روایتی خواندنی از جراحی پلاستیک

جراحی زیبایی به‌خصوص جراحی پلاستیک بینی یکی از عمل‌های شایع میان چهره‌های مشهور است، اما همیشه نتیجه ی کار آن طور که آنها می‌خواهند نیست. یک نمونه شناخته شده در این مورد مایکل جکسون، خواننده ی موسیقی پاپ است که شاید بیشترین جراحی‌های پلاستیک را بر روی صورتش انجام داد.

گفته می‌شود او شش بار روی بینی‌اش جراحی پلاستیک انجام داد (خود او دو مورد را در زندگینامه‌اش ذکر کرده است) و هر بار بینی او تغییر شکل داده و کوچک‌تر شد. نهایتا تقریبا چیزی از بینی او باقی نماند و بخش غضروفی بینی‌اش کاملا تخریب شد و از زیبایی‌اش به‌شدت کاسته شد.

جراحی‌های بینی او در سال 1979 آغاز شد. او اولین‌بار پس از یک شکستگی بینی در حین تمرین، اولین رینوپلاستی‌اش را انجام داد. اما جراحی موفقیت‌آمیز نبود و او از مشکلات تنفسی شکایت داشت. در سال 1980 دومین رینوپلاستی‌اش را انجام داد. ولی ظاهرا مشکلات او حل نشده باقی ماند. جراحی‌هایی که از بینی او شروع شده بود، به تمام اجزای صورتش گسترش یافت.

جراحی های پرهزینه و پردردسر

در جامعه ی پزشكی هیچ كس درباره ی میلیاردها تومان پول مملكت كه هر روز صرف عمل‌هایی می‌شود كه اصلا نیازی به آنها نیست، حرفی نمی‌زند. در تهران و شهرهای بزرگ هر روز به طور متوسط هزار بینی روی تخت بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها عمل می‌شوند، درحالی كه این تخت‌های بیمارستان‌ها و امكانات و وسایل جراحی باید صرف هزار عمل جراحی دیگر بشود، زیرا یك ضرورت است و جراحی بینی، آن هم به دست كسانی كه هیچ تخصصی در این باره ندارند، یك فریب و گمراهی است.

بسیاری هستند كه بینی خود را در فریبی كه از آگهی‌های تبلیغاتی می‌خورند، به تیغ یك تكنسین اتاق عمل یا غیر پزشك می‌سپارند و یك هفته پس از آن با بینی نابود شده به دنبال برگشت به وضع قبلی خود هستند. اینان فقط به اندازه هزینه‌ای كه برای این عمل پرداخت كرده‌اند، خسارت ندیده‌اند، بلكه ممكن است برای همیشه بینی خود را از دست داده باشند.

دكتر كلانتر هرمزی جراح پلاستیك معتقد است استقبال بیش از حد زنان جوان از جراحی‌های زیبایی كه در پی تبلیغات گمراه كننده به وجود آمده، نگران‌كننده است زیرا بیش از نیمی از افرادی كه برای جراحی پلاستیك به نشانی آگهی‌های گمراه‌كننده مراجعه می‌كنند، از نظر جراحان واقعی زیبایی، نیازی به عمل جراحی ندارند اما این افراد با جراحان واقعی روبه‌رو نبوده‌اند تا درباره ی زیبایی خود دچار فرهنگ غلط چشم و هم چشمی نشوند، بلكه در زمانی طولانی كه گرفتار تبلیغات گمراه‌كننده جراحی زیبایی شده‌اند، تقاضاهایی در وجودشان شكل گرفته كه آنان را برای این جور اعمال با كیفیت پایین و خسارت بار، به زیرزمین‌های محل اعمال جراحی پلاستیك می‌كشاند.

كسانی كه به این گونه مطب‌ها مراجعه می‌كنند، اغلب اعضای جراحی شده آنان مثل غضروف‌ها و استخوان‌ها دچار آسیب می‌شود و گاهی در چهره ی این افراد عنصری نامناسب و ناهماهنگ با تركیب صورت ایجاد می‌شود كه دیگر با هیچ عمل جراحی دیگری هم قابل درمان نیست.

