روحتان را بیمه کنید!

درآمد

اگر شاعر عرب، كتاب «الغدیر» علامه امینى را، «معجزه شبها» و حروف آن را «ستاره‏هاى درخشان‏» معرفى مى‏كند و تحقیق ایشان را همسان نورافكنى مى‏داند كه «بسیارى از روایات پیامبر مبشر را از تاریكى ابهام، بیرون آورد» (1) در مورد «كتاب كریم‏» ، چه كسى باید بگوید و چه باید گفت؟!

از باب «بل الانسان على نفسه بصیرة‏» (2)

هیچ كس خودش را بهتر از خودش نمى‏شناسد و نمى‏تواند معرفى كند.

قرآن مجید هم، «بین بنفسه و مبین لغیره‏» است .

شایسته است در معرفى قرآن، بیش از همه، از خود كتاب كریم كمك بگیریم .

قرآن مجید، بهتر از هر چیز و هر كس، خودش را مى‏شناسد و معرفى هم مى‏كند .

قرآن، در معرفى خود مى‏گوید، شعاع من، شعاع هدایت و انسانیت است .

رسالت قرآن، همیشگى و همگانى است . منتها در عمل، عده‏اى خاص، بدان تمسك مى‏جویند .

بزرگترین رسالت قرآن مجید آن است كه بیماران را شفا ببخشد و انسان را از نظر روحى «بیمه‏» سازد .

در عصر تكنولوژى و ماشین، بیمارى صنعتى و استرس، انسانها را فلج كرده است . . . و زندگى را به جهنم روحى، مبدل ساخته است . از این رو باید دید، قرآن مجید داراى چه منزلتى مى‏باشد و از چه جایگاهى برخوردار است؟

قرآن مجید، صد درصد، از پایگاه مستحكمى برخوردار مى‏باشد و آمادگى دارد دنیایى از بهشت درون و بیرون را، جلو روى انسان ترسیم كند و از او بهشت محض و بهشت‏سیار، تربیت كند .

در این نوشتار، درصدد ماندیم، تا چگونگى و چرایى ارتباط جوانان با قرآن را تبیین كنیم .

نوجوانان و جوانان بیش از همه زمانها، به پایگاه معنوى و قرآن مجید، نیاز دارند . چرا؟ چون بیش از همه زمانها، جوانان در معرض خطر و مرض‏ها و غرض‏هاى آلوده قرار دارند .

بیماریهاى روحى كه امروزه جوانان را تهدید مى‏كند، بسیار بسیار متعدد و متنوع است، بیماریهاى روحى، داروى معنوى و تكیه معنوى مى‏خواهد . از این جهت، هر جوانى با مراجعه به قرآن، مى‏تواند بیماریهاى روحى خود را، پیشگیرى و یا درمان بخشد . اگر چنین اتفاقى در زندگى یك نوجوان و جوان بیفتد، شیرین‏ترین و زیباترین اتفاقى است كه در زندگى آنها بوجود آمده . «اتفاقات قرآنى‏» همه‏اش مهم و بزرگ است و انس یك نوجوان و جوان با قرآن، یك اتفاق آسمانى است.

به هر حال قرآن، در عمل، میزان رفتار و كردار مسلمانان است عموما، و جوانان است‏خصوصا، و همه باید خودشان را بر قرآن عرضه كنند، تا ببینند یك انسان و جوان قرآنى هستند یا خیر؟

اگر چنین نیستند باید هر چه سریعتر براى درمان جان خود اقدام كنند و لحظه‏اى توقف روا نباشد و هیچ مانع و یا «مینى‏» از طرف قرآن مجید وجود ندارد . اگر مانع و یا میدان مینى احساس مى‏شود در خود ما است . . .

در این مختصر، عناوینى تحت عنوان:

1- درآمد 2- یتیم نوازى قرآن 3- قرآن در كلام برادر قرآن 4- زبان نوجوانان و جوانان، در انس با زبان قرآن 5- انتظارات كور، از حافظان نوجوان و جوان و . . . بحث‏شده است .

یتیم‏نوازى در قرآن:

ا لم یجدك یتیما فآوى و وجدك ضالا فهدى و وجدك عائلا فاغنى فاما الیتیم فلا تقهر و اما السائل فلاتنهر و اما بنعمة ربك فحدث

مگر یتیم نیافت و در پناه خویش جاى داد . سرگشته‏ات یافت و به راهت آورد . محتاجت‏یافت و بى‏نیازت كرد . پس یتیم را میازار . و با سائل خشونت نكن و از نعمت پروردگارت سخن بگو . (3)

دوران كودكى، سرآغاز نیاز و نیاز به پناهگاه است . حضرت محمد (ص) تنها «یتیم قرآنى‏» است كه در قرآن مجید نوازش شده و دست محبت الهى بر سر او كشیده شد .

