تبیان، دستیار زندگی
برخی از بیمارانی که به ما متخصصان گوارش مراجعه می ‌کنند، ممکن است با تشخیص ‌هایی نظیر پولیپ روده ...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

تجمع پولیپ‌ها در روده بزرگ

روده بزرگ

برخی از بیمارانی که به ما متخصصان گوارش مراجعه می ‌کنند، ممکن است با تشخیص ‌هایی نظیر پولیپ روده مواجه شوند. بیشتر این بیماران پس از آنکه می ‌فهمند پولیپ‌ همان توده‌های کوچکی است که در روده بزرگ یا راست‌ روده ظاهر می ‌شود، دچار نگرانی می ‌شوند و تصور می ‌کنند که سرطان گرفته‌ اند اما در یک جمله باید گفت که اغلب پولیپ‌ها خوش ‌خیم و غیرسرطانی هستند.

پولیپ‌ها از پوشش داخلی روده بزرگ منشأ می ‌گیرند. معمولا هیچ علامتی ندارند و اغلب به‌ طور تصادفی کشف می ‌شوند. به‌ عنوان مثال در خلال یک آزمایش غربالگری جهت کشف سرطان روده بزرگ یا در طی‌ آزمایشی که به منظور دیگری انجام شده است. از آنجا که این پولیپ‌ ها در صورت عدم درمان ممکن است به سرطان تبدیل شوند لذا باید آن ها را خارج کرد. همان‌ طور که گفته شد پولیپ ‌ها علایم خاصی ندارند اما گاهی اوقات می ‌توان از تغییر در اجابت مزاج، وجود خون در مدفوع (غیرقابل رویت) و ترشحات مخاطی از مقعد به وجود پولیپ شک کرد. البته پولیپ ‌های روده بزرگ انواع و اقسامی دارند که در زیر درباره آن ها توضیح داده خواهد شد.

پولیپ ‌های هیپرپلاستیک

شایع ‌ترین نوع پولیپ ‌ها، پولیپ ‌های هیپرپلاستیک هستند. آنها معمولا قطری حدود 5 میلی‌ متر دارند. این پولیپ‌ های ظریف معمولا برای سلامتی مضر نیستند اما اگر قطرشان بیش از یک سانتی‌ متر شود باید خارج شده و از نظر سرطانی یا پیش‌سرطانی بودن بررسی شوند.

پولیپ ‌های آدنومایی

پولیپ‌های آدنومایی (آدنوم‌ها) نیز شیوع بالایی دارند. آنها براساس شکل میکروسکوپی خود به سه گروه مختلف تقسیم‌ بندی می ‌شوند: لوله‌ای، لوله‌ای- پرزی و پرزی. شایع ‌ترین آن ها آدنوم‌ های لوله ‌ای هستند که معمولا قطری حدود یک سانتی ‌متر دارند. آدنوم‌ های پرزی کمترین شیوع را دارند. بیش از نیمی از آنها حداقل یک سانتی‌ متر قطر دارند. آدنوم‌ های لوله ‌ای- پرزی مشخصات هر دو گروه قبلی را دارا هستند. حدود نیمی از افراد بالای 60 سال در برهه‌ای از زندگی خود به آدنوم مبتلا می‌ شوند. واقعه‌ ای که با افزایش سن شیوع بیشتری می ‌یابد. پولیپ ‌های آدنومایی دارای پتانسیل سرطانی شدن هستند. معمولا هرچه اندازه پولیپ‌ افزایش یافته و مشخصات پرزی آن بیشتر شود، احتمال بدخیم شدن آن نیز افزایش می ‌یابد. برای پیشگیری از سرطانی شدن، باید این پولیپ‌ها برداشته شوند. بیشتر اوقات این کار از طریق کولونوسکوپی صورت می ‌گیرد. در کولونوسکوپی، یک لوله فیبر نوری باریک و قابل انعطاف از طریق مقعد به راست ‌روده وارد شده و در روده بزرگ بالا می ‌رود. اگر تنها چند سلول پولیپ دچار سرطان شده باشند، می‌ توان با برداشت پولیپ از طریق کولونوسکوپی، سرطان را با موفقیت درمان کرد. اگر پزشک نگران انتشار سرطان از طریق پولیپ باشد، به شما پیشنهاد می ‌کند قسمتی از کولون را که دچار پولیپ شده است، به همراه بافت ها و غدد لنفاوی اطراف آن از طریق جراحی خارج کند.

پولیپ‌های التهابی

تصور می ‌شود این پولیپ‌ها از آسیب یا التهاب پوشش داخلی روده بزرگ، به عنوان مثال ناشی از کولیت اولسراتیو به وجود می ‌آیند. این پولیپ‌ ها نادر بوده و معمولا برای سلامت مضر نیستند.

پولیپ نوجوانان

پولیپ نوجوانان نادر بوده و بیشتر در سنین کودکی روی می ‌دهند. این پولیپ ‌ها را می ‌توان به سهولت از طریق کولونوسکوپی خارج کرد. پولیپ‌ های نوجوانان و پولیپ‌ های مشابه آن که در سندرم پوتز- جگر ایجاد می ‌شوند، اختلالات ارثی هستند.

