هنر هفتم در مرگ تدریجی
بحث پیرامون مشكلات سینمایی ایران بسیار است، برخی مشكلات سینما را زنجیر وار میبینند و حل یكی را بدون رسیدگی به سایر مسائل كافی و سودمند نمیدانند و برخی نیز مشكلات را در قالب هرمی میبینند كه اگر بخش بزرگی از آن حل شود بس است.
در هرحال، سالنهای سینما در كشور ما در حال تعطیل شدن هستند، درست است كه این روند شاید در شهرهای بزرگ كشو ر چشمگیر نباشد ولی در یك نگاه كلی میتوان دریافت كه مسئله از دست رفتن صندلیهایی سینما و نبود جایگزینی برای آنها باید جدی تلقی شود.
به گزارش همشهری ، كمبود صندلیهای خالی، آمار دقیق فروش، وجود كپیهای غیرمجاز و دهها مشكل دیگر و از طرفی میل روز افزون مردم برای ماندن در خانه و تماشای فیلم از ...
دستگاههای پخش خانگی یا گیرندههای ماهواره همه سبب مرگ تدریجی صنعت سینما در كشور میشود.
در كشورهای بزرگ چون آمریكا كه جمعیتی چند برابر ایران دارد، پشتوانه اصلی هنر هفتم مردم هستند، در آنجا هم كپیهای غیرمجاز وجود دارد، دستگاههای پخش خانگی و دهها راه برای تماشای فیلم در خانه، در خودرو، در زمان پیادهروی، و حتی در بیابان وجود دارد! ولی چرا در آنجا سالنهای سینما یكییكی بسته نمیشود؟ چرا صندلی به تعداد كافی به نسبت جمعیت وجود دارد؟
صد البته كه وجود این مشكلات در شهرستانها نمود بیشتری دارد در استان اصفهان با جمعیتی بیش از 4 میلیون نفر تنها 7 سینما در سطح شهر اصفهان 17سینما در 54 شهرستان هیچیك از این سینماها از كمترین استانداردهای لازم برخوردار نیستند.
زاون قوكاسیان منتقد سینمای ایران و جهان در گفتوگو با همشهری مشكلات سینمای اصفهان را جدا از سینمای ایران نمیداند و میگوید: باز در تهران مكانهای فرهنگی (عصرجدید، سینما فرهنگ) وجود دارد كه دوستداران و سرسپردگان سینما بتوانند در این كانونها فیلمهای خوب ایران و گاهی جهان را در یك كیفیت خوب تماشاكنند.
اما در شهرستانها بهخصوص اصفهان افراد محكوم هستند تولیدات كمارزش سینمایی ایران را ببینند. وی اظهار میدارد: در چند سال اخیر سینمای ایران در ساخت و پخش فیلمها با درجه پایین و نامطلوب سیر صعودی داشته به طوری كه مبتذلترین موضوعات را با بستهبندی رنگی خوشتركیب به مصرفكنندگان تحمیل كرده است و ذهن تماشاگران را از فكر كردن و نقد صحیح گمراه و باز میدارد.
به گفته زاون قوكاسیان در شهر اصفهان اگر حوزه هنری نبود مردم حتی از دیدن فیلمهای سینمای ایران هم بیبهره بودند چرا كه از بین 60 فیلمی كه سالانه اكران میشود حدود 5 یا 6 فیلم خوب وجود دارد كه این تعداد یا در اصفهان اكران نمیشود یا بیسروصدا و ناكارآمد بر روی پرده میرود.
این منتقد بینالمللی سینما به اكران فیلم سینمایی تردید در حال حاضر در سینما خانواده اصفهان اشاره كرد و گفت: این فیلم بهعنوان یكی از بهترین فیلمهای سینمای ایران در سال گذشته بود، چرا باید در بدترین سینمای اصفهان بر روی پرده برود، چرا فیلمی كه با هزینه زیادی ساخته شده با بیكیفیتترین وضع صدا، نور، مكان، و... به تماشاگران ارائه میشود.
وی تصریح كرد: نبود مدیریت و حاكمیت صحیح در صنعت سینما و بهخصوص پخش فیلم یكی از عوامل مهم رواج كپیهای غیرمجاز و تعطیلی سینماها است.فریدون خسروی كارگردان و از تهیهكنندگان سینمای ایران معتقد است اكنون بسیاری از سینماها دولتی هستند در حالی كه باید براساس اصل 44 قانون اساسی سینماها باید به بخش خصوصی واگذار شود.
وی اصلیترین مشكل سینمای ایران را صنعتی نشدن آن عنوان كرد و گفت: در كشورهای صاحبان سینما كه به سینما به عنوان یك حرفه نگاه میكنند و صاحبان سینما و تولیدكنندگان خود پخشكننده فیلم هستند و یا با پخشكنندگان ارتباط قوی دارند به همین دلیل زمان اكران فیلم از زمان تولید مشخص است اما متاسفانه در ایران تا زمان دریافت پروانه نمایش امكان هیچ تبلیغی درباره فیلم وجود ندارد.
خسروی یكی دیگر از مشكلات توزیع فیلم در سینمای ایران را دولتی بودن سالنهای سینما بر شمرد و تصریح كرد: این امر باعث میشود تا با عوض شدن مدیریت یك سینما، سیاستهای نمایش فیلم در آن سینما نیز عوض شود.
هماكنون كه بیش از 12 ارگان دولتی شامل هلالاحمر، سپاه پاسداران، بنیاد شهید، كمیته امداد، حوزه هنری و....دارای سالن سینما هستند، تجربه نشان میدهد دولتی بودن سینماها باعث میشود تا موضوع فرسودگی سالن سینماها به موقع رسیدگی و رفع نشود.
منتقد بینالمللی سینمای ایران و جهان تاریخ 108 سالهای سینمای ایران اشاره كرد و گفت: سینمای ایران تنها 5 سال از سینمای اروپا و جهان فاصله دارد اما این صنعت در كشور ما بسیار عقب و با روند نزولی همراه بوده است.
زاون قوكاسیان سرمایهگذاری در صنعت سینما و ساخت آن را در حال حاضر بسیار اندك برشمرد و افزود: در كشوری با تاریخ و فرهنگی بس بزرگ و مطرح كه جوانترن بافت جمعیتی جهان را دارد و در نخستین سالهای زاده شدن سینما از آن بهرهمند شد و فیلمسازانی بزرگ و تماشاگرانی نكتهسنج دارد این وضعیت سینما و سالنهای آن شرمآور و تاسفآور است.
وی اظهار داشت: برای جلوگیری از مرگ تدریجی سینمای ایران چه در قالب هنر و چه در قالب صنعت، كه البته مرگ یكی سبب مرگ دیگری نیز میشود، باید همانگونه كه در فیلم حرفی تازه به تماشاگر ارائه میشود، در سالن سینما نیز حرفی تازه برای گفتن باشد، باید به جز یكی دو سالن مجهز به امكانات نوین پخش و فناوریهای نوین سینمایی بر روی سایر سالنهای سطح شهر نیز سرمایهگذاری شود.
وی خاطرنشان كرد: سرمایهگذاری بخش خصوصی و تامین امنیت آن باید در ابتدا حل شود تا بتوان سایر مشكلات را برای جلوگیری عقبماندگی قطار صنعت سینما در اغیران از دستگاههای پخش خانگی و گیرندههای ماهوارهای را رفع نمود.
تنظیم برای تبیان : مسعود عجمی