حضرت محمد (ص) در دوران كودكى و یتیمى، شنا كردن در اقیانوس بیكران انسانیت را در شنزارهاى مكه آغاز كرد . چون وى مى‏خواهد ثقل اكبر تربیت گردد و به درجه «خلق عظیم‏» برسد و از این جهت‏باید آبدیده گردد .

به تجربه و در تاریخ، ثابت‏شد كه كسى در «سمور» به رشد ربانى و شدن و شكوفایى نمى‏رسد . از این جهت رسول الله از صفر، كه اوج نیاز و دوران یتیمى است، شدن و شكوفایى را آغاز مى‏كند .

خداوند به رسول بزرگوارش مى‏فرمایند:

«لولاك لما خلقت الافلاك‏» اگر تو نبودى افلاك را نمى‏آفریدم . (4)

در همین راستا مولوى مى‏گوید:

با محمد بود عشق پاك، جفت

بهر عشق او خدا «لولاك‏» گفت

گر نبودى بهر عشق پاك را

كى وجودى دادمى افلاك را

من بدان افراشتم چرخ سنى

تا علو عشق را فهمى كنى

چقدر زیبا است! آن كسى كه «افلاك‏» به وجو او بند و پیوند دارد، خداوند او را در یتیمى مى‏آزماید و در دوران بسیار حساس و در اوج نیاز، او را با سختى بزرگ و سنگینى مواجه مى‏سازد .

اینگونه زندگى «عشق است و دیگر هیچ‏» .

این حیات، ارزیابى شده است . خداوند، خود این حیات را ارزیابى كرده است اگر حیات، ارزیابى نباشد، به گفته سقراط، ارزش زیستن ندارد .

خداوند در سوره غافر یك چرخه‏اى از حیات را بیان مى‏كند كه جالب توجه است . كودكى - جوانى - پیرى .

«هو الذی خلقكم من تراب ثم من نطفة ثم من علقة . . .»

اوست كه شما را: 1- از خاك آفرید 2- سپس از نطفه 3- آنگاه از خون بسته 4- و بعد از آن به صورت طفلى شما را بیرون مى‏فرستد 5- تا به كمال نیرو برسید 6- و پس از آن پیر شوید و برخى از شما پیش از رسیدن به پیرى مى‏میرید، و بعضى به آن اجل معین مى‏رسید، و شاید بیندیشید .» (5)

«شدن‏» در این آیه موج مى‏زند و سیر تكاملى انسان، به صورت آرام در جسم انسان تعبیه شده است . یعنى رشد جسم، حتما باید توام با رشد جان باشد . به هر تقدیر دوران كودكى، جوانى و پیرى، در آیینه قرآن، بسیار آرمانى به «فیلم‏» كشیده شد و مبدا معنادار و معاد ماندگارى را به نحو نیكو، تبیین مى‏كند .

ما ز قرآن مغز را برداشتیم

پوست را پیش سگان انداختیم (6)

بهترین معرف قرآن، خود قرآن و امامان (ع) هستند . على (ع) زبان ناطق و قرآن ناطق است كه با زیباترین بیان قرآن را معرفى و توصیف مى‏كند . على بزرگ، خود اولین جوان حافظ كل قرآن مى‏باشد و اولین قرآن ناطق در میان اهل بیت (ع .)

پیش بینى و پیش‏گوئیهاى حضرت امیر (ع) در حق قرآن، بسیار مهم و داراى پیام بزرگ و شان نزول است .

حضرت در آخرین وصیت و نصیحت‏خود، پیش بینى و پیش‏گوئیهاى جالب توجهى را انجام مى‏دهد كه امروزه هر صاحب خردى را تكان مى‏دهد .

مى‏فرمایند:

«الله الله فی القرآن لا یسبقكم بالعمل به غیركم‏»

خدا را! خدا را! درباره قرآن مبادا دیگرى بر شما پیشى گیرد در رفتار به حكم آن . (7)

دقیقا حضرت، مشكل بزرگ جامعه فعلى مسلمانان را نسبت‏به قرآن نشانه گرفته و آن «غربت قرآن در عمل‏» است . از نظر تعداد شمارگان، خط و چاپ، قرآن غریب نیست . از نظر قارى، حافظ، تفسیر و . . . قرآن غریب نیست ولى با چشم پر از اشك و دلى پر خون و آه سرد و كشنده باید گفت قرآن در میان مسلمانان عموما و در میان شیعیان خصوصا، غریب، تنها و مهجور مانده است . در عمل قرآن، كتاب مردگان معرفى گشته است، نه كتاب زندگى و كتاب زنده و زنده‏ها .