تجارت زیبایی

بشر بالفطره زیبایی را دوست دارد.گرایش و میل به زیبایی در همه نوع انسان‌ها مشاهده می‌شود. زیبایی مانند هر پدیده دیگری نسبی است. امروزه پیشرفت در همه ی زمینه‌ها به خصوص در زمینه ی علم پزشكی و جراحی پلاستیك زمینه را برای رسیدن افراد به زیبایی‌های مطلوب شان فراهم آورده است؛ اما به نظر می‌رسد در این زمینه انگیزه‌های تجاری وارد پزشكی شده است.

نتایج تحقیقی كه به تازگی توسط جامعه ی جراحان پلاستیك آمریكا انجام شده پیش بینی كرده كه تا سال 2015 تعداد جراحی‌های زیبایی به بیش از 55 میلیون نفر خواهد رسید. این میزان تقریبا برابر با یك نفر از هر 5 آمریكایی است. بر اساس این تحقیقات عده‌ای ممكن است در سال بیش از یك عمل زیبایی داشته باشند.

آمریكایی‌ها در سال 2007 بیش از 13 میلیارد دلار را هزینه این‌گونه عمل‌هایی كرده‌اند كه از نظر عددی برابر با حدود 7 میلیون مورد عمل زیبایی است. این آمار در سال 2001 حدود 5 میلیون مورد بوده است.

جراحی‌های ‌زیبایی در انگلیس‌نیز در حال‌ تغییر شكل ‌به‌ یك ‌تجارت‌است‌ تا جایی ‌كه ‌زیباپرستی ‌را وارد بازاری‌پرسود نسبت‌به‌گذشته ‌كرده است. این‌صنعت‌از دهه ی‌90 تاكنون‌سالانه‌، رشدی‌بالغ‌بر 10‌تا 20‌درصد داشته ‌و به تازگی ‌نیز به‌ حدود 2 برابر بیشتر رسیده‌است. گروه هارلی مدیكال، بزرگ‌ترین ارائه دهنده خدمات جراحی زیبایی در بریتانیا اعلام كرده كه تقاضا برای این‌گونه عمل‌ها 35 درصد افزایش داشته كه ‌همراه‌با 2 برابر شدن‌تعداد بیماران ‌مرد بوده‌ است‌.

سیاست و زیبایی!

عالم سیاست نیز از جراحی زیبایی دور نمانده است. در حقیقت سیاستمداران می‌خواهند زیبا‌تر و با ابهت‌‌تر به ‌نظر بیایند اما نمی‌خواهند جراحی آنها به صورتی باشد كه مردم یكباره متوجه تغییر چهره ی آنها بشوند و بدتر این‌كه مساله به رسانه‌های عمومی كشیده شود.

در واقع در اینجا نیز سیاستمداران علاقه‌ای ندارند تا مردم چهره ی واقعی آنها را ببینند و بر اساس واقعیت، رای خود را بدهند.خانم هیلاری كلینتون یكی از سیاستمدارانی است كه به جراحی پلاستیك متوسل شده است. او از جراحی‌های مختلفی استفاده كرده است. ابروها و پلك چشم‌ها بالا كشیده شده است و تمام پوست صورت و گردنش را كشیده است. چربی‌های زیر چانه‌اش را لیپوساكشن كرده و جالب‌تر این‌كه هیلاری كلینتون انجام هرگونه جراحی زیبایی روی صورتش را انكار می‌كند. خانم كریستینا فرناندس دی كریشنر،یكی دیگر از سیاستمدارانی است كه رقبایش معتقدند به لطف چاقوی جراحان توانسته رئیس جمهور شود. ایشان كه عنوان اولین رئیس‌جمهور زن را در انتخابات ریاست‌ جمهوری آرژانتین از آن خود كرد به لطف جراحی پلاستیك خود را جوان و جذاب نشان می‌دهد.

