نبود.

آنگونه كه خود حضرت در این‌باره می‌فرمودند: «عالمان باید برای شنیدن نسبت به گفتن حریص‌تر باشند. آنها علاوه بر هنر خوب حرف زدن، باید خوب شنیدن را نیز در خود تقویت كنند.» یا «هنگامی كه نزد دانشمندی نشستی به شنیدن حریص‌تر از گفتن باش و نیكو شنیدن را بیاموز، همانگونه كه نیكو گفتن را می‌آموزی و سخن هیچ‌كس را قطع مكن.»به همین دلیل، ایشان با برگزاری جلسات بحث و گفت و گو با دانشمندان گوناگون و حتی مخالفان خود، به بسط علوم اسلامی می‌پرداخت.

ایشان در اعتراض به سخنان غلوآمیز برخی فرقه‌ها، درباره جایگاه و مقام معنوی خاندان پیامبر، از آن‌ها خرافه‌زدایی كرده و مطرح می‌كردند كه درباره ما چیزی می‌گویند كه ما نیستیم.

به عبارت دیگر امام باقر (ع) نه تنها بنیانگذار شیوه جدید تفكر در جهان اسلام است، ‌بلكه دوره‌ای جدید را در تاریخ اسلام رقم می‌زند. ویژگی‌های این تاریخ به‌طور خلاصه عبارتند از:

1 - ارائه طرحی برای گسترش دانش و علوم مختلف

2 - تدوین دیالوگ ویژه عصر برای این منظور

3 - ارائه روشی نظام مند و عقلانی برای تبیین و توضیح علوم و معارف دینی. تا آن جا كه ایشان معتقد بودند روش شیعه نه روش افراطیون (یعنی غلات شیعه) و نه تفریط گرایان(ظاهرگرایان)، بلكه روشی است میانه رو.

نقل است كه ایشان در اعتراض به سخنان غلوآمیز برخی فرقه‌ها، درباره جایگاه و مقام معنوی خاندان پیامبر، از آن‌ها خرافه‌زدایی كرده و مطرح می‌كردند كه درباره ما چیزی می‌گویند كه ما نیستیم.

علاوه بر آن ایشان با جمع‌آوری احادیث موثق، به دنبال آن بودند كه روش فهم احادیث را در متن، به صحابه و دیگر دانشمندان عصر بیاموزند. بدین معنی كه ایشان خود را در بستر و متن تحولات زمانه خویش‌ قرار می‌دادند و تلاش فراوانی مبذول می‌كردند تا حقیقت را به دیگران بیاموزند.

4- ایشان تلاش می‌كردند حقیقت متن، در شیوه تعامل با مخالفان برای آنان آشكار و روشن شود.

امام باقر علیه السلام

5 - مهمترین حركت ایشان در این عصر تاسیس فرهنگ مكتوبی است كه جلوه‌های آن در مکتب علمی امام صادق (ع) و آثار علمی قرن‌های بعدی اسلام نمودار می‌شود. این تعبیر كه رسانه‌ای شدن مفاهیم منجر به مهاجرت آن می‌شود، می‌تواند در توضیح حركت امام باقر (ع) و تلاش ایشان جهت ایجاد فرهنگ مكتوب و استفاده از كتاب كه امروزه به عنوان یك رسانه نیز تلقی می‌شود، كارساز افتد.

6 - ارائه بنیانی منسجم برای بسترسازی جهت پژوهش‌های علمی آینده. در همین زمینه‌ می‌توان به حركت پرشور قرن‌های دوم و سوم اسلامی اشاره كرد. این دوران شكوهمند اسلامی كه به«نهضت ترجمه» مشهور شد، چیزی نبود جز گردآوری دانشمندان مختلف از اقصی نقاط جهان با فرهنگ و اعتقادات مختلف در كنار هم.

7- قلمروزدایی از رشد علم و دانش. تا قبل از امام باقر (ع)، حوزه علم، در نظام خلفای بنی‌امیه تا اندازه زیادی وابسته به دربار بود. نباید فراموش كرد كه خلفای بنی‌امیه سعی داشتند نهضت علم‌گرایی را، در قالب علوم حكومتی بدون پرداختن به مسائل مردم، عمده كرده و نخبگان عصر را در آن چارچوب هدایت كنند. اما شیوه علمی امام باقر (ع) كه برخلاف این جریان ره می‌سپرد، عبارت بود از تقویت بنیه‌های علمی تمام امت اسلامی.

8- به دنبال قلمروزدایی و تقویت بنیه علمی در حوزه علمی، پایه‌های رشد نهضت ترجمه نیز فراهم شد. به نحوی که افرادی از همه نقاط جهان اسلام، اعم از علمای صابئی، نصرانی، یهودی، مسلمان و زرتشتی گرد آمدند و بعدها نظامیه بغداد را با هزاران جلد كتاب ، مركز دانش‌اندوزی خود قرار دادند.

9 - این ویژگی‌ها باعث می‌شد تا جهان علم با حقیقت از منظر دیگری مواجه شود. اما پرسش بنیادین این است كه حقیقت زمانه امام باقر (ع) چه بود؟ و ایشان چگونه به دریافت آن نایل شدند؟

توضیح آنكه اگر زمان پیامبر(ص)، دوره نهضت جهانی اسلام است، زمان خلفا و علی (ع) دوره تثبیت و استقرار نظام اسلامی است، در دوره حسنین (ع) با هرج و مرج، صلح اعتراض‌آمیز و در نهایت قیام خونین مواجه‌ایم؛ در زمان امام سجاد(ع) كه دوره گذر از مصیبت‌های تاریخی است، و سخن امامان معصوم(ع) بیان دردها در قالب ادعیه است، به دوره‌ای وارد می‌شویم كه انسجام‌بخشی و مكتوب‌سازی دستاوردهای اسلام، مهمترین رسالت امام باقر (ع) محسوب می‌شود.

حركت امام باقر (ع) واجد مؤلفه حقیقت‌طلبی‌ای بود كه در درون خود از طریق مواجهه علمی به اثبات حقانیتی می‌پرداخت كه تاكنون نادیده انگاشته شده بود. حقانیتی كه پس از عبور از گردنه‌های معرفت‌‌شناختی نیاز به بازنگری و ارائه حقایق درونی خود داشت.

گروه دین و اندیشه - مهدی ملکی

تنظیم برای تبیان: س.پ.صابری


منابع:

1 - اصول كافی، ج1

2 - بحارالانوار-ج70-علامه مجلسی

3 - سیره چهارده‌معصوم- محمدی اشتهاردی

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.