پولیپ‌های ارثی

پولیپ

بیشتر پولیپ‌هایی که در روده‌ بزرگ ایجاد می ‌شوند، غیر ارثی هستند اما پولیپ‌های ارثی نیز در بعضی خانواده‌ها روی می‌ دهد. یکی از اختلالات مسبب پولیپ روده بزرگ که معتقدند به شدت ارثی می ‌باشد، پولیپوز آدنومایی فامیلی نام دارد. مشخصه این اختلال نادر، وجود تعداد بسیار زیادی پولیپ، حداقل 100 و اغلب 1000 یا بیشتر، در کل طول روده بزرگ است. این پولیپ‌ها ممکن است علامتی ایجاد نکنند یا شاید باعث خون ‌ریزی از مقعد شوند. این پولیپ‌ ها گاهی در روده کوچک نیز ایجاد می‌ شوند.

این بیماری معمولا در خلال نوجوانی بروز می‌ کند. حالتی را که در آن پولیپوز آدنومایی فامیلی با تشکیل تومورهای خوش‌ خیم در سایر نواحی بدن، همراه باشد "سندرم گاردنر" گویند. پولیپوز آدنومایی فامیلی به ‌طور قطع به سرطان تبدیل خواهد شد. این حالت یک درصد از کل علل سرطان روده بزرگ، راست روده را شامل می‌ شود. در بیشتر موارد، به محض تشخیص بیماری، برداشت کل روده بزرگ توصیه می ‌شود. باید بستگان خونی فرد مبتلا، در سنین نسبتا پایین حدود 10 تا 12 سالگی، از نظر وجود این بیماری بررسی شوند. در صورت کشف بیماری، مبتلایان تحت بررسی و درمان مناسب قرار می‌ گیرند.

خوشبختانه بیشترپولیپ‌ها خوش‌خیم و غیرسرطانی هستند.

طرز تشخیص

بیشتر پولیپ‌های روده بزرگ در خلال غربالگری روده بزرگ (از نظر سرطان) یا در طی بررسی آن به منظور یافتن علت خون‌ریزی از مقعد حین اجابت مزاج یا درد شکم کشف می ‌شوند. بسته به نوع پولیپ، پزشک معاینات دوره‌ای یا برداشت پولیپ را توصیه می ‌کند. به یاد داشته باشید پولیپ آدنومایی دارای استعداد ذاتی سرطانی شدن است. به نظر می‌ رسد اگر نه همه موارد سرطان روده بزرگ راست روده، اما بیشتر آنها از یک پولیپ آدنومایی منشأ می‌ گیرند. علاوه بر این، گاهی اوقات پولیپ‌های روده بزرگ می‌ توانند مشکلاتی از قبیل خون‌ریزی و انسداد را ایجاد کنند.

اصول درمان

بیشتر پولیپ‌ها پس از تشخیص خارج می‌ گردند زیرا به این طریق احتمال بدخیم شدن آن ها برای همیشه از بین می ‌رود. در اغلب موارد، برداشت پولیپ‌ها عمل نسبتا ساده‌ای است. اگر نتوان تومور را از طریق کولونوسکوپی خارج کرد، از اعمال جراحی دارای کمترین میزان تهاجم استفاده می ‌شود. اگر شما قبلا به پولیپ‌های آدنومایی مبتلا بوده‌اید در معرض خطر رشد پولیپ‌های جدید خواهید بود. به همین دلیل پزشک به شما توصیه می ‌کند به منظور تشخیص و برداشت پولیپ‌های جدید به‌ طور منظم تحت معاینه قرار گیرید. در افراد مبتلا به پولیپ های مادرزادی، احتمال ایجاد سرطان روده بزرگ، راست‌ روده تا سن 40 سالگی حدود 100 درصد خواهد بود. به همین دلیل پزشک توصیه می‌کند برای پیشگیری از بروز سرطان، کل روده بزرگ خارج شود. ممکن است بیمار به یک عمل جراحی دیگر به منظور ایجاد راهی جایگزین برای خروج مدفوع نیاز داشته باشد.

دکتر ایرج خسرونیا - متخصص بیماری ‌های داخلی

*مطالب مرتبط:

کی به سرطان گوارش شک کنیم؟

روش‌های تشخیص سرطان روده

سرطان روده بزرگ، خاموش و مرگبار

سرطان روده بزرگ

نگاهی به رابطه سرطان و سبک زندگی

رژیم غذایی در سرطان ها 

پیشگیری از سرطان با تغذیه ی مناسب (قسمت اول) و (قسمت دوم) و (قسمت سوم)

جلوگیری از سرطان روده با زردچوبه و پیاز

اثر شیر و فراورده های آن در پیشگیری از سرطان

زنجبیل و فلفل سرطان های مرگبار را درمان می‌کنند

بخش تغذیه و سلامت تبیان

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.