بنای پایه های كعبه

توسط ابراهیم(ع) و فرزندش اسماعیل(ع)

بنا به روایات متعدد، كعبه معظمه نخستین مكان پرستش خدا، در آغاز سكونت انسان در زمین، توسط حضرت آدم(ع) بنا گردید. ولی پس از 2242 سال از هبوط آدم(ع) و در عصر حضرت نوح(ع) كه طوفان سراسر جهان را فرا گرفت و تمام نقاط زمین به زیر آب فرو رفت، گرچه خانه خدا [كعبه] به زیر آب نرفت و غرق نشد و بدین جهت، به "بیت العتیق" نامیده شد، ولیكن آسیب های فراوانی به ساختمان آن وارد گردید و پس از طوفان به صورت تل سرخی درآمد و مردم از آن مكان، حوائج می خواستند و قربانی می كردند.

اما هنگامی كه حضرت ابراهیم(ع)، همسرش هاجر(س) و كودك خردسالش اسماعیل(ع) را به امر پروردگار متعال، از سرزمین شام به مكه معظمه هجرت داد و در آن ساكن گردانید، این مكان به تدریج رونق یافت و حضرت ابراهیم(ع) از جانب خدای سبحان، مأموریت یافت كه كعبه را تجدید بنا كند.(1)

آن حضرت با همكاری و همیاری فرزندش حضرت اسماعیل(ع) و ارشاد و راهنمایی جبرئیل(ع)، در پنجم ذی قعده سال 3429 هبوط آدم(ع)، چیدن دیوار كعبه را آغاز كرد و در بیست و هفتم ذی قعده آن را به پایان رسانید و سپس حجرالاسود را كه از سنگ های بهشتی است، بر دیواره آن نصب كرد.(2) ابراهیم(ع) نخستین كسی بود، كه خانه خدا را طواف كرد و در آن به عبادت پرداخت و از خدای سبحان، درخواست قبولی اعمالش را نمود.

قرآن كریم به این داستان اشاره كرد و فرمود: وَ اِذْ یَرْفَعُ اِبْراهیمُ الْقَواعِدَ مِنَ الْبَیْتِ وَ اِسماعیلَ رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنّا، اِنَّكَ اَنتَ السَّمیعُ الْعَلیمُ.(3) از آن پس، خانه خدا، مقدس ترین محل عبادت موحدان قرار گرفت و روز به روز، بر شوكت و عظمت آن، افزون گردید.

پی نوشت ها:

1- نك: مجمع البیان [علامه طبرسی]، ج 2-1، ص 390؛ تفسیر المیزان [علامه طباطبایی]، ج2، ص 123 2- وقایع الایام (شیخ عباس قمی)، ص 88؛ رحله ابن بطوطه [محمد بن ابراهیم بطوطه]، ص 168 3- سوره بقره(2)، آیه 127