درسی از همسردارى پیامبر
با اینكه اكثر همسران رسول خدا صلى الله علیه وآله زنانى سالمند، یتیم دار، بیوه و داراى اخلاق متفاوت بودند اما همان گونه كه قرآن سفارش كرده است: «عاشروهنّ بالمعروف»(1)، معاشرت پیامبر صلى الله علیه وآله با آنان به نیكى و خوبى بود و گاه و بیگاه كه بعضى از آنان بد رفتارى مىكردند و حتى اصحاب پیامبر صلى الله علیه وآله از رفتار آنان ناراحت شده، مىگفتند: یا رسولاللّهصلى الله علیه وآله! او را رها كنید، پیامبر صلى الله علیه وآله مىفرمود: ناراحتى و بدرفتارى زنان را باید در كنار نقاط مثبت و كمالات آنان حساب كرد و نباید انسان به خاطر ناراحتى همسر خود را رها كند.
پیامبرصلى الله علیه وآله به خاطر وفادارى به همسرش خدیجه حتى بعد از مرگ او به زنانى كه با خدیجه دوست بودند احترام خاصى مىگذاشت و مىفرمود: من نسبت به خانوادهام از همه بهتر رفتار مىكنم.(2)
آن حضرت با همسرانش چنان به عدالت رفتار مىكرد كه حتى در ایامى كه بیماریش شدّت گرفته بود، بستر او را هر شبى در اتاق یكى از آنان قرار مىدادند.
عایشه مىگوید: گاه و بى گاه پیامبر خدیجه را به خوبى یاد مىكرد. به او مىگفتم: خدا بهتر از او را به تو داده است، او پیر زنى بیش نبود. پیامبر مىفرمود: به خدا سوگند چنین نیست. هیچ كس خدیجه نمىشود، وقتى كه همه كافر بودند او به تنهایى به من ایمان آورد و مرا یارى كرد. نسل من از خدیجه است.
گاهى پیامبر گوسفندى ذبح مىكرد و گوشت آن را براى دوستان خدیجه مىفرستاد و اینگونه یادش را گرامى مىداشت.
خدیجه زنى بود كه خود پیشنهاد ازدواج با پیامبر را داد و سنگینى مهریه را از دوش پیامبر برداشت و به سایر خواستگاران خود جواب رد داد.
ناگفته پیداست كه همه همسران پیامبر در یك سطح نبودند. زیرا خداوند به بعضى از آنان مىگوید: از گناه خود توبه كنید كه به نفع شماست: «ان تتوبا» پس معلوم مىشود بعضى از آنها لغزشهایى داشتند، چنانكه در جاى دیگر مىفرماید: خداوند براى خوبان از شما اجر بزرگ قرار داده است: «اعدّ للمحسنات منكنّ اجراً عظیما» پس تمام زنان آن حضرت نیكوكار نبودند.
_____________
1) سوره نساء، آیه 19.
2) وسائلالشیعه، ج14، ص122.