در جاى دیگر حضرت امیر (ع) آنچنان لایه‏هاى نورانى قرآن را معرفى مى‏كنند كه فردهاى معمولى را یاراى درك آن نیست . مى‏فرمایند:

1- قرآن نورى است كه خاموشى ندارد .

2- چراغى است كه درخشندگى آن زوال نپذیرد .

3- دریایى است كه ژرفاى آن درك نشود .

4- راهى است كه رونده آن گمراه نگردد .

5- شعله‏اى است كه نور آن تاریك نشود .

6- جداكننده حق و باطلى است كه درخشش برهانش خاموش نگردد .

7- بنایى است كه ستون‏هایش خراب نشود .

8- شفا دهنده‏اى است كه بیماریهاى وحشت‏انگیز را بزداید .

9- قدرتى است كه یاورانش شكست ندارند .

10- حقى است كه یارى كنندگانش مغلوب نشوند .

11- قرآن معدن ایمان و اصل آن است .

12- چشمه‏هاى دانش و دریاى علوم است .

13- سرچشمه عدالت و نهر جارى عدل است .

14- پایه‏هاى اسلام و ستون‏هاى محكم آن است .

15- نهرهاى جارى زلال حقیقت و سرزمین‏هاى آن است .

16- دریایى است كه تشنگان آن، آبش را تمام نتوان كشید .

17- چشمه‏اى است كه آبش كمى ندارد .

18- محل برداشت آبى است كه هرچه از آن برگیرند، كاهش نمى‏یابد .

19- منزلى است كه مسافران راه آن را فراموش نخواهند كرد .

20- نشانه‏هایى است كه روندگان از آن غفلت نمى‏كنند .

21- كوهسارى زیبایى است كه از آن نمى‏گذرند .

22- خداوند قرآن را فرونشاننده عطش علمى دانشمندان، و باران بهارى براى قلب فقیهان، و راه گسترده و وسیع براى صالحان قرار داده است .

23- قرآن دارویى است كه با آن بیمارى وجود ندارد .

24- ریسمانى است كه رشته‏هاى آن محكم است .

25- پناهگاهى است كه قله آن بلند و توان و قدرتى است‏براى آنكه قرآن را برگزیند .

26- محل امنى است‏براى هر كسى كه وارد آن شود .

27- برهانى است‏بر آن كس كه با آن سخن بگوید .

28- عامل پیروزى است‏براى آن كس كه با آن استدلال كند .

29- راهبر آن كه، آن را به كار گیرد .

30- نشانه هدایت است‏براى آن كس كه در او بنگرد . . . . (8)

این بود بخشى از كلام برادر قرآن، در معرفى قرآن .

به راستى هر كس «شم امام‏شناسى‏اش قوى و یا سالم باشد، بوى كلام امام على (ع) را حس مى‏كند و باید جانش عطرآگین گردد . به حق هم، قرآن مجید شفابخش و به فرموده آیت الله جوادى آملى رسالت اصلى قرآن مجید این است كه بیماران را شفا ببخشد . در عصر تكنولوژى و زندگى ماشینى، همه به قرآن نیاز دارند و آنهایى كه بیشتر در معرض خطر هستند، نیازشان به قرآن مجید، صد چندان است . جوانان عزیز كه بیش از همه در تاختگاه دشمن قرار دارند، بیش از همه به قرآن عزیز نیازمند هستند تا بتوانند با نور قرآن، سرزمین وجود و جان خودشان را از حوادث غیر مترقبه شیطانى «بیمه‏» سازند .

كسى كه جانش را بیمه قرآنى نماید، از هیچ طوفانى از پاى درنمى‏آید و براى ابد و تا قیام قیامت‏سربلند و سعادتمند خواهد ماند...

حجة الاسلام اصغر بابابى، با تلخیص

پى‏نوشت‏ها:

1) عبدالحسین، احمد امینى، «راه ما راه و روش پیامبر ماست‏».

2) سوره قیامت، 75/14 .

3) سوره ضحى، 93/آیات 6- 11 .

4) تاویل الآیات الظاهره، ص‏431 .

5) سوره غافر: 40/آیه‏67 .

6) مثنوى معنوى .

7) نهج البلاغه، نامه‏47 .

8) نهج البلاغه، خطبه‏198 .

تنظیم برای تبیان: الف_شکوری