زیارت عتبات در کلام امام صادق(علیه‎السلام)

اى صفوان شتر را بخوابان كه اینجا نزدیك قبر جدم امیرالمومنین(علیه‎السلام) است. پس فرود آمدند و غسل كردند و لباسهایشان را عوض کردند و پاها را برهنه كردند و فرمودند: تو نیز چنین كن.

پس به سمت نجف روانه شدند و فرمودند:

گامها را كوتاه بردار و سر را به زیر انداز كه حق تعالى براى تو به عدد هر گامى كه بر مى‎دارى صدهزار حسنه مى‎نویسد و صد هزار گناه محو مى‎كند و ... .

پس آن حضرت مى‎رفتند و من همراه آن حضرت مى‎رفتم، با آرامش دل و بدن و تسبیح و تنزیه و تهلیل خدا. تا رسیدیم به تپه‎هاى مورد نظر. پس ایشان به جانب راست و چپ نظر كردند و با چوبى كه در دست داشتند خطى كشیدند.

پس فرمودند: جستجو نما.

پس خاکها را کنار زدم و اثر قبرى یافتم. دیدم اشک از دیدگان امام بر روى صورت مباركش جارى شد و گفت: انا لله و انا الیه راجعون و گفت: السلام علیك ایها الوصى ... سپس خود را به قبر چسبانیده و گفتند: بابى انت و امى یا امیرالمومنین و ... .

سپس برخاست و بالاى سر آن حضرت چند ركعت نماز خواند و فرمود: ... .

صفوان مى‎گوید: به آن حضرت گفتم: اجازه مى‎دهید اصحاب خود را که در کوفه هستند را خبر دهم و جای قبر امیرالمومنین را به آنها نشان دهم.

فرمودند: بلى و مقداری هم پول دادند كه من قبر را مرمت و اصلاح كردم.

همچنین سیف بن عمیره مى‎گوید: پس از خروج امام صادق(علیه‎السلام) از حیره به جانب مدینه، همراه صفوان بن مهران و جمعى دیگر از شیعیان به سوى نجف رفتیم. پس از این كه از زیارت امیرالمومنین(علیه‎السلام) فارغ شدیم، صفوان صورت خود را به سمت كربلا برگرداند و گفت: از كنار سر مقدس امیرالمومنین زیارت كنید امام حسین(علیه‎السلام) را كه امام صادق(علیه‎السلام) اینگونه و با ایما و اشاره ایشان را زیارت كرد.

پس صفوان همان زیارت عاشورا را كه علقمه از امام باقر(علیه‎السلام) روایت كرده بود، با نمازش خواند و سپس با امیرالمومنین(علیه‎السلام) وداع كرد و سپس به جانب قبر امام حسین(علیه‎السلام) اشاره كرد و ایشان را هم وداع كرد با دعای بعد از زیارت عاشورا.

پس از ختم دعا به صفوان گفتیم: اما علقمه دیگر این را روایت نكرده بود.

صفوان گفت: هرچه انجام دادم و خواندم چیزى است كه امام صادق(علیه‎السلام) انجام داده بود و مرا به آن سفارش كرده بود.