باران حکمت(30)

(تفسیر تمثیلی قرآن)

تفسیر آیه شریفه: الَّذِینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیبِ وَیقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ ینْفِقُونَ(البقرة/3)

(پرهیزکاران) کسانی هستند که به غیب [=آنچه از حس پوشیده و پنهان است‌] ایمان می‌آورند؛ و نماز را برپا می‌دارند؛ و از تمام نعمتها و مواهبی که به آنان روزی داده‌ایم، انفاق می‌کنند.

بهشت نقد برای باغبانها

من که امروزم بهشت نقد حاصل می‏شود...بعضی باغ بین‏اند، یعنی تنها باغ را دیده و شاخه‏ها و برگ‏ها و میوه‏ها را می‏بینند ولی پاره‏ای باغبانند و ریشه‏های پنهان و ناپیدا را نیز از نظر دور نمی‏دارند، بلکه توجه آنان بیشتر به ریشه‏هاست و هر چه به ریشه‏ها بهتر و بیشتر پرداخته شود، درختان نیز سبز و خرم‏تراند.

و این جهان چیزی شبیه به درخت است.

این جهان همچون درخت است ای کرام

و خدا ریشه این درخت است.

پس کسانی که به این ریشه که به ظاهر ناپیداست ایمان و باور دارند همچون باغبانی که آب پاک نثار ریشه می‏کند، اعمال پاک خود را تقدیم به بارگاه او می‏کنند و اینجاست که دنیایی سبز و آباد به دست آورده و در همین‏جا بساط بهشت خود را پهن می‏کنند.

و کسی که به خدا باور و توجه ندارد دنیایی خشک و بی‏روح خواهد داشت.

و اگر می‏بینی کسی بی‏آنکه به خداوند باور و ایمان داشته باشد دنیایی سبز و شاد و با نشاط دارد. بپذیر که دنیای او از جنس درخت مصنوعی است که طراوت و نشاطی با خود به همراه ندارد، و نه از میوه‏اش می‏توان نیرو یافت، و نه فضا را لطیف و زنده می‏سازد.

حال اینکه چه کسانی باور به غیب دارند و چه کسانی نه، در این آیه یاد می‏کند و از کسانی سخن می‏رود که به غیب ایمان دارند، و می‏گوید: تنها اهل تقوا به چنین باوری دست می‏یابند.

الّذین یومنون بالغیب

اهل تقوا کسانی می‏باشند که به غیب و پشت صحنه این عالم باور داشته و معتقدند. و اساساً همین باور و اعتقاد آنها را اهل تقوا و پرهیز کرده است.

یک کودک چرا نسبت به آتش تقوا پیشه کرده و پرهیز می‏کند زیرا سوزش و سوزندگی آن را باور دارد.