ترفندی برای عبور از شک در دین
زندانهایی مخوف وهولانگیز وجود دارد که هیچ روزنهای به بیرون ندارند، از این رو در دل روز روشن تو گویی شبی تاریک و تار است. حال اگر اهل زندان دست به کار شده و طرح و ترفندی به کار بسته تا روزنهای و یا شکافی و حفرهای ایجاد کنند، روشنایی روز را به چشم دیده و به روز یقین پیدا کرده و ایمان میآورند.
و انبیاء آمدند و گفتند: دنیا زندان است.
الدنیا سجن
این جهان زندان و ما زندانیان حفره کن زندان و خود را وا رهان
اگر آنچه انبیاء خواستند بشر بکار میبست، گویی تیشه در دست گرفته و حفره رهایی را ایجاد کرده و زندان را شکسته باشد، و اینجاست که به روز قیامت و آخرت چنان باور و یقینی خواهد یافت که هیچگاه یاد آن را از خاطر دور ندارد.
یک تیشه بگیرید پی حفره زندان چو زندان بشکستید همه شاه و امیرید
برای اهل تقوا از آنجا که به سخنان پیامبران ایمان و باور دارند و آنها را مو به مو به کار میبندند، حجابها کنار رفته و آخرت را میبینند و به آن یقینی پیدا دارند که مپرس.
بر همین پایه خداوند از ویژگیهای اهل تقوا، یقین به آخرت را یاد میکند.
و بالاخره هم یوقنون
آنان که به آخرت یقین دارند
شما کی و از کجا میتوانید دریابید که کفشی یا جامهای اندازه شماست؟ وقتی که کفش را به پا کنید و لباس را بپوشید. و از همینجا معلوم میشود که فهمیدن و به یقین و اطمینان دست یافتن وقتی ممکن است که انسان دست به کار شود.
ایمان و یقین به دنیا و آخرت نیز همینگونه است. هنگامی به دست میآید که انسان سخن پیامبران را به کار بسته و عمل کند.
دنیا زندان است
اگر قرآن کریم در وصف اهل تقوا میگوید که: آنان به پیامبران ایمان داشته و به آخرت یقین دارند، از آنروست که دستورات آن نازنینان را به کار بستهاند.
بر این پایه میتوان گفت: اگر ما نخست بندگی و اطاعت خدا کنیم یقین و باور نیز در پی آن خواهد آمد.
ندیدهای در زیر آفتاب همینکه سایبان میزنید، سایه خود میآید.
یقین نیز چیزی همچون سایه میماند و عمل مثل سایهبان زدن است.
قرآن کریم در پاسخ کسانی که میگویند: ما تا یقین حاصل نکنیم، بندگی و اطاعت نکرده و نماز نمیخوانیم، میگوید: تا بندگی نکنید، یعنی تا نماز نخوانید و روزه نگیرید و یا اهل حجاب نشوید به یقین دست نمییابید.
و اعبد ربک حتی یا تیک الیقین
تهیه:الف.شکوری
تنظیم:س.آقازاده