البته این جراحی‌ها منحصر به خانم‌های سیاستمدار نیست. جان كری كاندیدای دموكرات ریاست جمهوری آمریكا یكی از مردان عرصه سیاست است كه موضوع جراحی را پذیرفته است. وقتی در انتخابات سال 2004 آمریكا رسانه‌ها موضوع جراحی زیبایی او را بازگو كردند، جان كری پذیرفت و البته تاكید كرد این مساله‌ هیچ اهمیتی ندارد و تنها مستمسك رقبای انتخاباتی است. این مساله در مبارزات انتخاباتی سال 2003 برای آرنولد شوارتزنگر نامزد انتخابات فرمانداری كالیفرنیا نیز پیش آمد، موضوعی كه توسط خود وی تكذیب شد. اما فیلم‌های متعدد از او طی سالیان مختلف عمل جراحی زیبایی بر فك و چانه‌ ی او را تایید كردند.

ژاك شیراك، رئیس جمهور سابق فرانسه نیز مدتی از انظار به دور بود، زیرا برای جراحی پلاستیك و ترمیم پوست صورت در كانادا به سر می‌برد.

سارا پالین، نامزد سابق معاونت ریاست جمهوری جمهوری خواهان در انتخابات نیز از زمره ی سیاستمدارانی است كه گفته می‌شود جراحی زیبایی انجام داده است.

شاید ولادیمیر پوتین، رییس جمهور سابق روسیه و نخست وزیر فعلی این كشور در میان سیاستمداران دنیا یك استثنا باشد، زیرا وی خودش اعلام كرده كه جراحی زیبایی بینی انجام داده است.

صدام حسین، رئیس جمهور سابق رژیم بعث عراق نیز جراح پلاستیك مخصوص خود را داشت. البشیر به عنوان نزدیك‌ترین رازدار صدام و ماهرترین جراح پلاستیك عراق در زمان جنگ ایران و عراق سال‌های 88 - 1980 صدام را كه از ناحیه ی صورت و دست زخمی شده بود، تحت جراحی پلاستیك قرار داد به طوری كه هیچ اثری از جراحات بر پوست وی نمانده بود. پزشك صدام علاوه بر خود او 8 بدل صدام را نیز جراحی پلاستیك كرده و آنها را به شكل صدام درآورده است.

اما تمامی جراحی‌های زیبایی سیاستمداران در مقابل جراحی‌های برلوسكونی ناچیز محسوب می‌شوند.سیلویو برلوسكونی، سیاستمدار جنجالی و نخست وزیر سابق ایتالیا عضو حزب زنده باد ایتالیا،صاحب باشگاه آث میلان و چندین رسانه خصوصی در ایتالیا كه وی را امپراتور رسانه‌ای ایتالیا می‌خوانند،امپراتور جراحی زیبایی سیاستمداران جهان نیز محسوب می‌شود. برلوسكونی مدتی از مردم خداحافظی كرد تا پس از یك سلسله عمل جراحی یك ماهه، دوباره در صحنه ی سیاسی حاضر شود. او بعد از آن عمل جراحی، بسیار جوان‌تر و لاغرتر شد.برلوسكونی وقتی به ملاقات تونی بلر انگلیسی رفت بیشتر به ملوانان عصر دزدان دریایی شبیه شده بود. زیرا با یك روسری مثل دزدان دریایی سرش را بسته بود؛ این موضوع سبب شد تا همه ماجرا را پیگیری كنند و دست آخر توضیحات پزشك او همه چیز را روشن كرد. آقای نخست وزیر سر طاسش را به عمل جراحی سپرده بود تا بتواند خوش چهره شود. آقای برلوسكونی خود را به تیغ جراحی سپرد تا وزنش كاهش یابد و بتواند تصویر قابل قبولی از خود به مردم ارائه كند.

گردآوری:فاطمه ناظم زاده/گروه جامعه و سیاست