حجت الاسلام محمد تقی فلسفی(خطیب شهیر)

زندگی نامه

حجت‏الاسلام و المسلمين محمدتقي فلسفي در سال 1286ش  (1326ق) در خانواده‏اي عالم به دنيا آمد. وي پس از فراگيري ادبيات و سطوح، به آموختن فلسفه و معقول از استاداني همچون ميرزا طاهر تنكابني، ميرزا محمود قمي، سيدمحمد كاظم عصار و ميرزا مهدي آشتياني پرداخت و بنيه علمي خود را استوار ساخت. وي پس از آن به وعظ و خطابه روي آورد و در پانزده سالگي اولين جلسه منبرش را در محضر پدر و گروه بسياري از مردم برپا كرد كه تشويق همگان را برانگيخت. از آن پس، نام فلسفي بر سرزبان‏ها افتاد و در نوزده سالگي براي منبر به مجلس شوراي ملي دعوت شد. وي پس از اعتراض به كشتار مسجد گوهرشاد، ممنوع المنبر و خلع لباس شد تا اينكه پس از سه سال و با كوشش آيت‏اللَّه كاشاني، منبرش رسماً آزاد گرديد. حجت الاسلام فلسفي در منبر و خطبه، روش نويني را پايه گذاري كرد و تحول عميقي در فن سخنوري به وجود آورد. او با تتبُّع در اخبار و احاديث و مطالعه پيگيرِ كتاب‏هاي روانشناسي، جامعه‏شناسي، اخلاق و تعليم و تربيت و به كارگيري تجربيات و ابتكارات خويش، به يكي از مشهورترين خطيبان پايتخت مبدل شد و در مجالس مهم تهران، اداره منبر را برعهده گرفت. اين روحاني مبارز، در طول ده‏ها سال، بارها در منبرهاي پرشور خود، رژيم پهلوي را مورد انتقاد قرار داده و در زمان‏هاي گوناگون به تبعيت از علما به ويژه حضرت امام خميني(ره)، به مخالفت با رژيم برخاست. وي در اين دوران، چندين بار بازداشت شد و بارها ممنوع المنبر گرديد. در سال 1350، در مجلس بسيار مهمي، به ياوه گويي‏هاي دو نفر از سناتورها عليه امام خميني(ره) پاسخ داد و آشكارا نام امام را برفراز منبر تكرار نمود و از مقام شامخ ايشان تجليل به عمل آورد. اين سخنراني باعث شد كه تا زمان پيروزي انقلاب اسلامي ممنوع المنبر شود ولي اين وضعيت باعث عقب‏نشيني وي از مواضعش نگرديد. علاوه بر اين، حجت‏الاسلام فلسفي، هماره با فرقه بهائيت و كمونيسم و حزب توده مبارزه مي‏كرد و در اين راه، ترسي به خود راه نمي‏داد. او پس از پيروزي انقلاب اسلامي و پس ازهفت سال ممنوعيت منبر و اندكي پس از ورود امام به ايران، در حضور معظمٌ له و هزاران نفر ديگر، سخنراني كرد و بار ديگر مورد تاييد و تفقد امام قرار گرفت. با پيروزي انقلاب اسلامي، حجت الاسلام فلسفي به رغم كهولت سن، تا پايان عمر خود به فعاليت‏هاي مختلف و منبرهاي روشنگر خويش ادامه داد و لحظه‏اي نياسود تا اين كه در 27 آذر 1377 ش برابر با 28 شعبان 1419 ق در 91 سالگي دار فاني را وداع گفت و در حرم حضرت عبدالعظيم در ري به خاك سپرده شد. عمده آثار وي با نام گفتار فلسفي انتشار يافته كه كودك از نظر وراثت و تربيت، جوان از نظر عقل و احساسات و بزرگسال و جوان از نظر افكار و تمايلات و الحديث در 5 جلد از آن جمله‏اند.

منبع: روزشمار مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما

تهیه و تنظیم: فریادرس گروه حوزه علمیه