باغ وحش⁪

صبا با مامان و بابایش رفته بود باغ⁪ وحش. آنها توی باغ وحش حیوان⁪های زیادی را دیده بودند. بابا دوربینش چند تا هم عکس از حیوان⁪ها انداخته بود. صبا وقتی آمد خانه به بابا گفت: «بابا! می⁪شود یکی از آن عکس⁪ها را بدهید به من. می⁪خواهم به در اتاقم بزنم.»

بابا گفت: «باشد. هر کدام از عکس⁪ها را می⁪خواهی، بگو!» صبا گفت: بابا! عکس آن پرنده⁪ای را می⁪خواهم که بال⁪های رنگی قشنگی داشت.»

بابا گفت: «نکند قناری را می⁪گویی؟ همان که صدای قشنگی دارد؟»

صبا گفت: «نه، قناری را نمی⁪گویم! همان پرنده⁪ای را می⁪گویم که رنگ بال⁪هایش، مثل رنگ کاپشنی است که تازه برایم خریده⁪اید؟»

بابا گفت: «برو کاپشنت را بیاور تا ببینم چه رنگی است.» صبا رفت و کاپشنش را آورد. بابا تا کاپشن صبا را دید، گفت: «آهان، طوطی را می⁪گویی. همان پرنده⁪ای که بال⁪هایش سبز بود.»

صبا با خودش گفت: «رنگ سبز مثل رنگ طوطی، مثل رنگ، مثل رنگ برگ⁪های درخت کاج توی کوچه.» صبا امروز خیلی خوشحال بود؛ چون هم باغ ⁪وحش رفته بود و هم یاد گرفته بود که رنگ سبز چه رنگی است.

لعیا اعتمادی

سنجاقک

تنظیم : بخش کودک و نوجوان